2.Bölüm Ölüm

42 21 3
                                    

Yeniden merhabaa keyifli okumalarr canlarımm💜

Eve gelmiştim ve çok yorgundum anahtarı çıkarıp kapıyı açtığımda karşımdaki manzara ile donup kaldım. Babam yerde kanlar içinde yatıyordu. Ve annem başında ağlıyordu , hemen babamın yanına koştum nabzını kontrol ettim, durmuştu, babamın nabzı atmıyordu anneme döndüğümde mahvolmuş durumdaydı ağlıyordu. "Anne ne oldu anlat nasıl oldu" annem ağlamaktan başka birşey yapmadı ve ben sinirleniyordum hemen kalkıp ambulansı arayacakken annem elimden telefonumu aldı. "Anne ne yapıyorsun" diye sordum,"kızım babanı bir mafya lideri öldürdü oturma odasında otururken kapı çaldı kapıyı açtığımda bir adam beni tuttu ve diğeri babanı silahla öldürdü"anlattıkları karşısında şaşkın bir şekilde anneme bakıyordum. En sonunda konuştum, "peki anne neden ambulansı aramamalıyım" annem korkuyla "eğer babanı hastaneye götürürsek seni öldüreceğini söyledi" şaşırmıştım o kimdi acaba "ne, anne sen bu kişileri tanıyormusun" annem hayır manasında kafasını sağa ve sola salladı.

                        🌘
Yarın olmuştu evimize bütün akarabalarımız gelmişti. Tam bir cenaze eviydi bugün canımdan çok sevdiğim babamı toprağa verecektik. Onu çok özlemiştim. Babam benim herşeyimdi ama artık yoktu...
Ernanın yanıma geldiğini duydum ve hemen gözyaşlarımı sildim.Erna;"tatlım silme gözyaşlarını tabiki ağlayıcaksın"Ernayı seviyordum çünkü her zor anımda yanımdaydı en çok ondan güç ve destek alıyordum. Ernaya sarılıp ağlamaya başladım. Artık kendimi tutamıyordum, ne kadar güçlü görünmeye çalışsam da olmuyordu.

                       🌘
Üzerime siyah bir pantalon, üstüme siyah kazak ve başıma siyah tülbent takmıştım. Amcamlar babamın tabutunu taşıyordu ve bende onlarla beraber arkada yürüyordum yanımda Erna vardı. Ve nerdeyse tüm akrabalarımız arkadan geliyordu. Mahvolmuştum, Ayakta zor yürüyordum.

Babamı gömdük başında ağladım, dua ettim biraz ilerde bişey farkettim iki adam vardı. beni izliyorlardı amaçları neydi acaba?
Erna elimden tutup beni kaldırdı. Artık eve gidiyorduk. Amcam arabayı kullanıyordu annem, erna ve ben arka koltuktaydık. İçimdeki sorulara nasıl cevap bulacakatım. O kadar çok şey vardı ki kafamda, çok yorulmuştum. Yol boyu hiç kimse konuşmadı eve geldiğimizde amcam bizi bıraktı ve gitti. Erna ve ben odama çıktık. Annem de yatak odasına gitmişti. Üzerimi değiştirmeden yatağıma girdim artık dayanamıyordum. Erna da başıma oturdu ve saçlarımı okşamaya başladı. Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu kendimi uykunun derinlerine bıraktım.
                      🌘
Uyandığımda Erna yanımda yoktu. Ama ben dinlenmiştim kendimi çok iyi hissediyordum. Tabii fiziksel olarak . İçimdeki acı gitmiyordu.Yataktan kalkıp üzerimi değiştirdim.

Yataktan kalkıp üzerimi değiştirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Salona geldim. Erna ve annem kanepe de oturup sohbet ediyorlardı. Annem;"günaydın kızım nasılısn dinlendin mi"Annemin gözleri kıpkırmızıydı sanki ruh gibiydi, "evet anne dinlendim iyiyim şuan"dedim."sen nasılsın annecim" pek de iyi görünmüyordu. "İyiyim kızım" dedi ifadesiz bir şekilde.Ernanın yanına geçip oturdum. Ve sessizce odama gelmesi için işaret yaptım. Sonra kalkıp odama gittim. Bi süre sonra Erna geldi;"noldu"artık babamı öldürenleri bulmak istiyordum ve merak da ediyordum. Ernaya babamı nasıl öldürdüklerini anlattım. Şaşırmıştı yani normaldi bende aynı tepkiyi vermiştim ilk duyduğumda.

                        🌘
Saat gece 12 olmuştu. Erna ile beraber onun evine gidicektik. Kafa dağıtmak için acaba babamı öldüren adamlar neden annemi beni öldürmekle tehdit etmişti. Kafamdaki sorulara asla yanıt bulamıyordum. Kafamın içi karman çormandı. Odamdaydım üzerimi giyinmiş yatağımın üzerinde oturuyordum.

Ne giydiğim şu durumda umrumda değildi elime ne geçtiyse giymiştim işte, Kapının açılma sesini duydum Erna gelmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ne giydiğim şu durumda umrumda değildi elime ne geçtiyse giymiştim işte, Kapının açılma sesini duydum Erna gelmişti. Artık gidebilirdik. Ayağa kalktım ve Erna ile kapıya doğru yöneldik. Annemi öpüp evden çıktım. Erna ile sokakta onun evine doğru yürüyorduk. Gece olduğu için yol ıssızdı. Erna;"Aleda ben korkuyorum sanki yaa baksana çok ıssız"yanii korkmakta haklıydı bende hiç korkmuyor değildim ama en fazla ne olabilirdi ki bu yoldan geceleri defalarca geçmiştik. Kendini güvende hissetmesi için Erna'nın koluna girdim. Yürüyorduk az kalmıştı. Arkamda bir şey hissetim, bi hareketlilik ve nefes sesi.

Eveeeet 2. Bölümün de sonuna geldik biraz uzun yazmaya çalıştım umarım yazabilmişimdir.

Satırlar için yorum nasıl ekleyebilirim söyleyebilirmisinizz aşklarr ilk kitabım bilmemem normal değil miii😘

Karanlığın içindeki parıltıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin