Sabah gözüme giren güneş ışıgıyla uyandım.Bu gün yine hangi biyoyla uğraşacağımı düşünerek lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım.
Aynaya baktığımda göz altlarimin ne kadar mor oldugnu görerek şoka girdim. Halbuki bütün gece Berki düşünmüştüm (üvey ailesindeki ikizi) kim bilir neler yaşamıştır.Hem o bensiz uyuyamazdiki.
Kafamdaki kötü düşünceleri atarak giyim odasına gittim bugün evde oturacağım için rahat biseyler giyecektim.
Seçtiklerimi üzerime geçirip makyaj masasının önüne oturdum. Göz altlarımı kapatım saçlarımıda tarayaınca hazırdım.
Odamdan çıkıp yürümeye başladım.
O sırada bir kapıdan'da Kağan çıkmıştı ben mevdirenlere yönelirken oda bana seslendi "Cidden enayi gibi mevdirenlerdenmi inmeyi düşünüyorsun?""Evet başka napabilirim Işınlanarakmi gidiyim Kağan"dediğimde güldü.
"Asansör diye bişey icat etmişler degilmi?"dedi gülerek bende ona bakarak onu takip ettim birlikte asansöre bindik, en alt katı tuşladı. Asansör oldugnu bilmiyordum çaktırmayın;)
"Asansörün tizz sesini duyduğumda geldiğimizi anlamıştım." Asansörden inip yemek odasına doğru yürümeye başladik.İçeri girdiğimizde biz hariç herkezin burda olduğunu gördüm.
Dün akşamki yerime geçtiğimde Sedat beyin "Afiyet olsun" sesiyle tabagıma birkaç kahvaltılık koydum.
Tabagimdakileri tırtıklarken Sedat beyin sesini duydum.
"Kızım bu yeni kimlik kartın, Ailemize hoşgeldin." Dediğinde büyük bi gülümseme armağan ettim Sedat beye, oda gülümsedi ve konuşmasına devam etti Kızım buda kredi kartı bu bütün çocuklarımda var istediğin kadar kullanabilirsin" dediğinde tam itiraz edecektimki "İtiraz istemiyorum" dedi bende el mecbur kafamı salladım.
Kızım buda telefonun numaranı da aldım bu kağıta yazılı diyerek kağıdı gösterdi."mahcup bir şekilde gülümsedim.telefon kutusunu ve kağıdı uzatınca uzanıp aldım.
"Çok teşekkür ederim" dedim gülümseyerek Sedat beyde gülümseyip "Ne demek kızım" dedi.
Konuşmamızın ardından herkez aralarında sohbet ediyordu. Bı anda Yiğit Bana dönerek "Alıştınmı eve?" dedi açıkçası şaşırmıştım ama bana iyi davrananlara ben zâten iyi davranacağımı bu eve ilk geldiğimde kendi kendime söylemiştim bunu.
"Evet alıştım sanırım" dedim oda gülümsedi.
"Yemekten sonra Telefonunu nasıl kullanacağını gösterebilirim istersen" dediğinde mutlu olmuştum.
" Evet lütfen pek bilmiyorum "dedim o sırada tabagımdakileri bitirmiştim. "Afiyet olsun" diyerek ayağa kalktım.
Arkamdan Sanada gibi sesler duyarak salona doğru yürüyüp kendimi bi koltuğa attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEYLAN (Gerçek Ailem)
RandomSelam💕 İlk kurgum olduğu için bolca yazım ve mantık hataları vardır bilginize Bu hikaye hiç anne-baba sevgisi görmemiş bir kızın hikayesi, Bu hikaye bir kere olsun gülmemiş bir kızın hikayesi, Bu hikaye Tonlarca Şiddete maruz kalmış bir kızın hikay...