Chapter 23

23 3 0
                                    

Pagkarating namin ay tumatakbo akong pumasok sa hospital at tinungo ang information desk magtatanong na sana ako ng makita ko yungyaya ni Kyron na palapit sa'kin.



Iginiya niya ako kung nasaan si Kyron. nasa labas kami ng operating room at inaantay na lumabas ang doctor na nag o- opera kay amara.




"Anong nangyari bakit sya naaksidente?"galit na sabi ko at hinawakan ng  mahigpit ang braso nya



Bumalatay naman ang takot sa mga mata nya habang umiiyak, pero wala akong pake dahil buhay ng anak ko ang nakasalalay dito




"G-Gusto nya daw po kasi ng i-icecream kaya bumili ako p-pero paglingon ko wala na sya sa t-tabi ko at nakita ko nalang na nasagasaan po sya ng t-truck "umiiyak nyang sabi at hindi ko mapigilan na sampalin sya, hindi ako nananakit ng babae pero hindi ko makontrol ang emotion ko ngayon




Sasampalin ko sana sya ulit ng pinigilan ako ng mga kaibigan ko na nandito na pala sila"umalis kana muna dahil baka kung ano pang magawa nya sayo."mahinahon na sabi ni James




Sinilip ko ang anak ko at halos manginig ako ng makita ko ang anak ko na nakahiga sa hospital bed at napapalibutan sya ng mga doktor




Bakit binigay sa'kin ni god ang problemang'to? bakit samin pa binigay ni Kyron natatakot ako na baka may mangyaring hindi maganda or worse mawala sya sakin hindi ko na kakayanin pa hindi.ko pa nga nakikita ang asawa ko




Kahit hinalughog kuna ang buong France ay wala talaga hindi ko kakayanin kapag nawala sa'kin ang anak ko. siya ang buhay ko kaya kahit sobrang pinapahiran ako ng mundo,dahil sa pagkawala ng asawa ko ay kinakaya ko para kay Kyron. kahit gustong- gusto ko ng sumuko sa buhay, hindi ko magawa dahil alam kong may umaasa sa'kin. ayaw kong iwanan ang anak ko.




Tumutulo ang luha ko habang palakad- lakad sa labas ng operating room. ikinikis- kis ko pa ang dalawang palad ko para mawala ang kaba at pag- aalala ko.




Napatigil ako sa paghakbang ng bumukas ang pintuan ng operating room. lumabasdo'n ang doctor na nag o- opera kay Kyron




Agad naman akong lumapit sa doctor.
" Doc.. kamusta na po ang anak ko?" kinakabahan kong tanong.



Malalim naman siyang huminga at tinignan ako sa mata." Maayos na sya pero tatapatin kita, mr kakailanganin ng anak mo masalinan ng dugo. maraming nawalang dugo sakanya kaya kailangang masalinan siya agadkailangan this week ay masalinan sya ng dugo bago  pa mahuli ang lahat." sagot sa'kin ng doctor.



" Kailangan niya ang AB- is  the rarest type of all is Rhnull, where a person has no Rh antibodies in their blood. Having a rare blood type makes it more difficult for a person to receive a blood transfusion. kaya hindi basta basta ang dugo ng anak nyo Mr, hindi din madali ang paghahanap ng ganitong klase ng  blood type at para wala tayong maging problema ay mas safe kung isa sa inyo ng asawa mo. ang magdodonate yun lang ho excuse me may pasyente pa ako." sabi ng doctor kaya napa- iyak ako lalo dahil hindi kami compatable ni Kyron .




Nakayuko ako habang umiiyak. hindi ko na alam ang gagawin ko. napasapo ako sa nuo ko at pilit nag iisip ng gagawin hindi ko nga alam kung nasaan ang asawa ko,maslalong Hindi ko alam kung saanlupalop ng mundo kukuha ng dugo na kailangan ng anak ko



Vera POV



Nandito kami sa Ariego General Hospital dito namin dinala si Vic dahil ang naabutan namin sya kanina sa loob ng kwarto na walang malay at ang gaga hinampas pala sa ulo ang vase hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote nito at ginawa yun




Bumalik naman siguro ang pagiging wirdo nya,hindi ko alan kung napapansin nya ba na nagiiba sya minsan katulad ng tatayo sa hating gabi at kakausapin ang sarili sa salamin,tatawa minsan iiyak minsan.naman binabasag nya ang salamin




Pero madalas syang umiiyak kapag natutulog at kung ano anong sinasabi nya,pero minsan.talaga nakakatakot yung tingin nya na akala mo papatay



Alam din nila nanay at tatay ito pero sabi nya hayaan nalang daw dahil wala naman syang ginagawa samin pero.sa sarili nya meron katulad ngayon




Nakatingin lang ako sa kanya na nakahiga sa hospital bed napakaganda talaga nya idagdag mo pa ang kulay lila nito mata mukha syang napakainosenteng tao pero minsan weird kumilos



Sigurado akong galing ito sa mayamang pamilya dahil sa ganda ng kutis nya nakakainggit naman ako kase morena ang kulay ko mana kay tatay




Maya-maya pa ay nagmulat na ito ng mata kaya nilapitan namin sya "ayos kana ba ?"tanong ni nanay



"Opo ayus na ako Salamat po.pala sa pagdalasakin dito" malumanay at malambing na boses anghel ang boses nya




"Anak ano ba ang nagyayari sayo at bakit mo naisipan na hampasin ng vase ang ulo mo?"tanong ni tatay




"Pasensya na po pero nagbabakasali lang ho kasi ako na baka maalala ko ang lahat pero wala po talaga maliban sa anak ko"nakayuko nyang sabe pero ano daw anak




"may anak ka Vic?"gulat na tanong ko


"Oo ang anak ko lang ang malinaw na mukha pero yung iba malabo na "sabi nya


"Bakit hindi mo sinabi samin anak? "tanong ni nanay




"Oo nga"pagsangayon ko



"Tama na ang pagtatanong kay Viclyn, mabuti pa at samahan mo dito si Viclyn vera at kukuha kami ng pagkain ng nanay mo"sabi ni.tatay


"Sige po"



"Ikaw naman Viclyn wag mo nang uulitin yun ha, sige matulog kana ulit"tumango lang sya at pumikit na



Habang ako naman ay umupo sa upuan at kinain yung prutas na nandoon, sa tagal nila nanay bumalik ay nakatulog ako













My Silent GirlWhere stories live. Discover now