KIRIK AYNA

4. BÖLÜM: YARIM KALAN ÇOCUKLUK

İyi Okumalar!

Kalbin demirden olsun, aynadan olursa kırılırsın.

🪞

Sezen Aksu - Küçüğüm

Hayat denen şey hiç bir zaman adaletli değildir. Bazen mutluluktan gözünüz hiç bir şey görmezken birden elinizden çekip alır mutluluğunuzu. Onun için duygular önemli değildir. İnsanlara mutluluk vermek ya da almak tamamen onun elindedir.

Bende mutlu bir insandım. Belki anne şevkatinden, baba sevgisinden uzak yaşadım ama mutluydum işte. Hiç kimse bu huzurumu bozamaz sanıyordum. Ama benim huzurum bozuldu. Hemde huzurum olduğunu düşündüğüm kişi tarafından. İşte bu çok daha ağır bir şeydi. Yıllarca güvenip "Abla" dediğim kadın ailemin katiliydi. Buna dayanabilir miydim bilmiyordum artık hiç bir şey iyi olmayacaktı. Bundan adım gibi emindim.

Gözlerimi yavaş yavaş araladım. Odada loş bir ışık vardı. Gözlerimi tamamen açtığımda yanımda telefonla uğraşan Cou'yu gördüm. Hareketlenmeye başladığımda kafasını kaldırıp bana baktı. Yine o güzel gülüşünü sergiledi.

"Sonunda be kızım. Amma da uyudun." Kaç saattir uyuyordum ki? Yatakta doğrulduğum sırada kalkıp yastığımı dikleştirdi. Arkama yaslanınca burasının salon olmadığını anladım. Karşımda bir giysi dolabı onun hemen yanında bir çalışma masası vardı. Modern bir şekilde döşenmiş oda çok sadeydi. Bende çift kişilik bir yatakta yatıyordum.

Şuanda neden ben ve Cou başbaşayız?

"Niye buradayım ben?" Yanımdaki koltukta ayak ayak üstüne atmış beni izliyordu. "En son bayıldın ya uyuyan güzel." Zihnimi zorladım ve Elroy ile olan konuşmamı hatırladım. Gerçeklerle tekrar tekrar karşılaşıyordum. "Alev nerede?"

"Sana çorba yapacakmış. Mutfağa indi." Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. "Hasta değilim, sadece bayıldım. Çorba ne alaka?" Gülümseyip cebinden bir sigara çıkardı. "En büyük hayali sana çorba yapıp yedirmekmiş. Bırakta kadın mutlu olsun."

Alev beni gerçekten seviyordu...

"Diğerleri nerede? Elroy? Atahan? Seni niye başıma diktiler?" Çocuk gözlerini devirip sigarasını içine çekti. "Artık soru sorma. Birazdan bende bayılacağım!"

"Sorularıma cevap verirsen ortada sıkıntı kalmaz." Sigarasının bittiğini görünce kalktı ve camı açtı. Sigara izmaritini dışarı atıp ayakta beni izlemeye devam etti. "Garip."
Gözlerimi kısıp uzun boylu çocuğa baktım. Atahan kadar kaslı değildi ama beni nasıl öyle güçlü tutuyordu ki?

"Garip olan ne?" Kafasını sallayıp sesli şekilde güldü. "Boşver. Seni kızdırmak istemiyorum. Allah korusun hemen saldırmaya hazırsın."

Hiçte bile! Ben çok nazik ve narin bir hanımefendiyim. Ben asla öyle davranışlarda bulunmam.

"Son bir şey soracağım. Buraya nasıl geldim ben. Yani bu odaya. Aklımda bazı tahminler var ama..." Gelip yorganın üstüne oturdu. Aramızda beş karışlık mesafe vardı. "Tahminlerini duyabilir miyim?" O çapkınca gülerken ben garip hissediyordum. "Sen? Atahan? Elroy getirmemiştir diye düşünüyorum." Kahkaha attı. "Hmm, sanırım ilk seçenek doğru olabilir." Bu salak çocuk cilve mi yapıyor? Yoksa ben mi her şeyi fesat anlıyorum? "Dora kızlar ilgimi çekmiyor ama sana yakın olmam beni rahatsız etmiyor. Sende de oluyor mu bu?" Biraz daha yaklaştığında ne olduğunu anlayamıyordum. Kapının kulbu aşağı indirilince içim rahatladı. Çocuk hızlıca yanımdan kalkıp koltuğa oturdu. Alev kapıyı açıp elinde bir tepsiyle girdi. Sabah ki resmî kıyafetlerinden kurtulmuş rahat şeyler giymişti.