MESAİ

Hikayenin Başladığı Gün

19 yıl önce...

Genç kız mutlulukla baktı aynadaki görüntüsüne. Bu gece mezun oluyordu sonunda. Yıllardır emek verdiği, uykusuz geçirdiği geceler son buluyordu. Bin bir eziyetle okuyup kazandığı öğretmenlik bölümünü sonunda bitirmişti. Hem hasta annesine hemde kendine verdiği sözü tutarak başarıyla bitirmişti bölümünü. Hayallerine kavuşmak için son bir adım kalmıştı. Diplomasına eline aldıktan sonra kimseler tutamazdı onu. Genç kız köylerdeki çocuklara umut olacaktı. Biliyordu. İnanıyordu. Ve sonunda başarmıştı.

Kapının çalmasıyla düşüncelerinden ayrılan genç kız gözlerini aynadan çekmişti. Kapının tekrar tıklanarak açılmasıyla içeri başka bir genç kız girdi. Gelen genç kızın en yakın arkadaşı Feyza'dan başkası değildi. Üzerlerindeki elbiseler aynıydı. İkisi de bir birine bakarak çığlık atmış ve koşarak sarılmışlardı.

İkisi de amacına ulaşmıştı sonunda. Hayaller gerçek olmak için vardı. Ve onlar da pek âlâ başarmışlardı. Bir birilerini tebrik ettikten sonra üniversite mezuniyet töreni için yola çıkmışlardı. 10 dakikalık yürüme mesafesinden sonra üniversiteye vardıklarında kol kola konfrans salonuna girmişlerdi.

Herkes diplomasını alırken sona bir kaç kişi kalmıştı. Lavaboya gitmek isteyen genç kız yerinden kalktığında arkadaşı tarafından engellenmişti. Lakin genç kız hızla gidip geleceğini belirtmiş, arkadaşının olumlu anlamda kafasını sallayarak onu onaylaması ile konferans salonundan çıkmıştı.

Lavaboya gidip işlerini hallettikten sonra ellerini yıkarken arkasında bir hareketlilik hissettmişti. Korkmaya başlamıştı. Düşündüğü şey olmaması için içinden dualar ederek ağırca gözlerini aynadaki yansımaya çıkardı.

Gözleri; gördüğü şeyin, düşündüğü şey olması şaşırmışlığını atlatmasına fırsat bile kalmadan ağzı tıkanmıştı. Genç kız sürüklenerek bir odaya getirilmişti. Çırpınsa da, bağırmaya çalışsa da kimseciklere sesini duyuramamıştı.. O gün büyük bir yalnış yapılmıştı. Genç kıza. Daha sadece 23 yaşında olan genç kıza tecavüz edilmişti. Daha 23 yaşında olan, daha yarım saat önce cıvıl cıvıl gülümsemesiyle bakan kız artık ruhsuz gibi, bir ölü gibi bakıyordu. Ne kadar çırpınsa da, ona yalvarsa da engelleyememişti.

Üniversiteden mezun olacağı, hayallerine bir adım daha yaklaşacağı ama aslında ölümüne koca bir adım attığı gece yaşadığı tecavüz sonrası sokağa atılmıştı. Sabahı soğuk havanın ayazı tüm vücuduna hücum etmesiyle vücudunun ağrısıyla gözlerini aralamıştı. Hiç kimselere görünmeden hızla evine gitmiş, kıyafetlerini hızlıca değiştirip, kendine bir kaç parça eşya almış ve yollara düşmüştü. Her bir adımında daha çok uzaklaşmıştı diyarından. Zaten kimi kimsesi yoktu. Bir tek arkadaşı Feyza'dan başka... Ona da söyleyememişti olanları. Nasıl söyelbilirdi ki? Böyle bir pisliği anlatmaya dili varmazdı. Onun dili anlatmaya bile varamazken o adam ona hiç acımamıştı...

Yollar onu başka bir köye getirdiğinde tam 'en azından burda huzur bulurum' diye düşünmüşken bazı olaylar olmasıyla yanıldığını anlamıştı. Kendisi de anlamadan evlendirmişlerdi onu. Evet, aslında onun hakkında hiç bir söz hakkı olmayan insanlar tarafından. O yalnızdı. Kimsesi yoktu ki. Nasıl onca kişiye gücü yetecekti?

