Miriana's POV
Andito na naman ako ngayon sa terrace ng kwarto namin, simula noong umalis si sandro ay dito na ako tumatambay, the kids left, nasa London na sila ngayon.
It's been two months ata na wala si sandro and the kids almost one month.
Si sky naman ay kinuha nila Atty Liza doon daw muna mag stay ang bata.
The usual mag isa na naman ako, nakatulalang nakatingin sa mga bituin.
Lance called me earlier and kinumusta ako the same with her wife, nakaka inggit sila, yung relationship nila ang strong.
Ang healthy ng relationship nila as in hindi ko pa nakitang nag away sila, nag aaway naman sila like misunderstandings but hindi gaya namin ni Sandro na sobrang toxic na.
I want to visit my dad today kaso nga lang nasa Korea sila.
I hate this kind of life.
At sa bawat minuto
'di pala akong mahal mo
Ay oh ang taray ng kapitbahay may pa drama pang nalalaman.
Sumabay pa sa kalungkutan ko, Lord tabang.
Pinili mo'y iba
Habang ako 'yong narito
The song was just like our situation, nakaka gago.
Iba ang nais mong kapiling sa huling sandali
Ilan ba ang nais mong kapiling talaga sandro?
Tinatanggap ko na hindi ako 'yong nagwagi.
Hala si anteh gumaganon.
Pero same tayo anteh.
May hinanakit ang kapitbahay namin ngayon ah, dinamay pa ako sa kalungkutan niya.
Sumilip ako sa kabilang bahay at nakita kong nagkakantahan at nag iinuman sila.
Nakaka inggit din, nakakamiss si Auxy, nasa Ilocos Sur kasi sila ngayon and next week pa sila uuwi.
I guess tutunganga nalang muna ako dito.
I opened my phone para maghanap ng gagawin or mababasa.
Napaka boring naman talaga ngayon.
Nagpamusic nalang ako para ma relax nadin ang isip ko.
Hindi ko namalayang nakatulog ako dito sa terrace and pag gising ko 4 am na, kaya pala napakalamig kasi dito ako nakatulog.
Pagbaba ko sa kusina ay nakita ko si Auxy na nagluluto.
Wait, namamalikmata ba ako?
"Good morning riri"she greeted
I run to her and hugged her
"Akala ko naman next week ka pa babalik here"
"Haha i changed my mind, wala ka kasing kasama"aniya at binigyan ako ng pagkain.
Sabay kaming kumain at nag kwentuhan lang kami.
"Oo sure akong yun yung narinig ko"aniya
"Talaga? How did it happen ba? Bakit hinuli pala?"tanong ko naman
"Adik daw, may nakuha atang droga sa bahay niya, ang tanga ang laki laking tao di nalang nagtrabaho"she said while laughing
"So huhuliin din kaya ako? Adik din ako"biro ko at agad naman niya akong sinamaan ng tingin
"Gago ka ba ha!"
"Adik sakanya"banat ko kaya naman nahampas niya ako ng sobrang lakas
"Huy gago ang sakit"daing ko habang hinihimas yung braso ko
I glared at her at tinawanan niya lang ako
"Napaka rupok mo talaga kahit kailan Miriana, kaya ka niloloko eh uto uto ka kasi"
"Wow napaka mapanlait mo naman Auxilla Yxcarlette"
"Totoo naman eh, di ko na nga mabilang kung ilang beses na"aniya
Binaling ko nalang ang antensyon ko sa cellphone ko dahil aasarin lang naman talaga ako nitong marites na ito.
Habang siya naman ay tawang tawa.
Sandro's POV
It's been a while since I'm away with my family.
It's been 2 months since i last saw them and i missed them all.
Hindi ko man lang na abutan na ihahatid ko sana sa airport ang nga bata.
"Sandro, let's go this is your last day here" Carlo said and i nodded
Carlo was my friend na nakilala ko lang dito, he always stay here with me and assisting me.
Last day and pwede na akong maka uwi, nakaka miss ang bahay namin.
"Huwag na huwag mo akong kakalimutan ah"aniya at tumango ako
"Of course, I won't Kasi you're my friend no"
"Sus alam ko na yan, almost lahat ng galing dito kinakalimutan na kami eh"he said
"Really?"
"Oo, kaya minsan ayaw naming ma attach sa mga bagong members eh"
"Don't worry kapag may time ako babalik ako dito and I'll be donating some money para ma ipaayos ang mga sira dito"
"Hindi ko tatanggihan iyan sandro, kasi kailangan na din ng simbahan iyan"aniya at tumango ako
Bumalik na kami sa loob ng simbahan dahil magsisimula na ang Misa.
I am here in St. James the Greater Parish in Ilocos Sur, malapit kila Vinny but hindi ko sinabi sakanila.
I wanted to learn a lot nang mag isa.
Para din sa ikabubuti ng lahat yung ginagawa ko eh.
Nagseserve ako dito sa church, nag confess muna ako kay father about sa mga nangyari sa life ko and I'm starting to love to serve here.
God only knows what to do to our life.
Pagkatapos ng Misa ay agad kaming nag ayos and pumunta ako para magtirik ng kandila, this is my last serve here and mamimiss ko ito.
"Lord thank you for guiding me, thank you for making myself better, now i think i am ready to face all the consequences and babawi ako sa family ko, I am willingly give you myself, i offer my self to you, Please let us live a happy life, nahihirapan ako sa sitwasyon ng ex-wife ko please let her heal, that's all i want guide her and make us the better persons"
"Sandro, be safe god bless you always " the priest said and i nodded
"Thank you for taking care of me here and thank you for teaching me more about life, be safe and I'll be back para maipaayos ang lahat"i said and nakipagyakapan ako sakanila bago ako umalis.
Sana pagbalik ko, maayos na ang lahat.
YOU ARE READING
MC : BOOK 4
Short Story"In a world full of lies, hindi ko na alam kung saan ako lulugar" - Miriana Veronique
