Άννα και Δημήτρης (my love story)

Πρώτη γνωριμία!

~Άννα ~
Δέκα μήνες είχαν περάσει από την δολοφονία της Μυρτώς και μια εβδομάδα από την αθώωση του δολοφόνου της και η οικογένεια της Άννας της γύρισε την πλάτη ως υπεύθυνη για τον θάνατο της αδερφής της. Έτσι η Άννα αποφάσισε να φύγει μακριά από την πρωτεύουσα και να πάρει μετάθεση ως γιατρός κάπου μακριά όπου τίποτα να μην της θυμίζει την αδερφή της ούτε και όσα συνέβησαν και κυρίως για να μην συναντήσει ποτέ ξανά τον δολοφόνο της αδερφής της. Τίποτα δεν ήταν ίδιο πια στην Αθηνά και τίποτα πλέον δεν την κρατούσε εκεί. Καθώς ταξίδευε στο κατάστρωμα του πλοίου σκεφτόταν όλα αυτά που έγιναν και πως θα τα ξεχνούσε μόλις πατούσε το πόδι της σε εκείνο το ακριτικό και μακρινό νησί. Τα μάτια της κοιτούσαν τον έναστρο ουρανό όπου πάντα κοιτούσε μαζί με την Μυρτώ την αδερφή της που τώρα πλέον δεν υπάρχει πια...

~Δημητρης~
Μετά από μια αρκετά απαιτητική μέρα στα ζώα ο Δημήτρης επέστρεψε σπίτι του. Σήμερα ήταν η μέρα που θα είχε την κόρη του Δάφνη στο σπίτι όπου ζούσε με τον πατέρα του, τον αδερφό του και την θεία του πλέον που είναι χωρισμένος. <Μπαμπά, Θεία> φώναξε μόλις μπήκε μέσα στο σπίτι.
<Έλα αγόρι μου> απάντησε η θεία Ελένη καθώς εισήλθε από την κουζίνα< Ο Σπύρος κοιμάται>. <Έχει ζεστό νερό να κάνω μπάνιο;>. <Φυσικά αγόρι μου.>. <Ωραία πάω για ένα μπάνιο αν έρθει η Δάφνη με την Κατερίνα...>. <Ξέρω αγόρι μου μην ανησυχείς>. Μετά από μερικά λεπτά είχε τελειώσει το μπάνιο και ντύθηκε φορώντας μια απλή μπλούζα και μια φόρμα. Πάνω στην ώρα άκουσε την φωνή της κόρης του και βγήκε από το υπνοδωμάτιο του. <Μπαμπά> φώναξε η Δάφνη και έτρεξε στην αγκαλιά του. <Εντάξει Δάφνη μια μέρα έλειψες από τον μπαμπά σου> είπε η Κατερίνα όπου ήταν πίσω της. <Αφού ξέρεις ότι θα έχει και πάντα θα έχει αδυναμία σε εμένα όπως όλα τα κορίτσια με τον μπαμπά τους> είπε ο Δημήτρης και η μικρή χαμογέλασε. <Εγώ να πηγαίνω. Θα την πάρω εγώ αύριο από το σχολείο και ελπίζω αυτή την φορά να είναι στην ώρα της Δημήτρη αύριο. Μην αργήσει όπως την άλλη φορά> είπε η Κατερίνα. <Αφού σου εξήγησα πως κάτι έτυχε. Δεν θα επαναληφθεί>. <Εντάξει τότε. Εγώ Δάφνη φεύγω. Καληνύχτα>. <Καληνύχτα μαμά> είπε χαιρετώντας με ένα φιλί στο μάγουλο την μητέρα της και αμέσως μετά η Κατερίνα έφυγε. Αμέσως η μικρή στράφηκε στον Δημήτρη<Μπαμπά που είναι ο παππούς;>. <Κοιμάται τώρα. Σε λίγο που θα ξυπνήσει θα τον δεις. Πήγαινε τώρα τα πράγματα στο δωμάτιο σου και έλα να παίξουμε> είπε με την Δάφνη να χαμογελάει και να πηγαίνει μέσα. Μετά από αρκετή ώρα παιχνιδιού όπου μπήκε και ο παππούς στο παιχνίδι το φαγητό ήταν έτοιμο και όλοι κάθισαν να φάνε. <Παππού σήμερα πήρα άριστα στην ορθογραφία>. <Μπράβο Δάφνη μου>απάντησε ο Σπύρος. <Σε εμένα γιατί δεν το είπες ;> ρώτησε ο Δημήτρης πειράζοντας το. <Το ξέχασα> είπε η Δάφνη γελώντας και τότε ο Δημήτρης άρχισε να την γαργαλαει. <Εντάξει τώρα φτάνει> είπε η θεία Ελένη καθώς σέρβιρε και το τελευταίο πιάτο και άρχισαν να τρώνε. <Αύριο Θοδωρή θέλω να έρθεις να με βοηθήσεις με τα ζώα> είπε ο Δημήτρης απευθυνόμενος στον αδελφό του. <Μην κάτσω δηλαδή και εγώ μια μέρα να ξεκουραστώ> παραπονέθηκε ο Θοδωρής. <Γιατί εγώ Θοδωρή ξεκουράζομαι;>. <Μια μέρα έχω άδεια και εγώ αλλά τέλος πάντων>. <Μπαμπά αν δεν θέλει ο θείος μπορώ να σε βοηθήσω>. <Ναι αλλά εσύ Δάφνη μου έχεις σχολείο αύριο> απάντησε ο Σπύρος. <Πφφφ καλα και εγώ που ήθελα να δω την Πηνελόπη>. <Την ποία;> αναρωτήθηκε η θεία Ελένη. <Το αρνάκι> απάντησε η Δάφνη. <Το Σαββατοκύριακο θα πάμε να το δεις το αρνάκι> είπε ο Δημήτρης. <Εντάξει> είπε χαμογελώντας η Δάφνη. Αφότου έφαγαν μετά από αρκετή ώρα συζήτησης η Δάφνη έπρεπε να πάει για ύπνο όπως και οι υπόλοιποι όπως και έγινε.