नंतर दिवसभर नमिताच्या मनात 'गोपाळ'चा विचार होता... आपली अतृप्त योनी त्याच्याकडुन शांत करून घ्यावी का असा प्रश्न तिला सारखा भेडसावत होता... नमिताचा नवरा अजुन २/३ आठवडे येण्याची शक्यता नव्हती त्यामुळे तो रिलीफ दूर होता... समोर रहात असलेले राज-दिप निघुन गेले होते तेव्हा ती मजा बंद झाली होती... ऑफीसमध्ये तिचा बॉस तिला नेहमीसारखा घेत होता पण त्याच्याबरोबरची चुदाई म्हणजे 'फक्त रुटीन' झाले होते... तेव्हा गोपाळसारख्या सांडाकडुन आपली डेअरी चांगली घुसळुन घ्यावी हा विचार तिच्या मनात पक्का होत होता... पण ते कसे आणि कधी साध्य करावे ह्याचाच तिला मुख्य प्रश्न सतवत होता...
बराच विचार केल्यावर तिने आठ दिवसाने येणाऱ्या 'कोजागिरी पौर्णिमे'चा मुहूर्त नक्की केला!... त्या दृष्टीने नमिता गोपाळवर आपले जाळे टाकून त्याला अडकवायला सुरुवात करू लागली... दुसऱ्या दिवशी सकाळी गोपाळ दुध द्यायला आला तेव्हा तिने मुद्दाम आदल्या दिवशीसारखा पारदर्शक गाऊन घालून दरवाजा उघडायला गेली... कालच्यासारखे तिच्या अंगावर पाणी पडण्याची काही शक्यता नव्हती म्हणून तिने मुद्दाम जास्तच पारदर्शक गाऊन घातला होता जेणेकरून आतले सगळे स्पष्टच दिसावे... दरवाजा उघडल्यावर जेव्हा तिची नजर गोपाळवर पडली तेव्हा तिने त्याच्याकडे पाहून एक मादक कटाक्ष टाकला आणि त्याला म्हटले,
"आता तुला कालच्यासारखी तहान लागणार आणि तू पाणी मागणार... हो ना?"
"हॅ हॅ हॅऽऽऽ... ते... आता... काय... तुम्ही देणार असाल... तर पिईन पाणी..."
खरे तर गोपाळला आज तहान नव्हती लागली पण तिने स्वत:हून विचारले तेव्हा तो पण तयार झाला. आणि नमिताभाभीने त्याला पाणी पाजायचेच ह्या उद्देशाने स्वत:च विचारले होते... तेव्हा त्याला तहान लागली जरी नसेल तरी तो हो म्हणणार होता ह्याची तिला खात्री होती... म्हणून तिने आज पण दुधाचे भांडे बरोबर आणले नव्हते... त्याला घरात घेवून ती किचनमध्ये चालू लागली आणि तो तिच्या मागून तिचे माप काढत गेला... फ्रिजमधून पाण्याची बाटली काढताना ती चावटपणे हसत म्हणाली,
