cennetimde sana yer yok

Bölüm 2

Dirildiğime sevinmem mi gerekiyordu ?

Tanrım !

Hayır sevinmedim hem de hiç...

Hangi beyin kıtlığı çeken ucube beni buraya getirmişti ki?

Kapı aralandı, siyahlı bir canlı...

Yatağımın ucu ağırlıkla indi.

Bu oydu.

Piercingli çocuk...

"sen mi beni getirdin?"

"evet"

"ben senin var ya"

Suratına küfürlerimi kusarken sadece eğleniyormuş gibi gülümsüyordu ve lanet güzel bir gülümsemeydi.

Beni utandıracak kadar...

"iyi misin ?"

Endişelenmiş gözleri benimkileri buldu. Benimkilerinden boşluk ve bıkkınlık akarken, onunkiler saf, temiz ve endişeliydi.

Bir ara sadaka falan mı vermiştim de ödülüm diye seni cennetten fırlatmışlardı, dünyaya...

Bayık bayıık suratına baktıgımı farkettiginde gülümsedi sadece gülümsedi ama benim ondan çıkardıgım binlerce anlam ve cümleden habersiz sadece gülümsedi.

Ölümden dönmenin verdigi özgüven ve hapların verdigi umursamazlıkla yüz hatlarını inceledim.

Saçlar, siyah ama kuzgunumsu...

Hafif dalgalı biraz alnına dökülüyor, biraz yukarı kıvrılmış...

Gözleri biraz büyük ve badem gibi... Kirpikleri uzun ve hafif kıvrık...

Elmacık kemikleri belli belirsiz ama var...

Çenesi ise uzun köşeli...

Ve tabii ki ultra zayıf oldugu için adem elması ve köpürcükleri çok belirgin...

"neden öyle bakıyorsun ?"

Transtan çıktım ve elimdeki kablolara bakarak konuştum.

"nasıl bakıyormuşum ki ?"

"esrar çekmiş gibi..."

Güldüm ve birazda kıkırdadım.

Yüzüne, gözlerine tekrar odaklandım ve "asıl soruyu" sordum.

"neden bunu yapıyorsun?"

Gülerek konuştu.

"neyi ?"

"bunu ..."

"anlamıyorum tatlım seni..."

Tatlım? Hımmm... kesin sorunları var, kesin.. yoksa yok...

"yani, yanımdasın. İlgileniyorsun. Bir şey için yapıyorsun desem. Yapabilecegim hiçbir şey de yok senin için."

"emin misin?"

Tek kaşımı kaldırarak sordum.

"ne gibi?"

"sende benim yanımda ol..."

Gözleri...

Bir insan bu kadar duygulu bakabilir mi?

Gözlerini kaçırtmak istetecek kadar çok duygulu????

İşte karşımdaki kuzgun bu konu da rakipsiz.

"neden olmasın ??" dedim gülümsemeye çalışarak ama daha çok onun gülümsemesini umarak...

Sonunda gülümsedi.

Elimi elinin içine aldı.

"artık başının belasıyım."