cw/tw : sadece fluff!!!, öpüşme
♡♡♡
RAN HAITANI
ran'ı çocukluğundan beri tanıyordun çünkü senin ailen onun ailesiyle yakın arkadaştı.
siz ikiniz birbirinizden nefret ediyorsunuz. daha çok ondan nefret etmek ve senden nefret etmesini istiyorsun çünkü ona çok aşıksın ve onun seni bir daha asla sevemeyeceğini düşünüyorsun.
ailesinin aileni akşam yemeğine davet ettiği akşamlardan biriydi. ran'ın odasında tek başına oturuyordun, o dışarıda bir yerdeydi ama ailesi yemekten önce döneceğini söyledi. onunla görüşmek istediğinden değil.
kapı hızla açılıp Ran'ın şaşırmış sesini duyduğunda düşüncelerine dalmıştın. "odamda ne yapıyorsun?"
"annen burada beklememi söyledi." diye cevap verdin ve o hızla başını salladı.
senin yanından geçti ve yatağına oturdu, bakışların onu takip etti. "akşam yemeği bir saat sonra değil." içini çekti. başını salladın.
artık ikiniz de sessizdiniz ve alt katta, anne babanızın olduğu yerde çalan müziği duyuyordunuz. kemanla çalınan klasik bir eserdi. bir süre müziği dinledin, ran ayağa kalkıp sana doğru yürümeden önce tekrar düşüncelerine daldın.
eğilip elini uzattı. "benimle dans eder misin majesteleri?" gülümseyerek alaycı bir şekilde sordu. ellerini onunkilere koymadan önce gülümsedin ve gözlerini devirdin, kalkmana yardım etmesine izin verdin.
seni kendine çekti ve yavaşça müziğin ikinize rehberlik etmesine izin verdi. bir eli senin belindeyken diğer eli seninkini tutuyordu. müziğin ritmiyle sallandınız, anne babanızın gülüp anne babasıyla konuşmasının sessiz seslerini dinlediniz.
sıcak nefesini alnında hissedebiliyordun ve ona baktığında göz göze geldiniz.
"merhaba," diye nefes verdi, sesi fısıltıdan biraz daha yüksekti. "merhaba," diye fısıldadın.
"seni öpebilir miyim?" diye sordu, hızla başını sallamadan önce gözlerini büyütmeni sağlayarak. seninkini tutan eli yanağına götürdü ve dudaklarını seninkilere yerleştirdi.
dudakları şaşırtıcı derecede yumuşaktı ve dudaklarını seninkilerle senkronize ederken çok nazikti. neredeyse ikiniz daha önce defalarca öpüşmüş gibiydi ama hayır, bu senin onunla ilk öpücüğündü.
"benden nefret ettiğini sanıyordum," dedin öpücüğünden uzaklaşırken.
"ah sevgilim, senden asla nefret edemem. ilk tanıştığımızdan beri sana aşığım." itiraf etti.
ne diyeceğini bilemedin ve onu başka bir yumuşak öpücük için kendine çektin.
"ben de seni seviyorum ran. ben de seni ilk tanıştığımızdan beri seviyorum." sonunda öpüşmeden uzaklaştıktan sonra söylemiştin.
"bu, çıktığımız anlamına mı geliyor?" gülümseyerek sordu ve sen de başını salladın. "evet, ran, öyle."
MITSUYA TAKASHI
