serendipity

014

Minho'nun ağzından

Sabah benim iki meleğim beni uyandırmıştı.
Evet onlar benim meleklerimdi beni o cehennemden kurtardılar tek beni değil annemide...
Aslında tanışmamız benim için çok özeldi...

2sene önce

"Merhaba çocuklar ben yeni matematik öğretmeniniz Changbin
Hadi sizleri tanıyalım. "

Bir sürü kişi kendini tanıtıyordu ben ise en arka sıramda yatıyordum zaten başarılıydım öğretmenler yatmamı pek önemsemiyordu. Bu öğretmende önemsemez...

"Evet sınıfta uykucu olanlarda varmış anlamış oldum sen kendini tanıtırmısın"

Kafamı kaldırıp kendimi tanıttım.

"Adım Minho 16 yaşındayım"

"Hmm peki Minho matematik ile aran nasıl?"

"İyidir"

"Pekii"

Sınıfın geri kalanı da kendini tanıtmıştı.
İyi birine benziyordu umarım uykularımı bölmez..

Bir kaç ders bittikten sonra fizik dersine girmiştik. Hocamız iyi birisiydi tabi arada kafama kalem fırlatmasa
Hepimiz hocayı beklerken bir an içeriye bambaşka birisi gelmişti.
Orta boylarda elinde siyah bir çanta vardı. Kimdi lan bu

"Merhaba çocuklar ben Chan yeni fizik hocanız "

Sınıftaki bazı insana benzeyen varlıklar yalakalık yapmaya bile başlamışlardı.

Sırayla tanışmıştık diğerine göre bu daha iyi gibiydi hem isimleri hem kendileri benziyordu zaten.

"Bugün ders işlemeyeceğim sizin hayallerinizi ileride ne olmak istediğinizi merak ediyorum"

Herkes sırayla hobilerini ve hayallerini söylüyordu.

Sıra bana gelmişti hobilerim vardı ama hayallerim yoktu o evin içinde hayallerimin olması imkansız gibiydi...

"Evet Minho senin hobilerin ve hayallerin ne? "

"Sokak hayvanlarını severim ve de söz yazmayı. "

"Hayallerin?"

"Hayal kurmayı sevmem gerçekçilik daha iyi geliyor."

"Hayal kurmak insanın ruhunu iyileştirir en azından gerçekleşmeyeceğini bile bilmiyorsun belki ileride hayalini kurduğun bir meslekte çalışacaksın"

"Belki de hayalini kurduğum meslekte çalışamayacağım"

"Bak belki diyorsun belki çalışacaksın ilerleyen zamanlarda bir daha konuşuruz"

Hayaller benim için değiller.
Benim için olmalarını beklemiyorum zaten hayatı akışına göre yaşıyorum.

Kafamı sırama koyup uykuya dalmaya çalışıyordum.

1-2 hafta sonra iki hocam da toplantı yapacağını söylemişti toplantıya gelecek bir ailem olmadığını dile getirmiştim istemeye istemeye.
O gün karın ağrımdan dolayı eve erken gitmek için izin istemiştim fakat izin verilmemişti çıkışta iki hocam da gelip evime bırakabileceklerini söylediler.
Arabaya binip evin yolunu tarif ediyordum. İlk başta olmaz dedim ama ısrar ettiler...
Annemle konuşup  benim tüm sorunlarımla kendileri uğraşacağını ve babam olacak heriften bizi uzak tutacaklarını bile demişlerdi bana gönderilen iki melekti...
Annemle konuşup hastaneye yatırıp muane olması gerektiğini söylemişlerdi annem beni bırakamayacağını söylemişti.
Hocalarım ise onların yanında kalabileceğimi demişlerdi...
Benim için ilk başlarda zor bir karardı. Annem muane olacak, babam denilen heriften kurtulacağız hepsi harikaydı...

Eninde sonunda kabul etmek zorunda kalmıştık.
Bir kaç hafta içinde babam hapishaneye, annem hastaneye ben ise iki meleğimin yanına
Her derste uyuyan Minho fizik ve matematik dersini çok iyi dinliyordu...
_______________________________

Selam dostlarım
Nasılsınız?
Umarım iyisinizdir....
Ay yerim sizleri hadi diğer bölümde görüşürüz dikkat edin kendinize üzmeyin üzülmeyin ♡♡♡♡♡