MC : BOOK 4

Chapter 29

UPDATE AKO LATER ULIT, KAKAGALING KO LANG KASI NG GALA MWAMWA

Miriana's POV

Hindi ko na alam kung ano ang uunahin ko, kung pupuntahan ko yung anak ko ba o yung tatay ko.

Simon told me to go, kailangan daw ako ng tatay ko.

Kaya naman agad akong nag ayos at kumuha ng gamit para dumiretso na sa ospital kung nasaan ang ama ko.

Agad kong tinanong ang nurse na nasa frontdesk.

Pagdating ko sa harap ng kwarto niya ay natigil ako dahil nag aalangan ako.

I sighed and hinawakan ang doorknob.

"Ate" gulat na sambit ni krisha

Agad kong nilapitan si dad na ngayon ay nakahiga sa kama, madaming makina ang nakapaligid sakanya.

Oxygen tank and mga iba pa.

Dad, what is this again? Iiwan mo ba ako ulit?

"Dad passed out and dinala namin agad dito sa ospital, the doctor told us na may brain tumor siya"saad ni krisha

I looked at her with no emotions, pero sa loob ko ang sakit.

Bakit ka nagka ganito dad.

Akala ko ayos kana eh.

"Inaalagaan mo ba ang tatay ko?"tanong ko sakanya at umupo sa tabi ng kama ni daddy,may upuan nman na nakalagay eh.

"W-What? Ofcourse ate lagi kong inaalagaan si dad"aniya at napapikit ako sa sinabi niya

"Oh eh nasaan ang nanay mo?"tanong na hindi ko man lang siya mahagilap dito sa kwarto ni dad.

"She went to buy some fruits, kasama niya si Jawoon ate"tugon niya at napatango ako

Oh, talaga lang ah.

"Ate, kumusta ka na?" Tanong niya naman

"Fine"sagot ko naman at nag message ako kay sandro na pupunta na ako.

"I'm going, babalik ako if may time ako"

"Ate hindi mo ba aantayin si mama?"

"Madami pa namang pagkakataon para makita siya, may pupuntahan pa ako" sagot ko at bubuksan na sana ang pinto nang bumukas ito.

"Miri, hi nice to see you again" Jawoon said and tumango ako, gumilid naman ako para makadaan sila

"Aalis kana agad?" Tanong ni mama

Malamang, kita mong palabas yung tao eh, ano ba to? Daan papunta sa Narnia?

"Yeah, dadalawin ko pa si forth nasa ospital din eh"sagot ko at umalis na

I heard her called my name pero naglakad nalang ako pa alis.

I drove and went to the other hospital para puntahan ang anak ko, sandro was waiting for me at the entrance of the hospital kaya agad naman kaming naka pasok sa kwarto ni Forth.

Pagkapasok ko ay sampal agad ang natanggap ko.

"Liza!" Suway ni bbm

Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa ginawa niya sa akin "inaano ba kita at ang kapal naman ng mukha mong sampalin ako" .

"Saan ka ba nagpupunta at hindi mo man lang nagawang samahan ang anak mo dito ha!"sigaw niya sa akin kaya naman mas nagalit pa ako

"DAPAT KASI NAGTANONG KA MUNA HINDI YUNG NANG SASAMPAL KA AGAD HINDI PORKET ABOGADA KA AY SASANTUHIN KITA" sigaw ko pabalik

"Ang tapang mo, ikaw na nga yung pabayang ina dito ikaw pa ang galit"aniya at hawak hawak siya ni Bbm

Si sandro naman ay nakayakap sa likod ko, pinipigilan akong lumapit sa mama niya.

"Huwag na huwag mo akong tatawaging pabayang ina, kung pabaya akong ina sana noon pa lang ay hindi ko na isinilang yang mga bata ha! Sana wala kang apo ngayon tandaan mo yan, pinaglaban ko sila sainyo tapos sasabihin mong pabaya akong ina ha? Ikaw! Ikaw ang pabaya, kung hindi mo kinukunsinti yang anak mong mambabae edi sana walang problema ngayon dito putangina bitawan mo Ako Sandro"

"Miri, please stop don't fight here, andito yung mga bata" sandro whispered

"Saan ka nagpunta ha? Sariling anak mo hindi mo dadalawin kapag hindi na sinabi ni sandro?"

"You're going to a nonsense place"sigaw niya ulit

Putangina naman oh.

"I went to my father!, Dahil na ospital din siya, kagaya ni forth na ospital ang ama ko, inuna ko siya dahil mas kailangan niya ako ngayon, hindi kami okay eh kaya kailangan ko siyang puntahan, oo alam ko kailangan ako ng anak ko, andito naman si sandro, susunod naman ako, inuna ko lang yung tatay kong nag aagaw buhay ngayon, kahit ngayon lang tangina pakawalan niyo naman ako, IKAW NA LAGING NAKIKI ALAM SA BUHAY NAMIN NI SANDRO! IKAW ANG DAHILAN KUNG BAKIT KAMI NASISIRA, OKAY NA SANA KAMI KUNG HINDI DAHIL SAYO, OO GALIT AKO SAYO DAHIL PARANG ANG SAMA KONG TAO SA PANINGIN MO, KAYA KONG MAGPATAWAD PERO SA LAGAY MONG YAN? MAHIRAP" sigaw ko at si sandro naman ay todo hila sakin

"MY FATHER IS SUFFERING FROM BRAIN TUMOR, AND YOU'RE SAYING NA NONSENSE ANG PINUNTAHAN KO HA! IKAW ANG NONSENSE DAHIL HINDI KO MAKUHA KUNG ANO BA ANG GUSTO MO, LAGI KANA LANG NANGINGIALAM SA AMIN, SA BUHAY NAMIN NILA SANDRO, PAKAWALAN MO NAMAN ANG ANAK MO, HINDI YUNG TINATAGO MO DYAN SA PALDA MO"

"BASTOS KA HA!" sigaw niya at sinampal na naman ako

"MIRI!" Sigaw ni Sandro nang sampalin ko din ang ina niya

"YAN, DAPAT YAN SAYO, MASAKIT? PARA MATAUHAN KA NAMAN, ANG KAPAL NG MUKHA MONG MANGIALAM SA BUHAY NAMIN, PAMILYA NAMIN TO KAYA WAG KANG SASABAT"

"PAMILYA NAMIN, HINDI NINYO !"

Nakakatangina naman ng buhay na ito, kaliwa't kanan ang problema tapos pipigain pa ako ng ganto, drain na drain na ako tangina.

Nakakapagod na.

"Calm down ano ba!"sigaw ni bbm at agad namang umupo sa sofa si atty liza.

"Wag niyo akong sasagarin, makikita niyo"banta ko at lumapit sa anak ko

"What happened?"tanong ko kay sandro

"Naglalaro nga kami kanina tapos nahimatay siya, and sabi ng doctor yung sakit niya bumalik daw at stage 2"aniya at napapikit ako

Ano ba naman to lord, kunin mo nalang ako hindi ko na kaya.

Akala ko okay na lahat anak, bakit naman ganito pa, aayusin pa natin lahat eh bakit kailangang ganito pa ang mangyari, hindi ko na kaya anak, awang awa na ako sa sarili ko, sayo at sa pamilya natin.

Sandro hugged me and mas lalo akong naiyak.

"Kaya ni forth yan mahal, he's strong nagmana siya Sayo, matapang kayo kaya niya yan, lalaban siya think positive "aniya habang yakap ako

Fuck this life.