"Zhan Weds Mia "
අතේ තියෙන වෙඩින් ඉන්විටේශන් එක දිහා කොච්චර වෙලා බලන් හිටියාද කියලා බෝදිට මතක නෑ.. අකුරු බොඳවෙලා යන තරමටම කඳුළු පිරිලා තිබුණත් තාමත් මේක ඇත්තක් කියලා පිළිගන්න බෝදිට වුවමනාවක් නෑ... ඒත් ඇස් පනාපිටම පේන්න තියෙන ඒ ඇත්තෙන් ගැලවිලා යන්නත් තමන්ට පුලුවන්කමක් නෑ කියලා තේරෙනකොට හීනියට වැටුණු කඳුළු පේළි දෙකක් කම්මුල් තෙමාගෙන පහළට බැස්සේ ආත්ම අනුකම්පාව කියන එක මහ ගොඩක් බරට දැනෙනකොට...
හරියටම තව දවස් 3ක්...ඔව් තව දවස් 3කට පස්සේ ආයේ කවදාවත්ම තමන්ගේ කර ගන්න බැරි විදියට ශාන් සර් තමන්ගෙන් ඈතට යනවා කියන එක මතක් වෙන වාරයක් ගානේ බෝදිට හිතෙන්නෙම ගැහෙන මේ හදවත දැන් දැන් නවතී කියලා..ඒත් කොච්චර මහන්සි උනත් නැවතීමක් නැතුව ඒක තාමත් ගැහෙන්නේ ආදාරේ නාමයෙන් තව මහ ගොඩක් විඳවන්න තියෙන එක මතක් කරනකොට මේ වේදනාවෙන් ගැලවෙන්න විදියක් නම් පේන මානෙක නැ කියන එක විතරක් බෝදි දැනගෙන හිටියා...
ආදරේ කරන එක මේ තරම් වේදනාවක්ද... දරා ගන්න බැරි තරමටම දැනෙන මේ වේදනාවට සීමාවක් නැද්ද ..මේ තරම් විඳවන්න මං කරපු වැරැද්ද මොකක්ද..හිත පිරෙනකම් ආදරේ හොයපු එකද...හිත පුරෝලා ආදරේ දීපු එකද... මගේ නොවෙන බව දැනගෙනම ශාන් සර් වෙනුවෙන් බලන් හිටපු එකද..ඒත් මගේ නොවෙන්නේ කොහොමද .. ඒ හිතේ ඉන්නේ මං විතරක් වෙනකොට.. ඒත් ඒ හීනේ පාට කර ගන්න අපිට ඉඩක් නැති වෙනකොට පාට කරන්න පටන් ගන්නත් කලින්ම ඒ හීන බොඳවෙලා යන්නේ කොහොමද ...
මං දන්නවා ශාන් සර් මං වගේම ඔයත් විඳවනවා කියලා..මං දන්නවා මං වගේම ඔයත් අසරණයි කියලා.. අපිට අපේ වෙන්න බැරි තරමටම අපි අවාසනාවන්ත උනේ කොහොමද..දන්නවාද ශාන් සර්...මං හිතාගෙන හිටියේ මේ ලෝකේ වාසනාවන්තම ආදරේ විඳින්න ලැබුනේ මට කියලා..ඒ තරමටම ඔය ආදරේ ළඟ මං සැනසුනා...ඒත්... නෑ..ඒක ඇත්ත ...ඒ ආදරේ වාසනාවන්තයි...ඔයාගේ ආදරේ හම්බෙන කෙනා හරිම වාසනාවන්තයි...මෙතන අවාසනාවක් තියෙනවා ඒ මම....
මං ආදරේ කරන කිසි දෙයක් නොලැබෙන ලෝකේ මට එච්චර වාසනාවන්ත ආදරයක් ලැබෙන්න විදියක් නෑ...ඒත් පුංචිම පුංචි කාලයකට හරි එහෙම ආදරයක් ලැබුණු මං..වාසනාවන්ත නැද්ද ..ඒත් ඒ අයිතිය දැන් මට නෑ නේද..ඒ අයිතිය වෙන කෙනෙකුට නේද.. මං කොහොමද ඒක බලාගෙන ඉන්නේ.. මං හිතන්නේ නෑ ඒ දිහා බලන් ඉන්න මට හයියක් තියෙනවා කියලා.. මං කොහොමද එහෙම කරන්නේ....
බෝදිගේ ඇස්වලින් ගලන කඳුළු වල සීමාව කොතනද කියලා හොයා ගන්න බැරිවෙනකොට ඒ කඳුළු වලින්ම අතේ තිබුණ ඉන්විටේශන් එකේ අකුරු බොඳවෙලා ගිහින් තිබුණා.. හිතේ හැටියට අඬලා දුක තුනී කර ගන්න කියලා කවුරු හරි කියපු එකක් බෝදිට මතක් වෙනකොට හිතේ දුක කියන්නේ කඳුළු වලින් දිය කරලා දාන්න පුලුවන් දෙයක් නෙමේ කියලා බෝදි මේ වෙනකොට තේරුම් අරගෙන තිබුණා... එහෙම උනා නම් මේ ටික කාලේට හිමි වෙලත් අහිමි වෙලා යන්න හදන ඒ ආදරේ වෙනුවෙන් හෙලපු කඳුළු වලින් ඒ හැමදේම මැකිලා යන්න තිබුණා..
VOUS LISEZ
හීනයක් ' A Dream '
Fanfictionහීනෙන් හරි ඔබ මගේ වෙනවා නම් සත්තයි ඇහැරෙන්න ඕනේ නෑ මට ඒ හීනෙන්
