İstenmeyen Yetenek.

1.Bölüm "Biz."

Umutlar tekrar yeşerebiliyordu. Aksi takdirde benim şuan yaptıklarımın hiçbir anlamı olmazdı sanırım. Derin bir nefes aldığım gibi bilerek elimdeki kahveyi sıkıca tutarak Baatın'a çarpmıştım.

Kahve elime döküldüğü gibi sahte ve tiz bir  çığlık attım -sahteydi çünkü kahve sıcak değildi.-

"İyi misiniz?" Baatının sorduğu soruyla kafamı kaldırdığım gibi kaşlarımı çattım. "Ne iyisi ya elim yandı kül oldu." Gözleri bir bana bir elime kaydığında acıyla inliyordum. Bana pek inanmamış gibi bakıyordu ama bunu belli etmeden "İstersen lavaboya kadar eşlik edeyim." Demişti. Başımı salladığım gibi bana yardım amaçlı elini belime koymuş hızla lavaboya getirmişti. İçeri girdiğimde çok bir şey yapmamıştım elimi yıkayıp peçete ile ellerimi kuruladığımda dışarıda olmasını umarak kapıyı araladım.

Bingo! Dışarıdaydı.

"Kusura bakma sert çıkıştım." Gözleri arsız gibi beni süzdüğünde Aleynanın cümleleri aklımda canlanmıştı.

Aralarında en gevşeği Baatın valla arkalı önlü sağlı sollu kızla geziyor her hafta samimi,tatlı ve ağzından her şeyi kaçırabilir cinsten,onlara yakın olmak istiyorsan bence onu kullan.

Ben Beren Gökmen.
Bu saatten sonra tek hedefim bu gruba dahil olmak ve korkularım ile bizzat yüzleşmek.

"Sorun değil iyi misin?" Gülümsedim. "İlgin ve alakandan dolayı evet iyiyim." Kaşlarımı kaldırdığımda aklımda dönen tilkilerin kuyrukları birbirine dolanıyordu. "Hep böyle ilgili misin?" Dudaklarını yaladığında "Yanlış rota tatlım." Dedi.

Kaşlarım ister istemez çatıldığında gözlerimi kırpıştırdım "efendim?" Diye sorduğumda "Ne istiyorsun?" Diyerek cevap vermişti. Beni nasıl anladığını bilmiyordum,normalde bu plan her erkekte işe yarardı,Baatın gevşek bir insansa onda nasıl işe yaramamıştı?

"Baatınmıydı adın?" Dudakları sola kıvrıldığından piç gülüşünün yakıştığını söylemesem olmazdı. Üzerime doğru bir adım attığı sırada "adımı benden daha iyi bildiğinden eminim." Gözlerimi devirdiğim gibi geri çekilirken "Çağan'a yakın olmak için beni mi kullanacaksın?" Diye sordu.

Bunun Çağan ile alakası yoktu. Ben o gruba dahil olmak istiyordum. "Çağan'ın da sana bakışlarını yakaladım zaten." Madem rota yeniden oluşuyordu. Bizde rotaya göre ilerlerdik.

"Evet." Derken utanır gibi başımı eğdim. "Baatın nolur aramızda kalsın ama bilsin istemiyorum sonuçta. Sen yapıcı olsan aramızda." Baatın burnunu çekip artistlik yapar gibi hareketler sergilerken "Ee şimdi Çağandan emin olmam lazım."

"Hayır hayır! Sakın,ben utanırım." Baatın kaşlarını çattığı gibi beni tekrar süzdü.

"Hayır hiçte öyle çekingen bir kıza benzemiyorsun iddialı arsız bir şeye benziyorsun." Nokta atışı yapmıştı ama şuan rol dışına çıkamazdım sonuçta.

"Doğru ama maalesef öyle bir insan değilim." Baatın başını salladığında gülümsedim.

"Bak canım biz bu akşam üniversitenin arka caddesindeki ünlü bardayız,gel istersen." Göz kırptığında bende yandan bir gülüş sundum.

"Yani nasıl davranmam gerekir napmalıyım bilmiyorum." Dedim. Utangaç ve çekingen olmak asla lügatımda yoktu. Bir çok kişiden benim gibi yeteneklere sahip oldukları düşüncesiyle ah almıştım zaten. Hepsine yakın olup itiraf ettirmeye çalışıyor sonra deli damgası yiyip aralarından ayrılıyordum. Üniversitenin yarısı elimden geçmişti resmen....