जेव्हा गोपाळने दुधाचे दोन घोट घेतले आणि तो पुढे घोट घेत राहिला तेव्हा नमिताभाभीच्या मनात एक विचार चमकून आला! ती मंदपणे हसली आणि तिने पायाला रेटा दिला...
अचानक पाळणा हलला आणि त्याला झोका बसला... गोपाळ आपल्याच तंद्रीत हळुवारपणे दुधाचे घोट घेत होता तेव्हा पाळण्याच्या हलण्याने तो प्रचंड दचकला!... त्याच्या हाताचा बॅलन्स गेला आणि ग्लासातले दुध त्याच्या अंगावर सांडले... ग्लास सावरण्याच्या गडबडीत ग्लास अजुन उडाला आणि सगळे दुध त्याच्या अंगावर सांडले... त्याची त्रेधापीट आणि अवस्था पाहून नमिताभाभी खळखळुन हसायला लागली... गोपाळ अवाक होवून जागीच स्तब्ध होवून पाहू लागला की हे काय झाले?... नमिताभाभीला आपले हसूं काही आवरेना... ती खळखळुन मनमुरादपणे हसत राहिली...सगळे दुध आपल्या अंगावर सांडून आपला टि-शर्ट ओला झालेला पाहून गोपाळ किंचीत हिरमुसला झाला...
"काय हे नमिताभाभी... मला सांगायचे ना... तुम्ही झोका घेताय ते... सगळे दुध सांडले ना..." गोपाळ म्हणाला.
"हा हा हाऽऽऽऽऽ... अरेऽऽऽऽ मीऽऽऽ मीऽऽऽऽ... सॉरी हंऽऽऽऽ... हा हा हाऽऽऽ... ते... मी... माझा पाय सुटला आणि झोका बसला... हा हा हाऽऽऽऽ... सॉरी रे..." नमिताभाभी आपले हसूं आवरत म्हणाली.
"हंम्म्म... माझा टि-शर्ट ओला झाला सगळा..." गोपाळ लटकेपणे तक्रार करत म्हणाला.
"हा हा हाऽऽऽ... अरे व्वा... त्या दिवशी माझ्या अंगावर पाणी सांडवले होतेस... तेव्हा मी तक्रार केली का?" नमिताभाभीने हसून त्याला म्हटले.
"अहो मी तक्रार नाही करत... जस्ट सांगतोय की माझा टि-शर्ट ओला झाला... आता मला असेच ओल्या टि-शर्टमध्ये रहावे लागेल..." गोपाळ ओशाळत म्हणाला.
"हंम्म्म... अरे जर तुला अस्वस्थ वाटत असेल तर काढुन टाक टि-शर्ट... इथे कोण आहे तुला बघायला?" नमिताभाभीने सुचवले.
"तुम्ही आहात ना... मला बघायला... त्या दिवशी तरी तुम्ही कोठे तुमचा गाऊन काढला होता... जेव्हा भिजला तेव्हा..." गोपाळने हसत म्हटले.
