NATATAMAD AKO MAG UPDATE KASI NAMAN EH YUNG CONCERT NG ENHYPEN😭
Miriana's POV
Hanggang sa pag uwi natatawa parin siya.
Inirapan ko ngunit tinatawanan lang talaga ako.
"Sandro isa pa talaga kapag hindi ka tumigil papalayasin kita" banta ko
"Riri naman di na mabiro"aniya at umiiling habang pa akyat
Biruin mo na lahat huwag lang ako.
Wala parin ang mga bata, pati si Calley at Sky hindi ko alam kung saan nagpunta.
"Miri!"tawag ni sandro
Nasa kwarto ako ngayon nanonood ng Movie.
Pang istorbo naman 'tong si sandro.
"Ano ba!?" Tanong ko
"Tara na kakain na mahal" aniya diniinan niya pa yung salitang mahal at tumawa pa talaga ang gago.
"Mahal mo mukha mo, andyan na ba mga bata?"
"Oo kaya tara na, madaming pagkain sa baba bukod sa Jollibee mo, may binili pang empanada yung mga bata"tugon niya
"Eto na susunod na"
"Aantayin kita, dalian mo"utos pa niya
Kapal talaga.
"Ma una kana, kaya ko naman bumaba mag isa, kulit mo ah"
"No, I'll wait"pagmamatigas pa niya
Konti nalang talaga makakaltukan na kita Sandro.
Lumabas akong naka kunot ang noo habang siya ay tawang tawa sa pang bubwisit sa akin.
"Tanginamo" mura ko sakanya at napa iling lang siya habang tumatawa
"Oh someone's happy for today" Marcus said and tumango naman si Sandro
"What's the tea?"tanong naman agad ni Feli
Marites.
"Nothing"sagot naman ni sandro at na upo na para kumain.
"Sus si dad, kunyare nalang wala kaming alam po"Forth said and kumuha ng kanyang pagkain
"Wala naman talaga tanungin niyo pa ang mama niyo"tinuro pa ako
"Wala wag niyong pansinin yan, nababaliw lang yan"
They all laughed and kumain na kami, pinag usapan din namin yung laro nila kanina, nanalo naman daw pero may isang umaaligid lang kay Forth na babae sabi ni Feli, todo asar naman si Marcus kaya ang ending naka busangot na naman ang Forth niyo.
"Daddyyyy"pang lalambing na naman ni Feli kay sandro
Nakayakap pa siya sa braso ng ama niya, andito kami sa garden kung saan naglalaro ng uno dahil nag aya sila
"Hoy Feliciana, talo ka lang ganyan kana kay daddy"natatawang saad ni Forth
"What is it?"tanong ni sandro habang nagsasalin ng tubig sa baso niya
"I want a new bag na Louis Vuitton" sagot naman ni Feli
"Hey what the hell!"sigaw ko naman nang mabuga ni sandro yung iniinom niyang tubig sa mismong mukha ko.
"Oh no"
Sinamaan ko siya ng tingin at agad naman niya akong pinunasan gamit ang tissue
"Gosh, I'm sorry mahal, di ko sinasadya"aniya habang pinupunasan ang mukha kong basang basa dahil sakanya.
"Ano ba kasing katangahan yan" Singhal ko
"Masyado naman kayong nagtitigan niyan ma" pang aasar naman ni Calley
"Lumayo ka sandro, susuntukin kita eh"banta ko at agad naman siyang lumayo
"Oh ayusin mo ulit yang baraha.... Mahal" nagulat pa ako kay Marcus nang mabanggit niya iyon.
She's referring to Marga.
"Hoi tigilan niyo na nga iyan" utos ko ngunit tinawanan lang niya ako.
"Si mama naman ang rupok"
No way.
"Hindi ako marupok Feliciana"
Agad akong umalis para pumunta sa kwarto namin ni calley.
Nakakainis kasi si sandro eh.
Parang gago,kung ano ano ang sinasabi.
Natanaw ko silang lahat mula sa terrace ng kwarto namin and nakita kong masaya silang lahat.
Sandro now is spending his time with our kids, na hindi niya gaanong nagagawa noon.
Pumunta ako ng banyo at pinuno ng tubig ang bathtub nilagyan ko na din ng sabon, syempre mas relaxing yung madaming bula.
Naglabas din ako ng wine para may ma inom, alam kong magagalit si calley pero wala siyang magagawa kasi gusto ko lang mag relax and wine really is my comfort drink.
Kung hindi kaya kami naghiwalay ay mas masaya siguro ang pamilya namin, kung hindi lang sana kami nag aaway ng mga kaibigan ko sana magkakasama kami ngayon, sana ang pamilya ko ay kasama ko ngayon si mama, si dad at ang kapatid ko pati si koreanong hilaw.
Ang hirap kasi magpatawad ngayon, knowing sandro he can be sorry today but he can always do the things he did like cheating dahil once a cheater always a cheater, hindi ko naman na siya mababago kasi hindi ko na mabilang pa kung ilang chance ang binigay ko dahil lang sa pagloloko niya.
Many women out there forgave their boyfriends and husbands for the tenth time, pero masakit talaga eh, sila kaya nila pero ako hindi eh, it takes time to forgive a person lalo na malala ang damage ng ginawa niya sa pagkatao mo.
I know someone deserves chances, pero depende kasi iyan eh, some deserves chances and some are not because of the pain that they caused you.
Narinig kong may sumigaw sa baba, maybe they're just having some fun.
Lord, hirap na hirap na akong mag dusa kaya sana bigyan mo ako ng lakas ng loob para matapos na ang lahat ng ito.
Ilang saglit lang ay umilaw ang cellphone ko sa tabi ko.
And the moment i read those messages, lord tama na, hirap na hirap na ako.
Mas madadagdagan na naman ang problema ko sa nabasa ko
Sabi ko lord, tama na pero bakit!? Ano bang kasalanan ko.
Nabitawan ko ang cellphone ko dahil sa mga nabasa ko, nakakapagod, napakahirap maging ako.
Hiniga ko ang sarili ko sa bathtub at tahimik na umiiyak, hindi ko alam ang gagawin ko.
simonmarcos_7: Miriana, your dad is at the hospital please he needs you, please visit him, he has a cancer and kailangan ka niya ngayon.
sandromarcos7: Riri, Forth passed out help me i don't know what to do, dadalhin ko na siya sa hospital please sumunod ka nalang.
YOU ARE READING
MC : BOOK 4
Short Story"In a world full of lies, hindi ko na alam kung saan ako lulugar" - Miriana Veronique
