ᵐʸ ᵍⁱʳˡᶠʳⁱᵉⁿᵈ'ˢ ᵇᵒʸᶠʳⁱᵉⁿᵈ sᴏᴜᴋᴏᴋᴜ

15-Final

"Hey! Uyan artık, saat biri geçti."

Dazai kafasını yavaşça yorgandan kaldırmış ve gözlerini zar zor açıp karşısındaki üstünü giyinen Chuuya ya bakmıştı.

"Öyle bi geceden sonra nasıl hâlâ bu kadar enerjik olabiliyorsun?" Demişti tekrar gözlerini kapatıp kendini yastığa bastırırken.

"Dazai..."

"Hmhm?"

"Şu piyango vardı ya geçen gün anlattığım, işte o...Bize çıkmış! İnanabiliyor musun? Yani düşündümde birlikte burdan-"

"CHUUYAH~"

Ayağa fırlamış ve sevgilisinin yanına koşmuştu.

"Ani hareket yapmasana, bacağın hâlâ sakat!"

"SEN BENİ EN GÜZEL HASTANELERDE TEDAVİ ETTİRİRSİN~"

Sarılmış ve hafif kızarmasına neden olmuştu. Artık buradan uzaklaşabilir ve kendilerine yeni güzel anılar elde edebilirlerdi.

"Ama önce evden bir kaç eşyamı almalıyım. Ve aileme haber versem iyi olucak." Dedi gergin bir ses tonuyla.

Dazai ellerini onun omuzlarına yerleştirdi ve gözlerine baktı. Yavaşça öpüp geri çekildi.

"Gelmemde sakınca var mı?"

~~~

"Oğlum!" Demişti annesi boynuna sarılırken.

Chuuya ise şaşkındı, aynı zamanda da kalbi çok hızlı atıyordu. Sanırım uzak kalınca onu özlemişti. En son ne zaman sarıldıklarını hatırlamıyordu bile.

"Anne ben-"

"Piyangonun sana çıktığını duyunca çok sevindim. Neden ilk bize haber vermedin?"

Yanılmıştı. Annesinin değiştiğini, artık kendisini sevdiğini düşünmekte yanılmıştı. O sırada babasının sesi dahil oldu.

"Parayı başkalarıyla yiyecek de ondan! Hayatı boyunca bir kere bize faydan oldu mu ki?"

Hâlâ aynı muameleyi görüyordu. Para bile babasının taş kalbini ısıtmaya yetmemişti. Belki de bazı insanlar hiç değişmezdi.

Ne diyeceğini bilemez şekilde ikisine bakarken, tüm bu olayları uzaktan izleyen Dazai yanlarına geldi.

"Chuuya bence artık gitmeliyiz..."

Demişti kolundan tutmaya çalışırken.

Fakat Chuuya bu kez kararlıydı. Yumruğunu sıkıp babasına son bir kez vurma isteğini yerine getirdi. Tek hamlede yere yığılan adam öylece kalmıştı. Annesi ise korku dolu gözlerle ikisine baktı.

"Bu arkadaşların seni kötü yollara sürüklüyor değil mi?!"

"Aslında-"

"Sevişiyoruz biz! Sabah birlikte uyandık, birlikte kahvaltı yaptık, hatta dün gece birlikte duş almıştık, kısaca çıkıyoruz."
Dazai araya girmişti.

Kadın ne diyeceğini bilemez bir şekilde kekelese de daha henüz bir cümle kuramadan o da bayılmıştı. Karı koca yerde yatıyorlardı.

"Bunu söylemek zorunda mıydın!"
Demişti Chuuya hışımla ona dönerken.

"Ama yüz ifadesi çok iyiydi değil mi?"
Demişti kıkırdarken.

Her ne kadar sinirli olsa da bu görüntüye Chuuya bile dayanamayıp gülmeye başlamıştı. Yerde yatan bedenlere karşı gülüyorlardı.

Artık sadece ikisi vardı.

"Artık gitme zamanı."

İkili sırt çantalarıyla birlikte yan yana yürürken kısa sürede gözden kaybolmuşlardı.

########

Birinin artık şu kitaba bi final yazması gerekiyordu .

İçime sindi mi? Hayır.
Yani genel olarak bitirmek için bitirdim diyebilirim. O yüzden bi tık özür dilemem gerek sanırım. Herneyse olur öyle şeyler

Okuduğunuz için teşekkür ederim 💕