Tasting Lucifer's Kiss

eleventh

I'm back. Super busy af at lame ito for sure. Will be back I love you all. Comment for a dedication. xx

===========

Eleventh

"Always remember Henrietta. Dont be fooled by your own brain."

Plug. Vendetta has its prologue na. :))

================

Henrietta

"Hi there." Umupo ako sa isang particular na upuan para tumabi sa isang babae, maikling buhok, mahaba ang pilikmata at maliit lang siya. For short ay cute. "Vanity right?" Napansin niya naman ang presensya ko at tinignan ako. Straight at blanko lang ang mukha niya. Kaya inoffer ko ang kanang kamay ko sa harap niya. 

"I'm Henrietta."

Seconds after ay she smiled at me, sweetly. She took my hands at shinake niya ng malakas causing my whole body to move, "Hello po Ate! Vanity Fremont po pangalan ko!" Masigla niyang bati sakin.

"Oh. Anong year mo na?" I asked sweetly. Mukhang ang bait niyang babae. Malayong malayo sa mga Fremont. Sa mga pinanggalingan niya.

Ngumiti siya uli, "1st yeat palang po ako eh. Bakit niya po ako kilala?"

"Medyo sikat ka kasi dito Vanity," pambobola ko at she chuckled. Pero sinong binola ko. Hindi ko nga siya makikilala kung hindi dahil kay Vendetta eh.Recess ngayon at nandito ako sa mga canteen ng mga Freshmen nakahiwalay kaming mga senior niya. "You want to hangout with me sometimes?" Alok ko.

And I swear, nakakita ako ng sparkles sa mga mata niya. Parang nag ningning na ngayon lang siya nagkaron ng kaibigan, "Oo naman po!"

Natapos ang recess time at si Vanity lang ang kausap ko, masaya siyang kausap at hindi ko inakalang ganun pala siya ka bubbly. 

Ang layo layo niya sa mga Fremont, lalong lalo na si Versace. Natahimik siya saglit at patuloy na kumain, kaya napatingin ako sakanya, it's too sudden. "Why? Something's wrong?" Inangat ni Vanity ang mukha niya our gaze met. Her eyes screams sadness kaya na alerto ako. "Wala lang po, it's just that wala akong kaibigan." Huh? Eh sa pagkakaalam ko, sikat ang mga Fremont, and I doubt na walang gustong makaibigan siya.

"Why?" I asked. Pero she just looked away, "Kasi po Ate, my Dad is too over protective. Bakit? Hindi ko rin alam, pero ayaw niya ng may nalapit sakin na ibang tao." 

Nangiti ako, so your daddy loves you so much huh? What a good thing. Pinat ko nalang ang ulo niya ruffling her hair. Narinig ko narin ang bell, says sa kailangan ko ng bumalik sa room, "Don't be sad Vanity. Your father loves you okay? So, I guess I'll see you?" Nangiti naman siya and nodded after saying ah simple "Sure."

Naglakad na ako sa hallway at medyo late narin kasi ako. Vanity huh? "So you met her?" Who the fuck is that? Lumingon ako sa likod para makita kung saan galing yung boses. It's Vendetta.

Tungkol ba to kay Vanity? "Yes. And anong ginagawa mo dito? Cutting?" Sa pagkakaalam ko eh may klase ang mga college student ngayon.

"Obviously." Pinagpag niya yung slacks niya at parang tatalon pa siya ng bakod. San naman to pupunta? Sa girlfriend niya? "Always remember Henrietta. Dont be fooled by your own brain."

Then umalis na siya walking off. Makata man yung sinabi niya, at ramdam ko na hindi niya ako sinasang-ayunan sa plano ko, but I'm sorry Vendetta. Job is a job. And that is to kill Fremont.

==============================

I'm so pissed! As in so pissed! "Stop dragging me jerk." At buong lakas kong tinanggal yung pagkakahawak ni Versace sa kamay ko, and yep It's Versace. Why? Long story.

About sa project presentation namin sa MAPEH, kailangan namin mag research about dun and an ACTUAL photo ng topic namin. And sad to say ay nasa ospital si Lucia and I don't know anymore. "Bitawan mo nga ako Versace!" At buong lakas kong hinigit ang kamay ko palayo sakanya. It's swollen at pulang pula. I looked at him and the surroundings, nasa playground kami ng Elementary department. "Ano bang problema mo?"

He gazed at my eye, "Listen Henrietta, I don't like you being a bitch. Stop it." What the fuck? Bitch? Ang kapal naman ng mukha nito para tawagin ang babaeng bicth. Ungentleman bastard. "Who do you think you are? You can't order me around asshole. Ba't ba tayo nandito ha?" As comfortable as I am sa presensya niya, I'm ditching my class for him. And he's not even worth it.

"Magsasama tayo ng tatlong araw papuntang Benguet para sa project natin Henrietta. Ayokong ganyan ugali mo." Tama. Mag pupunta nga kami ng Benguet dahil kailangan namin mag research about lifestyle at music ng mga Ifugao. Pero may pake ako? Wala. Kailangan ko nga lang talagang sumama dahil for sure magagalit si Marco sakin. "Wala akong pake Versace. Deal with it. Kasama naman natin si Philip at Lucienne so shut up." Umalis na ako ng elementary dept at iniwan siya. Pumasok na uli ako ng classroom all eyes on me dahil sigurado akong late na talaga ako.

"San ka galing?" Mahing bulong sakin ni Lucienne pero hindi ko nalang siya pinansin. Natapos din ang araw na wala akong natutunan. Iniisip ko kasi ang mga Fremont at kung kelan itutumba si Vanity. Ilang taon na ba yun? Papatayin ko ba talaga siya? I don't fucking know anymore kaya baka pag uwi nalang ako mag iisip. Pag galing namin sa Benguet.

Then I saw a finger snapping infront of me, "You're spacing out again Rie, pang ilan na yan? Nasa bahay na tayo." And so I snapped back into reality leaving all my thoughts behind. Kaya pumasok na ako loob ng condo and I heard some chuckles inside. Sinong tao sa loob Lucienne and I shared some glance and both shrug. So hindi namin alam pareho and decided na pumasok na sa loob ng condo.

And the scene surprised me, I saw two people specifically Vendetta at isang babaeng naka beanie, leggings at shirt. Nanunuod sila ng palabas at nakahilig ang ulo niya kay Vendetta while whispering sweet nothings. Okay?

I faked a cough at naalarma naman silang dalawa at tumayo sa couch. Nginitian ako ni Vendetta, like she's saying. 'It's her' "H-hello po." Bati niya while waving her hands. Maliit siya at malaki ang mata mabilog at cute.

"Hi there. I'm Henrietta."

"And I'm Lucienne."

Umakbay si Vendetta sa babae at ngumiti samin. And for the very first time, I saw her smile. A real one.

"She's Trinity Clin. Girlfriend ko."