Dostluğun Bir Fazlası

soğuk

Birkaç hafta sonra

Boun elindeki çiçeklere bakıp gülümsedi. Mezun olmalarına az kalmıştı. Bu sebeple okulda şenlik tarzı bir şey hazırlanmıştı. Sınıfa adımını attığında Prem'in yabancı bir çocukla konuştuğunu gördüğünde olduğu yerde durdu. Prem'in son zamanlarda kendisine göstermediği gülüşünü şimdi bir başkası sahip olduğunu gördüğünde sinirlendi. Hızla konuşan ikilinin aralarına girip elindeki çiçekleri Prem'e uzatmıştı ki elinde Beyaz papatyaların olduğunu gördüğünde daha çok sinirlendi.

"Gelmişsin Boun. Uyuyakaldın sanmıştım."

Prem onu sabahları aramadığı için uyuyakalıyordu. Bu sebeple Prem erkenden okula gidiyordu. Boun onunla hiç bu kadar kendini uzak hissetmemişti. Şimdi ise başkalarından çiçekler alıyordu.

"Aramadığın için..."

O sırada içeri giren kız arkadaşı ile ikisi de bakışlarını çevirdi. Boun, Prem'in devrilen gözlerini görmemişti. Prem ise asla o kızdan hoşlanmadığı için yüzüne dahi bakası gelmiyordu.

"Kız arkadaşın uyandırır diye düşünmüştüm. Yanından ayrılmıyor ya."

"Ne demek istiyor bu Boun."

Prem daha fazla bu ikiliyi görmek istemiyordu. Biraz daha durursa saçını başını yolabilirdi.

"Üzgünüm kantinde birkaç işim var da sende gelmek ister misin?"

Yanındaki çocuğu elini uzattığında seve seve kabul eden kişiyle Boun'un bakışları daha fazla değişti. Bu kadarda değildi gerçekten. Prem'in niye böyle yaptığını da bilmiyordu gerçekten.

Dışarıya doğru çıkmak üzerelerken Boun daha fazla dayanamayıp Prem'in kolundan tuttuğu gibi sürüklemeye başladı. Prem başta ne yaptığını anlamamış olsa da sonrasında sürüklenen bedenini durdurmayı başarmıştı.

"Ne yapıyorsun Boun? Bırak kolumu acıtıyorsun."

 Boun sonunda durduğunda Prem kolunu ondan kurtardı. Hiçbir şey düşünmeden onu buraya sürüklemişti, üzerine Prem'in canını acıtmıştı.

"O çocukla aranda ne var?" Boun'un sorusuna derince güldü.

"Arkadaş Boun. Konuşuyorduk ve o sevgilin konuşmamızı böldü."

"Sen neden onu sevmiyorsun? Şu sıralar bana karşı da soğuk davranıyorsun. Bir sorun mu var?"

Prem sorunun tuhaflığı ile bir kez daha kahkaha atmıştı. Asıl kendisinden uzaklaşan Boun iken Prem'e böyle bir şey sorması gerçekten gülünçtü. Sürekli sevgilisi ile yan yanalardı. Prem aralarına girmek istemiyor bu yüzden ne zaman o kızı görse olabildiğinde uzaklaşırdı.

"Boun asıl uzaklaşan sensin fark ediyorsun değil mi? Geçen beraber sözleştiğimiz yere gelmeyip sevgilin ile gittin. Ondan önce peki... Annelerimiz ile yemek yiyecektik ama sen sevgilin ile yemeği tercih ettin. Hayatında sadece o var artık. Bizi görmüyorsun bile."

Prem derin bir nefes çekip saçlarını geriye attı. Ciddileştiğinde daima saçı ile uğraşırdı. 

"Buna rağmen gelmiş bana kızıyorsun. Buraya getiriyor, hesap soruyorsun." 

Sözlerinden sonra Prem arkasına dönüp ondan uzaklaştığında gerçekten sinirliydi. Boun ise arkasından sadece öylece bakakalmıştı.