ʚ❦ɞ To uczucie.. to miłość? ʚ❦ɞ

♡5♡

Nowy dzień, niby zwyczajny. Otóż nie tym razem, bo obudziłem się w domu Hanagakiego. Byłem dosyć zdziwiony, bo jednak to nie był ten budynek, w którym wczoraj w nocy się działo.. A Takemichi? Mój ukochany miał cxarne włosy i wyglądał na 26 mężczyznę. Czy my podróżowaliśmy w czasie?!

-Takemisiu! Obudź się!- chwyciłem go za barki i zacząłem nim potrząsać

-co ja? Kiedy? Gdzie?- był zbyt zdezorientowany, by pojąć co się dzieje

Obaj byliśmy w samej bieliźnie a na ziemi leżały.. białe garnitury? "Co tu się odpierdala?" pomyślałem, ubrałem się i ruszyłem na dół wiekiej willi, to byl nasz dom? Gdy byłem na parterze podszedł do mnie Ken, gdy spytałem się go co sie wczoraj stało powiedział jedynie "były wasze poprawiny i się najebałeś". Rozszerzyłem oczy i patrzyłem na chłopaka z takim 'co?', a chłopak objął Emme, która przyszła.

-Manjiro widzę, że czujesz się lepiej- powiedziała uśmiechnięta

-uh, tak- uśmiechnąłem się

-bo wiesz, chciałam ci to wczoraj powiedzieć, ale za szybko się napiłeś- objęła rękoma swój brzuch i spojrzała na mnie -jestem a ciąży drugi tydzień-

-zaraz co.- spojrzałem na Drakena z mordem w oczach a ten jedynie zaczął uciekać

-MIKEY! PRZECIEŻ JESTESMY MAŁŻEŃSTWEM Z EMMĄ OD 3 MIESIĘCY!- mężczyzna uderzył się o ścianę gdy patrzył jak za nim biegnę

-wiesz. Mogłeś się mnie spytać o zgodę.- podbiegłem do niego bliżej i zacząłem się śmiać, gdy ten uderzył w ścianę i usiadł na ziemie

-Mikey.. pić mi się chce- Hanagaki zszedł z piętra w chyba moich ciuchach, bo były za dużo jak na niego

-chodź do kuchni, Mikey jest zajęty trochę- powiedziała blondyna, która śmiała się z nas.

-mhm- przetarł śpiące oczy i ruszyli do kuchni

-a więc Ken-chin spowiadaj się- kucnąłem przy chłopaku

-było tak samo jak u was wczoraj- uśmiechnął się chytrze

-dobra. Nie bylo tematu- wstałem i podałem mu rękę po czym wstał i poczochrał mi włosy

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wybaczcie, że nie wstawiałem nic przez 4 dni, ale nie mam ani czasu ani weny. To jest już ostatni rozdział.