Ellie

Hoofdstuk 3.

Ik draai me om. En zie Shawn naar me toe rennen.
'Wat is er?' Vraagt hij. Ik hoor een beetje bezorgheid in zijn stem.
'Niks.' Zeg ik maar ikzelf hoor mijn stem al trillen.
'Er is wel iets.' Zegt hij.

Ik zucht. Hoezo is het Shawn. En niet Finn ofzo. Want ik schaam me zo een beetje bij Shawn. Want het is zo schaamend om te gaan huilen bij je crush.

Shawn pakt mijn fiets, en zet hem weer terug in het hok. Hij pakt mijn fietsensleutel, dat hij daar aan dacht, en geeft hem aan mij. Die ik dan weer in mijn zak stop.

'Ellie, wat is er?' Vraagt hij overduidelijk bezorgt.
'Ik heb Erik een tweede een kans gegeven.' Zeg ik.
'Daar is toch niks ergs aan.' Zegt hij en hij haalt zijn schouders op.
'Stella vindt van wel.' Zeg ik. Shawn zucht. En in mijn ooghoek zie ik dat hij naar me kijkt.
'Ik snap haar wel. Hij heeft je in de steek gelaten.' Zegt hij.

Ik zucht. Mijn hele leven is een puinhoop. Misschien moest ik het toen maar doen. Toen ik de kans had. Maar niet durfde.

Ik leg mijn hoofd in mijn handen.
'Ik snap mijn leven niet meer. Het is een puinhoop.' Zeg ik. Ik hoor Shawn langs mij zuchten. En dan voel ik een hand die over minn rug wrijft.

'Je leven is geen puinhoop.' Zegt hij.
'Maar misschien heb je even rust nodig.' Zegt hij.
'Je hebt toch geen toetsweek.' Zegt hij.
'Misschien heb je gelijk.' Zeg ik en ik zucht.
'Meld je me ziek?' Vraag ik. Ik hef mijn hoofd op. En kijk hem aan.
'Zal ik doen.' Zegt hij. Hij staat op en rijkt zijn hand. Die ik dankbaar aanneem. Hik trekt me omhoog. Waardoor ik tegen hen aan val en mijn handen terecht komen op zijn boven arm.

Damn wat heeft die gast spieren.

Ik laat hem snel los en ik voel dat ik moet blozen. En Shawn zet zijn scheve sexy lach op.

Ik moppel iets van een bedankje en loop dan weg. Ofja, ik loop naar mijn fiets die daar nog steeds staat die daar al een paar dagen staat. En ik weet niet hoe.

Als ik thuis ben zit mijn oma te breien. En kijkt verbaasd op als ik de kamer in stap. 'Meid, wat is er?' Vraagt ze bezorgd. Ik haal mijn schouder en zet me op de bank neer.
'Ik heb rust nodig.' Zeg ik. Mijn oma knikt begrijpend. En dan gaat ze weer verder met breien.
Ik sta op en loop naar de keuken. Pak wat green ice tea en drink het snel op. Dan loop ik de trap op. En loop naar mijn kamer. En zet me neer op mijn bed.

'Rennen.' Moppel ik.
'Ik wil rennen.' Ik sta op en loop naar mijn kast. Ik pak mijn renkleren eruit. En trek ze aan. Dan doe ik mijn blonde haren in een strakke paardenstaart. Dan pak ik zo'n ding die je op je bovenarm kunt vast maken zodat je mobiel erin kan. Dan pak ik mijn oortjes en doe ze in. Ik zet Katy Perry op. En dan loop ik naar onder.
'Oma! Ben rennen!' Roep ik als ik bij de achtetdeur ben. En zonder antwoord ren ik naar buiten. En meteen schijnt de felle zon op mij. Wat me vrolijk maakt.

Na twee uur hebben gerend kom ik langs mijn oude huis. En zie daar een vrachtwagen staan. Met een grote tekts. Wat me laat stoppen. Er komt een klein meisje naar buiten huppelen. Met blond haar dat heen en weer springt. En een licht roze schattig jurkje.
Ze lijkt op mij.
En dan komt er een jongen achterna. Die er niet verkeerd uit ziet. Zwart haar. Een geel tshirt en een zwarte broek met all stars. Ongeveer van mijn leeftijd.
Die nu mijn kant op komt lopen.

'Huu. Kan ik je misschien helpen?' Vraagt hij een beetje zenuwachtig. Is wel schattig. Ziet er stoer uit. Maar hij is zenuwachtig voor mij.

'Humm. Gaan jullie hier wonen?' Vraag ik. Niet weten wat voor woorden ik het beste kan gebruiken.
'Ja. Hoezo?' Vraagt hij iets zelfverzekerd maar nogsteeds zenuwachtig.

Ik denk na. Wat moet ik zeggen. Ja. Of nee.
'Ja.' Zeg ik. Ik zie hem een beetje verbaasd kijken.
'Hoezo ben je dan verhuisd?' Vraagt hij.
'Lang verhaal.' Zeg ik en ik glimlach vriendelijk.
'Oke.' Zegt hij. We staan een beetje ongemakkekijk tegen over elkaar.

'MAAXXX!! JE MOET HELPEN BANK TILLEN!!' Gilt dat ene schattig meisje wat op mij lijkt.
'IK KOM! Roept denk ik Max terug.

'Ik moet gaan.' Zegt hij en hij draait zich om en rent naar volgens mijn zijn zusje.
Ik kijk nog even naaf hun hoe ze met de hele familie de bank optillen. En dan draai ik me ook om.

Ik ren weer naar huis. En denk terug naar net. En naar mijn tijd. Dat we ook zo deden. Alleen was Erik wat jonger.

Ik voel een traan ontsnappen. Die ik snel weg veeg.

Hey hey peoples! Hier weeer een hoofdstuk voor jullie. Ik hoop dat jullie er iets aan vinden. Hihi.

Is het bij jullie ook zon mooi weer?? Bij mij wel!! Ik lig lekker met mijn benen in de zon! En mijn konijntjes zitten in de konijnen nogwattes in de shaduw!! Hef ziet er echt schattig uit.