Black Swan | Taekook

-7-

" Katil "

Herkese merhaba.
Öncelikle biraz kitap hakkında konuşmak istiyorum.
Bu ilk taekook ficim o yüzden bazı hatalar olabilir bunun için şimdiden üzgünüm. Kendimi daha da geliştireceğime inanıyorum.

Ayrıca bir namjin ficide yazıyorum. Onuda okuyabilirsiniz.

Sanırım bu bugüne kadar attığım en uzun bölüm oldu.
Daha da uzun bölümler gelecek.
Asıl hikaye yeni başlıyor.
Bölümü beğenmeyi unutmayın.

İyi okumalar :)

Uğultular...

Tek duyduğum şey uğultulu seslerdi.

Gözlerimi açmak istiyordum ama göreceklerimden korkuyordum.

Gördüklerimin koca bir kabus olmasını istiyordum. Uyanayım, sonra gördüğüm kabusa güleyim istiyordum.

Sesler yavaş yavaş netleşiyordu sanki. Ama hala anlamıyordum.

Ya da anlamak istemiyordum.

Başıma saplanan ağrıyla yüzümü buruşturdum. Artık uyanmalıydım.

Biraz zorlanarak gözlerimi açmayı denedim.

Gözlerim ışıkla buluştuğunda alışması için biraz bekledim.
Etraf netleşmeye başlamıştı.

Kendi odamda olduğunu anlamamla şaşkınlıkla etrafa baktım.

Hemen yanı başımda Jimin'i görmemle derin bir nefes aldım.

" Uyandı sonunda. " diyerek kapıya döndüğünde bende oraya baktım ve donakaldım.

Yoongi hyung ve Taehyung oradaydı.

Yutkundum.

Rüya değil miydi herşey ?

İkilinin keskin bakışları üzerimdeyken ağlamak istedim.

" Jungkook, iyi misin ? "

Jimin'in sorusuyla ona döndüm.

Ona sarılmak istiyordum. Beni sarmalasın o kapıdaki ikiliden saklasın istiyordum.

" N-ne oldu ? "

Adım sesleri duydum. Tamamen odaya girmiş olnalıydılar. Ama onlara bakmadım. Jimin'den biran olsun gözlerimi ayırmadım.

Yoongi hyungun sesiyle gözlerimi yumdum.

" Bizde anlamadık ne olduğunu. Gece ayrıldıktan kısa bir süre sonra tekrar mekana geldin sonra bayıldın. "

Gördüklerim gerçek değil miydi ?

Hayır olamaz. O an gördüğüm kanın kokusunu bile almıştım. Çok gerçekciydi.

" Hayır. "

Jimin anlamayarak bana baktı. " İşim var diyip geri oraya mı gittin Jungkook ? "

Kafam çok karışmıştı. Baş ağrım artıyordu. Taehyung'a baktım. Aklıma dün geceki sırıtışı doldu.

' Cehennemine hoşgeldin Jeon. '

Bana böyle söylemişti. Emindim.

Kahus olamazdı bütün bunlar.

" Ben... Bilmiyorum. Hiçbir şey hatırlamıyorum.  " demiştim.

Hayır hatırlıyordum.

Hemde her saniyesini.