Hakkında dedikodular çıkmış, çokça dayak yemişti kocası olacak kişiden. Her gün daha güzel olacak umuduyla uyanmış lakin her günü zehir olmuştu.

Aradan zaman geçmişti. Kendisi dahi fark etmeden hamile kalmıştı. Aldırmak için doktora gittiğindeyse doktor artık çok geç olduğunu belirtmişti. Çocuk 5 aylıktı. Bu da demek oluyordu ki; tecavüz gecesinde oluşmuştu bu çocuk karnında. Neyle imtihan ediliyordu böyle?!

Sabretmiş, evine geldiğinde kocasına hamile olduğunu anlatmıştı. Çocuğun başkasından olduğunu da söylemeden edememişti. Bunun üzerine dayaklar yemiş küfürler duymuştu. Ellerini karnına sarıp korumaya çalışmıştı çocuğunu.

Öyle de olmuştu. Korumuştu çocuğunu. Aylar sonra küçük bir beden bırakılmıştı kucağına. Küçük bir kız bebeğiydi bu. Minnacık bir kız bebek. Öpüp kokusunu içine çekmişti genç kadın kızının.

Kızı zamanla büyüdükçe kocası tarafından uğradığı şiddet de artmış, yediği dayakları sayamaz olmuştu. Günlerce dövüldüğü yerde kalmıştı. Ama yine de sabretmeye çalışmıştı.

Genç kadın hatırladığı anılarla, yazdığı mektupu öperek göz yaşlarını serbest bıraktı. Mektubun bir tanesini arkadaşına yollamıştı bir ay önce. Şimdi de veda mektubunu yazmıştı kızı için. Mektubu sandığındaki çiçekli elbisenin arasına saklamıştı. Salona geri döndüğünde kızının bıraktığı yerde yuvarlandığını gördü.

Bir buçuk yıl geçmişti o lanet günün üzerinden... Bu adama mecbur kaldığı için lanet ediyordu kaderine. Lakin boşunaydı tüm isyanları... Artık istese bile eskisi gibi olamazdı ki hiçbir şey. Unutamamıştı o gece karası gözleri... Unutmazdı da! Hayatını zehir eden adamı unutmayacaktı asla.

Geçen günlerde kilerde bulduğu ipleri sıkıca avizeye bağlamış, sağlamlığını kontrol etti. Emin olduktan sonra kızını son kez uzunca öpüp koklamıştı. Taburenin üzerine çıkıp hazırladığı halatı boğazına geçirmişti. Tebessüm etti. Kurtuluyordu sonunda. Her şey bitiyordu sonunda. Tabureyi ayağı ile iterek kendini boşluğa bıraktı.

Nefesi kesilirken bakışlarını kızından çekmemişti. Küçük kız annesine yalvarır gözlerle bakıyordu. Sanki anlıyordu annesinin ebediyen bu dünyadan göçeceğini. Genç kadın son nefeslerini verirken, titrek dudaklarından dökülen son kelimeleri kızının gözlerinden ayırmadan sarf etmişti.
"Özür dilerim kızım."

Evet, genç kadının hayatı, sınavı orda bitmişti. Sonunda. Sonunda kurtuluyordu, evet. Ama o küçük kızın, bebeğinin sınavı tam olarak burda başlıyordu.

Hayat işte.

Birinin sınavının bittiği yer diğerinin sınavının başlangıcıydı...

°°°

Merhabalarrr!

Kral kurgumuzla sırt sırta vererek sahalara güzel ve sağlam bir adım attığımızı düşünüyorum.

Profilde de yazdığı gibi hesapta da, kitapta da iki kişiyiz.

Ben yani; gece_nin_bulutu ve diğer güzel insan; Hui_yin01.

Bir de bu kitaptan kesitler vs paylaşayacağımız instagram hesabı: hui_yin01

Planımızda sizlere hakikaten güzel bir kurgu sunmak var. Umarız ki hakikaten hayallerimizde ki gibi olur. 💫

Ve bu güzel yolda bize desteklerinizi bekleriz. 💪🏻

Şimdilik 10 oy ve 30 okunma olarak bir küçük sınır koyuyoruz. Arkadaşlarınıza, eşinize, dostunuza paylaşmayı, ballandıra ballandıra anlatmayı unutmayınn 💖

《25.02.23》