Bir umudum olsa..

~8

İçimden bir küfür geçirip ailemin yanına gitmekten vazgeçmiştim ve  hızla  eve gidiyordum bir yandan da uğur ve umut için endişeleniyordum ama şuan sadece Lori'ye ulaşmam lazımdı.Onlar bir şekilde kendilerini kurtarabilirdi ama Lara savunmasızdı..

Lori:Oo sen arar mıydın beni,buldun tabi gül gibi kardeşimi oh unutulduk.
*Hafifçe kıkırdayıp hemen konuya girdim.

Lori pesimizdeler hemen burdan ayrılmamız gerek adamlar,Lara ve bana ulaşmadan hemen gitmemiz gerekli.

Lori: Buraya geldiğimizden nasıl haberleri olur bunu sadece uğur ve umut biliyordu?

Boşver şimdi onu ben Lara ile konusucam hazırlanması için sende 1 saat içinde havalimanında ol,umarım onu benden önce bulmazlar.

Lori;Tamam hazırlanıp çıkıyorum yola. Onaylayıp telefonu kapatmıştım,Elimi siyah saçlarımdan geçirip derin bir nefes almıştım ve tek isteğim bunların bitmesiydi. Lara ile sorunsuz bir hayat geçirmek istiyordum..Yol boyunca bu düşünceler ile eve geldim hızla eşyalarımı topladım ve Lara'ya mesaj attım.

Lara eşyalarını toplayıp buraya gelmen gerekli •konum•

Larahayatımolmuş: Kaçırılıyor muyum?

Söz sana her şeyi anlaticam ama lütfen sadece eşyalarını toplayıp gel.

Hızla eşyaları kapıya koymuştum ve zil çalmıştı.Biraz tedirgin bir şekilde pantolonum cebindeki bıçağa elime aldım ve kapıyı açtım.

Karin.
İceri dalmıştı.

Karin:Selaam,uzun zamandır seni göremedim ve senin için buraya geldim,dedi ellerini belimden geçirip bana sarıldı bende ona sarıldım
zaten son kez görücem.Ardından ellerini belimden çektim.

Benim gitmem gerekiyor tamam mı dikkat et kendine demiştim ama kafasını hayır anlamında salladiginda kaslarım catılmıştı.Saate baktığımda sadece 20 dakikam kalmıştı ve başka çarem yoktu.

Aaa Lara geldi diyip ellerimle dışarıyı göstermiştim yüzü oraya doğru dönüştüğünde ,koşarak kaçtım. Bu numarayı genelde umut a yapardım çok konuştuğunda.İk defa adam akıllı ise yaramıştı,buse arkada bir şeyler dedi ama fazla anlamamıştım zaten de takmamıştım arabaya atlayıp uçağa doğru gittim.

*Sanki benden kurtulabilirsin de*

Havalimanına vardıgımda lara'yı aradım ama ulaşamadım korkudan saçlarımı yolmak üzereydim sonra arkamdan ismimi seslendi..

Alvin!

Sesimi duymamla Lara olduğu anlamıştım o an benim için her şey durmuştu ve koşarak ona sarılmıştım gözümden bir yaş bile gelmiş olabilirdi.Bana tuhaf gözlerle bakıyordu çünkü ona sarılıp bildiğin ağlıyordum.Tabi bu duygusallığa vakit yoktu elinden tutup hemen onu uçağa bindirdim ve lori de arkamıza oturdu,Lara henüz lori'yi bilmiyordu vakti gelince anlaticaktım.Derin bir soluk verdim Lara soru işaretleri ile bana bakıyordu haklıydı tabi.Sessizligi bozarak konuya girdim.

Lara benimle bir hayat yasa,benim gittiğim okula başla beraber gidip geliriz benimle birlikte  yasa bambaşka hayatın olsun orada arkadaşlarım var burada olduğundan daha mutlu olucaksın,seni asla üzmem lütfen yanımda dur sana ihtiyacım var.Sana söz veriyorum her şeyi evimize geçince anlaticam bir bir ve bana hak vericeksin.Kesinlikle psikopat gibi duruyordum karşısında biliyorum ama umurumda değildi onu korumak istiyordum onunla olan tüm hafızam henüz yerine gelmedi, evet ama onu istiyordum yanımda her daim.Saskinca bakışlarını üzerimden çekip sadece önüne dönüp sustu ve düşündü.

Yol boyunca sessizce gittik o uyudu ben izledim benim için yol onun yüzüydü...

••

Merak etmeyin efendim.Her şeyi halledicem yarın sabah yola çıkıp bu işi halledicem.

Sana güveniyoruz karin.