My Silent Girl

Chapter 15

hindi ko maipaliwanag sa kung anumang salita ang emosyong aking nararamdaman sa mga pagkakataong ito. my heart beats so fast, that idon't even know how to control it.

i'm getting married with the woman i loved the most! the woman who gave me reason to be happy, to know what is the feeling being loved, being cared and being valued.she's my life- the only woman na gusto kong makasama hanggang dulo, until my last breath.

ican't hold myself anymore, kailangan ko pang tumingala to control my tears from falling.

it may sounds gay, but who cares!i'm happy- beyond happy! damn!

who would thought na yung babaeng pangarap ko since the moment our eyes met ay magiging asawa ko na ilang minuto nalang mula ngayon?

pagkarating nito malapit sa akin ay kinuha ko na kaagad ang kanyang kamay at humarap na sa pari

" ahmm.. father, pwede na po ba nating simulan? baka mainip na itong mapapangasawa ko at bigla nalang umayaw at tumakbo palabas ng simbahan ." wika ko na umani naman ng kantyaw mula sa aking mga siraulong kaibigan at halakhak naman mula sa aming mga bisita.

nakatikim naman ako ng hampas sa namumula kong asawa.

ilang sandali pa ay nagsimula na ang seremonya ng kasal. pareho kaming emosyonal ni Jean, maging ang mga taong naging saksi ng aming pag iisang dibdib ay mayat- maya rin ang pagpupunas ng luha.

nanumbalik ang aking diwa habang hinawakan ang kamay ni Jean, tiningnan ko ng diretso sa mga mata para ipadamang sinsero ako sa bawat sasabihin ko sa kanya at sa harap ng lahat ng aming bisita.

"Nung unang bese kitang makita nandoon ka sa likod ng library nagbabasa ng libro at humanga kaagad ako sa gandang tinataglay mo mula at yung araw na yun kararating ko lang galing ibang bansa at kahit tapos na akong magaral ay nagenrolle ulit ako sa school na pinapasukan mo ilang beses akong nagpapansin sayo pero dedma lang ang abot ko hindi karin ngumingiti at pag tumingin ka ay parang may malaking kasalanan kaming nagawa kapag tumingin ka sa kahit sino para sakin isang misteryoso ang pagkatao mo mas nadagdagan yun nung tuwing makikita ka ng mga studyante ay umiiwas sila sayo na para bang dumaan ang reyna na strikto at hindi ka nila pwedeng banggain ilang beses din akong sinabihan ng mga kaibigan ko na waglalapit sayo dagil delikado kang babae pero dahil matigas ang ulo ko ay papansin parin ako ng papansin sayo hanggang sa tumingin ka sakin gamit ang mga kulay lila mong mga mata pero imbis na matakot katulad ng iba ay humanga ako sa kung paano ka tumingin na hindi nakikita ng iba maslalo akong napaibig sayo ng kinausap mo ako kahit na tungkol yun sa Assignment natin at hanggang sa naging malapit tayo at nanligaw ako sayo hindi mo alam kung gaano ako kasaya ng sagutin mo.ako pero katulad parin ng isang normal na relasyon mayroon talagang hahadlang sa relasyon natin at nakagawa ako ng desisyon na mali at hindi pinagisipang mabuti kaya nasaktan kita at nagpapasalamat ako kay kira na tinulungan tayo na magkaayos at kinumbinsi ka na bigyan ako ng ikalawang pagkakataon  hindi ko man maipapangako na magiging perpektong ama at asawa.saiyo ay sisikapin ko naman na maging mabuting asawa at ama sa mga anak natin basta palagi mong tatandaan na i will always love you"

"you talk a lot but i appreciate it and I love you too"

at nagantay pa ako ng susunod nyang sabihin pero wala na akong narinig mula sa kanya

"wala ka nabang sasabihin"

"oh... should I talk a lot too like you did"nagtataka nyang tanong kaya napa iling nalang ako at nagtawanan ang mga bisita

tumikhin ang pari na siyang hudyat para ituloy ang naudlot na seremonya.

walang kapantay ang aming tuwa. walang kapantay na emosyon ang kapwa namin nadama. marami pang pinagdaanan, ngunit pinili pa rin namin ang isa't- isa kahit maraming pagpipilian.

" you may now kiss your bride." pagtatapos ng pari at wala ng pagdadalawang isip kong hinalikan ng marubdob ang aking asawa. yeah, finally she's my wife.

crush ko lang noon, asawa ko na ngayon. Mrs Kiralyn Jean Andrada-Vessailles

after the wedding ceremony ay tumuloy na kami sa reception.kaliwa't kanan ang natatanggap naming pagbati, maging ang mga regalo mula sa mga bisita at sponsors.

at ngayon araw na ito ay ang pinakamasayang araw ko at kahit kasal na kami ay sya parin yung babaeng kinakatakutan ng lahat yung babaeng pagtumingin ay isa kang mababang nilala yung babaeng akala mo alam lahat ng sikreto pero kahit ganon sya parin yung babaeng tahimik lang sya parin ang Silent girlfriend ko