හෝසොක් වේදනාවෙන් උනත් හරි ලස්සනට හිනා වුනා . ඇස් වලින් පවා. මොකද හෝසොක් ඒ අතීතෙට එදාටත් වඩා අද ආදරෙයි . දැන් ලග නැතත් හෝසොක්ගෙ ෆෝන් එක පුරාවට ම හිටියේ එයා. අදටත් හෝසොක්ගෙ මුලු හිතම අයිති කරන් ඉන්න කෙනා.
මට කියන්නෙ බැරි ද
මොකක්ද
එයා ගැන
හ්ම් කියන්නම්
මං කලින් වැඩ කලේ ටෝකියෝ වල රෙස්ටුරන්ට් එකක . ඒ මං සෙන්මොන් ගක්කො යන කාලේ. උදේට ඉස්කෝලෙ හවසට රෙස්ටුරන්ට් එකේ වැඩ . එක දවසක් හවසක රෙස්ටුරන්ට් එකට කලු පාටම ඇදගත්ත පස් දෙනෙක් ආවා. එතනින් තුන් දෙනෙක් බොඩිගාඩ්ස්ලා කියල හිතන්න පුළුවන් අය . තව කලු පාටම ඔෆිස් කිට් ඇදපු කෙනෙකුයි කලු පාට නෝමල් අවුට්ෆිට් එකක් ඇදපු කෙනෙකුයි හිටියේ. ඔක්කොමලා මාක්ස් දාලා හිටියේ . රෙස්ටුරන්ට් එකේ වැඩ කරපු අය කතා වුනේ එයා සෙලිබ්‍රිටි කෙනෙක් කියල. මං ඒක එච්චර ගනන් ගත්තෙ නෑ . මොකද මම එච්චරටම ජපන් සෙලිබ්‍රිටිල ගැන ඉන්ටරෙස්ට් නැති නිසා. කොහොම හරි එදා ඒ ටේබල් එක බලන්න උනේ මට . ඒ සිද්දිය එහෙම එදා ගෙවිල ඉවර උනා . ඒ ආපු කෙනාව එච්චරටම මට මතක හිටියේ එයාල නිකන් මාෆියා ටීම් එකක් වගේ ආපු නිසා. කොහොම හරි ඔය විදිහට කාලෙ ගෙවිල මං ටොයොටා කම්පැනි එකත් එක්ක වැඩ කරන්න පටන් ගත්තා. කොහොම හරි දවසක් අපිට බ්‍රේක්ඩවුන් වෙච්ච වෙහිකල් එකක් ගැන කස්ටමර් කෙනෙක් කතා කලා. ඒ එවල තිබ්බ ලොකේශන් එකට ලග පාත හිටපු මට එදා ඒ වෙහිකල් එක හදන්න යන්න උනා. අන්න එදා තමයි මං හියුන් ව හම්බ වෙච්ච දෙවනි දවස. හැබැයි එදා හියුන් මාත් එක්ක කතා කලා.
YOU ARE READING
Breath of Hope 🍁 |SOPE|✔️
Fanfictionපදවැල් මගඇරිච්ච මට මතක කවියක්ම වෙච්ච්... ලංවෙන්න බැරිවෙච්ච ඒත් හීනගානෙම දැවටිච්ච.. අල්ලන්න බැරිවෙච්ච නමුත් හිත අස්සෙම නැවතිච්ච... මගේ ලෝකේ සඳ නුඹයි ඇස්මානේ අතහැරිච්ච... #painkiller කුමූ🍁 SOPE TAEKOOK Published - 16012023 Completed -15072023
