Sky Casino | Gökyüzü Kumarhanesi

15- Tehlikeli Misafirler

Sigma odadan çıktığında adımları çalışma odası yerine yatak odasına yöneldi kendi kendine. Bugünlük yeterince çalışmıştı, biraz dinlenmeyi hak ettiğini düşünüyordu. Odasına girip pijamalarını giydikten sonra kendini yatağa bıraktığında ne kadar yorulduğunun ancak farkına vardı. Kafasını yastığına koyduğunda ise üstüne çöken yorgunluğun aksine gözünün önüne gelen lavanta rengi gözler uyumasını engelliyordu adeta. Göz kapaklarını kapanmaya zorlayıp kafasını yastığa gömdü. Bir süre sonra ancak huzursuz bir uykuya dalmayı başarabilmişti.

***

Sabah olduğunda Sigma odasından çıkarken aklına gelen fikirle duraksadı. Hemen telefonunu çıkarıp sekreterini aradı.

"Müşteri L7658, E3627, T3902 ve C1728'e birilerini gönderin. Dün gördükleri bir şeyi unutmaları karşılığında para teklif edin. Ayrıca başka kimseye söylemediklerinden de emin olun."

"Tamamdır efendim."

Telefonu kapattığında Sigma biraz daha rahatlamış görünüyordu.

"Bunu nasıl unutabilirim? Dün gece yapmalıydım oysa."

Doğrudan restoran katına inen müdür koridorda tanımadığı birileriyle karşılaştı o anda. Bu sabah gelen müşterilerden biri olabilir miydiler? Hayır, kalktığında yeni gelen tüm müşterilerin dosyalarına bakmıştı. Herkesi biliyor mu cidden diye sorabilirsiniz. Evet dostlar, Sigma bu kumarhaneye girip çıkan tüm müşterileri ve özgeçmişlerini ezbere biliyor. Ama karşısındaki koyu pembe saçlı küçük kız ve turuncu saçlı burnunda yara bandı olan oğlan zihnine tamamen yabancıydı. Hemen yanlarına gitti, kim olduklarını öğrenmesi gerekiyordu.

"Kumarhaneme hoş geldiniz. Ben Müdür Sigma. Sizleri tanıyamadığım için öğrenmek istedim, yeni mi geldiniz?"

Turuncu saçlı oğlan cevap verdi hızla.

"Yalnızca birkaç dakika oldu. Biz de sizin için buradaydık Müdür Sigma."

"Önemli bir konu mu var?"

Bu sefer pembe-kızıl saçlı lafa karıştı.

"Hemen odanıza geçebilirsek daha rahat konuşuruz. Bu arada tüm müşterileri biliyor musun ki?"

"Bunu olumlu yanıtlayabilirim sanırım. O zaman beni takip edin."

Sigma yürürken bu ikisinin sorun çıkarabileceğini düşünüyordu, tehlike kokusu yayıyorlardı resmen etrafa. Nihayet odasına geldiklerinde kapıyı açıp girmelerini bekledi. Onların arkasından içeri girip kapıyı kapattı ve koltuğuna oturdu.

"Sizi dinliyorum."

"Umarım önemli bir işten alıkoymamışızdır sizi. Malum sabahın erken saatleri henüz."

"Açıkçası kahvaltı yapacaktım ama bekleyebilirim."

"O halde hızlıca konuya geçelim. Kumarhaneyi kapatmanızı istiyoruz."

"Affedersiniz?"

"Duymadın mı? Kumarhaneyi kapat diyoruz sana."

"Biraz daha saygılı olmanızı beklerdim küçük hanım. Kumarhanemi kapatmıyorum."

"KÜÇÜK HANIM DEMEK HA! SANA KÜÇÜK KİMMİŞ GÖSTEREYİM Mİ?"

Kız tam ayağa kalktığı sırada karşısındaki oğlan onu tutup yerine oturttu yeniden.

"Teruko onu rahat bırak."

İkisi de yeniden yerine geçtiğinde oğlan konuşmaya devam etti.

"Ne demek kapatmıyorsunuz? Durumu şöyle açıklayayım, teröristler burada saklanıyor."