Şuan doktorun odasinda 17 yıllık hayatımın bir yalan olduğnu öğreniyorum.
Doktor beye anlamsız bakışlarla bakmaya devam ederken hâla hiçbir ifade yoktu ailemin gözünde.Ne bi üzgünlük nede kızgınlık hiçbir şey yoktu.
Derin bı nefes alarak doktor yine konuşmaya başladı "Her iki aile içinde çok özür dileriz bence her iki ailede kendi çocuklarını alsın" dediğinde ikizime döndüm.
Dolu gözlerle bana bakıyordu bende ona.Ben ondan ayrılamazdımki bırakamazdim onu.
Tam birbirimize sarilacaken karşımdaki kız (sanırım karıştığım kız) "offf ne duygusallık bu bebekmisiniz yaa" dediğinde ona döndüm.
"Bizim bebek olmadığımız kesin ama senin salak olduğun bariz."
"Farkindamisin bilmiyorum ama burda 17 yıllık hayatımızın yalan olduğunu öğreniyoruz ve sen hâla salak salak konuşuyorsun"dediğimde odadaki herkezin bakışları bana dönmüştü.
Hiçkimseyi umursamadan ikizime sarıldım.Öyle sıkı sarılıyorduki sanki hiç bırakmak istemez gibi.
Hafifçe ikizimin kullagına eğilerek "Her ne olursa olsun sen benim ikizimsin ve hep öyle kalicaksin" dedim .
Oda kullagıma eğilip"Sende"dedi ve ayrıldık.
Babam yani o adam kızını alarak biz disardayiz sende çabuk ol demişti ikizime hitaben.
Bunca yıllı geçirdiğim adam hicbirsey demeden odadan çıkmıştı bana bir elvada bile etmemişti bu kalbimi sizlattirken hafifçe kafamı kaldırdım.
"Sen git kızmasın" dedim sadece ikizimin duyabileceği sesle oda kafasini sallayıp gitmişti.
Berk hep korkak bir çocuk olmuştu bu korkakliğin en büyük payı babamdı.
Kafamı kaldırmadan ellerinle oynamaya başladım. O sırada güzel bir kadın sesi duydum.
"Kızım bizde evimize gidellimi"sözüyle kafamı kaldırdım.
Sanki gitmeyelim desem gitmiyecektikte
Kafamı salladım ve odadan çıktık.
Haa bu arada ben size kendimi tanıtmadim.Ben Ceylan 17 yaşımdayım.Müzikle filan uğraşiyorum.Öyle bahsedebilecegim pek bir özlelliğim yok.
Asansörden indiğmizde Hastanenin önünde büyük bir kalabalık vardı
Sedat bey telefonunu çikararak konuşmaya başladı"Akif kapının önü paparazilerle dolu arka kapıya getir arabayı"diyip telefonu kapatı.
Neden böyle demisdiki?
Neyse
Sedat bey ve Asel hanımın peşinden gitmeye başladım koridorlardan geçerek siyah bir kapıdan dişari çıktık.
Önümüzde siyah bir araba vardı
Arabaya bindik.
Arabada düşündüğüm tek şey ikizimdi,biz onunla nasıl goruşecektiki?
Hafifçe kafami kaldırıp Elerimle oynamaya başladım.
Asel hanım bana bakarak gülümsedi bende gulumsedigimde önüne döndü.
10-15 dklik bir yolculugun ardından güzel bir evin önünde durduk.
Ben evi incelerken Asel hanımın sesiyle ona döndüm.
"Nasıl kızım? Beğendinmi yuvamızı?"
Kafamı sallayıp"Evet beğendim" dedim ve o sırada kapı açildi.
Birkaç koruma Sedat beye baş selamı verirken biz kapıya doğru yürüyorduk.
Sedat bey kapıyı çalınca hafif tombul bir teyze gülerek kapıyı açtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEYLAN (Gerçek Ailem)
DiversosSelam💕 İlk kurgum olduğu için bolca yazım ve mantık hataları vardır bilginize Bu hikaye hiç anne-baba sevgisi görmemiş bir kızın hikayesi, Bu hikaye bir kere olsun gülmemiş bir kızın hikayesi, Bu hikaye Tonlarca Şiddete maruz kalmış bir kızın hikay...
