Novamente•tekrar◇Cristiano Ronaldo

Once

Şarkı is good good🤌🏻🤌🏻

❤︎︎
❦

-2016 Madrid, İspanya

Gözlerimi açarken sarı ışığın gözlerimi kuşatmasıyla yüzümü buruşturdum.

Kalbim hızlı bir ritimle atmaya devam ederken yutkunarak başımı kaldırdım. 

Sarı ışık...

Sarı rengi bana onu hatırlatıyordu. Bir gün, 16 yaşındayken, tiyatro seçmelerine hazırlanırken benim için güneş olmuştu. Tam role girebilmem için kendini sarıya boyayıp sarı bir tulum giymesi gerektiğini söylediğimdeki yüz hali en yeni aldığı ayakkabıyla yolda yürürken yolda bastığı şeyin sadece çamur olmadığını anlayan bir insanla aynıydı.

Aklıma gelen anı yüzümde koca bir gülümseme doğmasına sebep olacakken sarı ışığın kaynağının ne olabileceği konusunda aklıma gelen fantastik fikirlerle duraksadım. "Ölüyor muyum?"

Kaşlarımı çatıp kısılmış gözlerimle karşımdaki Rolls-Royce'a bakarken arabadan inen iki insanla sendeleyerek ayağı kalktım.

Farların arkasındaki karanlıktan çıkıp farların yüzlerini aydınlattığı açıklığa adım attıklarında gördüğüm iki tanıdık simayla, gözlerimi kırpıştırdım ve hızla bakışlarımı Gideon'a çevirdim. Dişlerimin arasından mırıldandım. "İçinde uyuşturucu vardı, değil mi, Gideon?!"

O. Burada. Değildi.

Sadece. Benim. Kafam. İyiydi.

Sarsak adımlarla biraz daha öne çıktıktan sonra ikisinin yüz ifadelerini izledim, yada sadece birinin.

Kendimi neden kandırıyordum ki?

Sadece ona gözlerimi dikip bakıyor ve kalbime işkence çektiriyordum.

Acıdığını hissettim.

Kalbim acıyordu.

Siktiğimin beyninin bana böyle oyunlar oynaması kalbimi acıtıyordu.

Beynim kalbimle oynuyordu.

Onu düşündüğüm her an zaten midem burkuluyor içim titriyordu ve onun hayalini karşımda görmek sadece acı çektiriyordu. Onu düşünmek çok ama çok acıtıyordu ve ben kesinlikle o acının müdavimiydim.

Başımın dönmesiyle ileri doğru sendeledim. Fazla ayakta durmak bana yaramıyordu.

"Burada ne yapıyorsun?" Bana doğru birkaç adım atarak dirseğimi tutup bana destek olduğunda, gözlerimin önünde olmasının şaşkınlığını yaşıyordum.

Görüşümün bulanık olmasına içimden küfürler yağdırarak ona güçsüz bir gülümseme verdim. "Ağlıyorum?"

Kaşlarını kaldırırken başını hafif eğerek gözlerimizi aynı hizzaya getirdiğinde ne yaptığını anlamayarak kaşlarımı çattım. Ne oluyordu?

Gözlerimin içine dikkatle bakarken gözlerini inceledim.

Hayatımda gördüğüm en güzel gözlere sahip olduğunu biliyor muydu?

Gözlerini çevreleyen kirpiklere sonsuza kadar bakabileceğimi biliyor muydu?

Hayatımı sadece onu izleyerek geçirebileceğimi biliyor muydu?