Άννα και Δημήτρης (my love story)

Η εξέταση!

(Όταν εκείνος ο άνδρας σήκωσε το κεφάλι του και την κοιτάξε ένιωσε το σάλιο της να στερεύει...)

~ Άννα ~
<Γνωρίζεστε ;> ρώτησε η θεία του. <Ναι το πρωί είχε φέρει την κόρη του... > απάντησε η Άννα. <Γιατί τι έπαθε το παιδί; Δημήτρη γιατί δεν μου το είπες;> ρώτησε η θεία του όμως ο Δημήτρης έδωσε απάντηση έναν μορφασμό πόνου και η Άννα πήγε κοντά του και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού ακουμπώντας το βαλιτσακι της στο κομοδίνο. <Μπορείτε να μας αφήσετε μόνους.... για να τον εξέτασω> είπε η Άννα συμπληρώνοντας τα λεγόμενα της μόλις είδε την έκφραση της θείας και του Δημήτρη να αλλάζουν. <Ναι κούκλα μου. Δημήτρη αν χρειαστείς κάτι φώναξε με > είπε και έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω της με την Άννα να αναρωτιέται το, κούκλα μου, κάνοντας έναν περίεργο μορφασμό στο πρόσωπο. <Έτσι είναι η θεία μου μην το ψάχνεις> απάντησε ο Δημήτρης στην σκέψη της και τον κοίταξε. <Λοιπόν...> άρχισε εκείνη καθώς άνοιξε το βαλιτσακι της και αναστεναξε <...μπορείτε να μου πείτε πως έγινε;>. <Μπορείς να μου μιλάς στον ενικό;> την ρώτησε καθώς μορφασε από τον πόνο. Εκείνη τον αγνόησε φορώντας το στηθοσκοπιο στα αυτιά της με την μεταλλική άκρη να ακουμπάει το στήθος του κάτι που έκανε τον Δημήτρη να αντιδράσει κρατώντας το χέρι της καθώς αυτή η επαφή του προκάλεσε πόνο. Σε αυτή την επαφή η Άννα αμέσως τον κοίταξε βαθιά στα μάτια ενώ προσεκτικά άκουγε τους χτύπους της καρδιάς του και παρατήρησε ότι αυξανόταν. Απομάκρυνε την μεταλλική άκρη του στηθοσκοπιου και αναστεναξε καθώς έβγαλε το θερμόμετρο από το βαλιτσακι της και του το έδωσε με τα δάχτυλα τους να αγγίζονται για λίγα δευτερόλεπτα καθώς έπαιρνε το θερμόμετρο από τα χέρια της.

~ Δημήτρης~
Η Άννα ήταν ο λόγος που επέμενε να μην φωνάξει η θεία του την γιατρό παρόλο που ένιωθε να χρειάζεται γιατρό εκείνη την στιγμή. Δεν ήθελε να τον δει σε αυτά τα χάλια και τόσο ευάλωτο. Ποτέ άλλωστε και σε κανέναν δεν λύγιζε ακόμα και τότε που η Κατερίνα τον άφησε για κάποιον άλλον κάτι που τότε τον πλήγωσε. Πάντα ήταν εκεί για όλους αλλά δεν ήθελε κανέναν για εκείνον καθώς ήθελε πάντα να τα βγάζει πέρα μόνος του. Το ενοχλητικό μπιμπ μπιμπ που κάνει ένα θερμόμετρο όταν χτυπάει διέκοψε τις σκέψεις του. <38,9 >αναφώνησε η Άννα μόλις το είδε <Έχει γίνει κάποιου είδους φλεγμονή. Θα σας γράψω αυτά τα φάρμακα και για λίγο διάστημα θα πρέπει να είστε στο κρεβάτι>. <Μπορείς να μου μιλάς στον ενικό και όταν λες λίγο διάστημα; >. <Εννοώ για λίγες μέρες έως ότου υποχωρήσει αρκετά ο πόνος και μαζί με αυτόν ο πυρετός>είπε η Άννα καθώς συμμαζευε τα πράγματα της. < Ναι αλλά αυτό είναι αδύνατον γιατί έχω ζώα> . <Καταλαβαίνω όμως εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Ας προσεχατε περισσότερο> είπε η Άννα και πήρε στα χέρια της το βαλιτσακι της. <Εσένα σκεφτόμουν...> της είπε και εκείνη τον κοίταξε πριν βγει από το δωμάτιο του κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Τότε ο Δημήτρης παρατήρησε ότι είχε ξεχάσει το στηθοσκοπιο της....