Bu bölüm umut'un küçüklüğü ve yaşadıklarıdır. Şiddet mevcuttur rahatsız olucaklar bu bölümü atlayabilirler.
*Umut hadi gel artık eve geç oldu* Evden bağıran anneme gülümseyerek baktım ve koşarak eve doğru gittim,annem bana uzunca sarıldı.. Babam nerede anne bugün bizimle olucak değil mi,onu çok özledim.Oda beni özlemiştir değil mi?
Bana gülümseyerek,tabiki özlemiştir o senin baban. Eve gelicek sen simdi bunları düşünme bak sana en sevdiğin yemeği yaptım.yemeğini yemeye başla bende babanı çağırayım. Anneme tekrar dan gülümsedim ve annem içeri gitti.Aradan baya geçmesine rağmen hala gelmemişti annemi merak edip masadan kalktım odaya doğru yürüdüm,annem yatağın üstünde öylece oturuyordu elinde bir fotoğraf tutuyordu neden öylece oturuyodu ki onu üzmüş müydüm? Koşarak üzerine atladım ama tepkisizdi biraz korkmuştum.
İyi misin anne ne oldu? *Çok ciddi bir şekilde bana bakmaya başladı iyice gerilmistim.
Umut bugün odandan çıkmanı istemiyorum tamam mı?Ne olursa olsun ne duyarsan duy bugün odandan çıkma bana söz ver tamam mı.
Seni çok seviyorum bunu asla unutma,sen hayatta her istediğine sahip olabilirsin kimse senden üstün değil bunları unutma sen çok güçlüsün,her zaman mutlu ol.Hatta bu bir oyun olsun ne dersin?Oyun muu *çok mutlu olmuştum.
Evet tatlım oyun ,sen odanda durucaksin benden saklanicaksin diyelim sabah'a kadar eğer başarırsan kazanmış olursun , anlaştık mı hayatım?
*Eger kazanırsam kaybederdim*Tamamm
O zaman koş odaya.
Sevinçle odama gittim ve kapımı kapattım.Odamki oyuncaklar ile oynanaya başlamıştım bı kaç dakika sonra zil çaldı.Kapıya kosucaktim ama annemle oyun oynuyorduk ve ben kaybedemezdim.
İcerden sesler geliyordu *kıkırdadım*
Kesin babam da oyuna dahil oldu ve beni arıyor* Annemin sesleri artmıştı, ve bir süre sonra durmuştu.Hemen yatağa geçip uyumaya çalıştım sabah ben kazanmış olucaktim.••
Neredeydin sen saat kaç oldu umut seni kaç saattir bekliyor??!
-Sanane neredeysem neredeyim, bak işte çocuğa beni neden dahil ediyorsun!
Umut senin de çocuğun! Onun babası sensin bunu unutmayacaksın!
-Bak sen bide bana emir mi veriyorsun sen. *Elini kadının saçından geçirdi ve cekistirdi*
Bırak saçımı!
-Senin dilin çok uzadı ,biraz haddini bil sen.
Kapıyı kapattı.
•••
Sabah kalkar kalkmaz kapıyı açtım ve koridor da bağırdım.Anne ben kazandım!!!
Her yerde annemi aradım ama yoktu.
Anne,neredesin??
Gözyaşlarım akmaya başlamıştı
Anne ben kazandım değil mi? Oyun bitti neredesin??
Ama yoktu.
Evden çıktım ve kostum her yere gittim evin yolunu kaybettim ama annem yoktu. Saat geç olmuştu ve nerede olduğumu bilmiyordum çok üşümüştüm ve korkmuştum. Bı park da öylece oturuyordum sonuçta kimse beni bulamadı. Bi çocuk geldi yanıma ve beni uzunca süzdü.
Sende mi saklaniyordun ve bulamadılar mi seni? *Bana baktı ve arkasını dönüp gidiyordu ama koşarak kolundan tuttum*
Gitme, lütfen yanımda kal tek başıma korkuyorum. *Dayanamayıp ağlamaya başlamıştım, çocuk benim elimden tutup beni bir eve getirmişti,önüme yemek koyup karşıma oturdu.
İsmin ne?
Benim ismim umut seninki nedir??
*Cevap vermedi*
Tch söyleme napim.
-Sen bana tchladın mı az önce?
Yoo sen öyle duydun sadece *göz devirdim yemeğe devam ettim*
-Bide göz mü devirdin sen?Dayak mı istion *çocuk elindeki kaşığı aldı ve umut'a doğru yürüdü,umut ellerini siper aldı ve kendini savunmaya başladı*
ASLA ÖZÜR DİLERİM ÇOCUK ABİ VALLA SUSTUM.
-İyi aferin ye yemeğini.
Teşekkür ederim.. Dışarda tek olunca korkmuştum ama sen buldun beni o yüzden şuan huzurluyum.
Çocuk bir süre ne diyeceğini bilemedi.
uğur.
Ne uğur?
İsmim uğur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir umudum olsa..
RomanceAlvin ve Lara, birbirleri için yaratılmıştı ama hafızaları ile birlikte aileleri tarafından ayrılmışlardı , bunu kabul edebilecekler miydi ne zaman birbirlerine güveneceklerdi ,onların ki gerçek aşk mıydı?