ᵐʸ ᵍⁱʳˡᶠʳⁱᵉⁿᵈ'ˢ ᵇᵒʸᶠʳⁱᵉⁿᵈ sᴏᴜᴋᴏᴋᴜ

12

Yorum yazarsanız çok sevinirim~

√Cuya

Dazai
(iletilemedi)

Saya nın telefonuna ulaşılamıyor
(iletilemedi)

Dur bi dk yoksa sende
(İletilemedi)

Hay sikeydim
(İletilemedi)

••••

"Dazai!" Kapıya tekrar tekrar vurdu.
"Yine ne bok yiyorsun!"

Hâlâ en ufak ses bile yoktu. Açıkçası aklına bir sürü ihtimal geliyordu. Belki de şuan evde değildi.

Ama tanıdığı Dazai, onun eve gelip gelemeyeceğini tahmin eder ve buna göre evde olurdu. Evet çok saçmaydı ama Dazai gibi birisi için normal sayılırdı. O böyle biriydi.

Chuuya eve girmenin yolunu ararken pencerenin camına doğru baktı. Evet aklından o geçiyordu.

"Yemediğim tek halt haneye tecavüzdü sanırım."

Demişti mırıldanarak .

Attığı tek bir yumrukla tüm camı parçaladı. Aslında tek zarar gören şey cam değildi, elleride kan içinde kalmıştı. Ama bu önemli değildi, içeri girmesi yeterliydi. Öylede oldu .

İçeriye adımını atıp , hafif loş ortamda etrafına bakıp lambayı aramaya çalışırken gözüne yerde yatan beden takıldı. Ne?

"Dazai!"

Etraftaki kanları görmesiyle daha da endişelenmiş olacak ki sesi titriyordu.

Böyle bir şeyi kim yapmış olabilirdi?

Yerde uzanan bedenin yanına oturmuş ve elini boynuna götürerek nabzını kontrol etmeye çalışıyordu.

"H-hastaneyi aramalıyım evet hemde--"

"Öpsen geçer aslında"

Chuuya böyle bir şeyi beklemediğinden olsa gerek tuttuğu bedeni bir anda ittirdi ve geri çekildi.

"Ne çeşit bi aptalsın sen be!"

Dazai hafif dudaklarını büzüp gözlerini kaçırdığında hiç bir şey demedi.

Aralarında tuhaf bir sessizlik olurken Chuuya lafa girdi .

"Bunu sana kim yaptı?"

"Bi önemi var mı? Ne de olsa herkes senin gözünde benden daha değerli."

"Şuan değer verdiğim kimse yok"

"Saya-"

"Hayır o da yok! İstesemde onun yüzüne bakamam artık..."

Dazai gözlerini tavana doğru dikti. Gözlerinde hâlâ sinir vardı.

"Hâlâ onu sevdiğini biliyordum"

"Hayır. Her ne kadar senden nefret etsem de... Şuan aklımda olan tek kişi sensin. Tamam mı?"

Dazai bedenini pek hareket ettiremese de parıldayan gözlerini ona doğru çevirebildi. Duyduğu minik de olsa iltifat onu heycanlandırmıştı. Bu durumda bile.

Chuuya, kahveli çocuğun omuzlarından tutup hafifçe kaldırdı ve onu koltuğa yaslayarak oturur hale getirtdi.

"Chuuya"

"Efendim"

"Bunu bana Saya yaptı.

"Ne--"

"Ama söylemedim çünkü benden tekrar uzaklaşmanı istemedim"

Dazai olduğundan çok daha ciddi gözüküyordu. Hiç görünmediği kadar.

Chuuya baktığı tuhaf ama şaşkın bakışlarla ona doğru baktı. Kocaman açılmış olan gözleri dolmak üzereydi.
Biri için bu kadar değerli olmak alışkın olduğu bir his değildi.

Hissettiği yoğun enerjiye dayanamamış ve dudaklarını ona bastırmıştı. Bu esnada gözlerindeki yaşlar kendini bırakırken bunun üzgün olduğundan mı yoksa mutlu olduğundan mı emin değildi.

Geri çekilip nefes alıyor ve sonrasında tekrar kısa kısa öpücüklere yer veriyorlardı. Heyecanla.

En sonunda Dazai ellerini Chuuya nın yüzüne yerleştirmiş ve gözlerindeki yaşları silip devam etmişti.

"Chuuya... Beni ne kadar özlediğini anlayabiliyorum ama daha fazla böyle devam edersek bu son öpücüğüm olabilir"

Chuuya başta anlamamışçasına bakarken , karşısındaki bedenin kanayan bacağına baktı.

Panikle hemen ayağa kalkmış ve telefona uzanmıştı. Bir yandan titreyen elleriyle şifreyi açmaya çalışıyor bir yandan da kendisine kızıyordu.

"Salak olmalıyım!"

Dazai gülümsemişti.

"Bence aşıksın"

########

Eğer biraz daha okul yüğxnden strese girersem sanırım bu yazdığım son yazı olucak