Black Swan | Taekook

-12-

" İyi geceler "

İyi okumalar:)

Yere düşerek odada tiz bir ses çıkartan silah sesi...

" Jungkook! "

Acı dolu bir bağrış...

Ve karanlık...

...

Taehyung

Yarım saattir nefes alış verişlerini dinlediğim bedene baktım.

Tam anlamıyla ölü gibi duruyordu.

Dağınık saçlar solgun bir yüz.

Onu bu hale ben mi getirmiştim?

" Daha ne kadar başında duracaksın? "

Yoongi hyungun sesiyle düşüncelerim dağıldı.

Hala Jungkook'a bakarken cevap verdim.

" Uyanana kadar bekleyeceğim hyung. "

Derin bir nefes aldığını duydum hyungun.

Sonra ilerleyerek yatağın karşı tarafındaki koltuĝa oturup oda Jungkook'a baktı.

" Küçük bir sıyrık merak etme. Yaşadığı şokla bayılmış olmalı. "

Küçük bir sıyrık benim için hiç bir şeydi.

Ama konu o olunca işler değişiyordu.

" Benim kaybedeceğimi söylerken hedefinin kendini vurmak olduğunu düşünemedim. Biraz daha geç kalsaydın kendimi asla affetmezdim hyung. "

" Seni vuramayacağını bildiğim için size yaklaşmadım ve izledim. Ama silahı biran da kendine çevirdi. Bende suçluyum. "

Hyungdan gözlerimi çekip ona baktım.

Ona bir şey olsaydı ne yapardım?

" Taehyung işlerin iyice kötüye gittiğini biliyorsun. Her şey daha kötü olacak. "

Kafamı hızla iki yana salladım. " Hayır hyung, ben bir şekilde halledeceğim. "

Sinirle ayağa kalktı ve sesini yükseltti.

" Bu böyle ilerlemez. Şu çocuğa bak bir, o kimseye zarar veremez. Tek zararı kendine olur. "

" Hyung sus. "

Susmadı...

" Gün geçtikçe daha kötüye gidiyor. Taehyung, Jungkook mantıklı düşünemiyor. Delirmenin eşiğinde. Daha fazlasını kaldıramaz. "

Dayanamayıp bende ayağa kalktım.

" Yeter! Alışıcak tamam mı? Alışmak zorunda. Başka şansı yok. "

Yoongi hyung sinirle yumruğunu duvara geçirip odadan çıktı.

Sakinleşmeye çalışarak Jungkook'un yanına gittim. Yüzünü buruşturmuştu. Seslerden rahatsız olmuş olmalıydı.

Tekrar yanına oturup hafifce saçlarını okşamaya başladım.

...

Jungkook

Gözlerimi yavaşca araladığımda bana neler olduğu hakkında hiç bir fikrim yoktu.

Tamamen kendime geldiğimde ve nerede olduĝuma baktıĝımda ise koca bir şok yaşamıştım.

Burası benim evimdi...

Biran da her şey hafızama doluşmuştu.

Kendimi vurmuştum...