Ateş Yılmaz'ın anlatımı ile
Sabah erken kalkıp hızlıca hazırlandım ve geç kalmamak için valizimi alıp hızlıca evden ayrıldım. Neden mi acele ediyorum? Çünkü bugün küçük kardeşimin yanına gidecektim ve uçağı kaçırmak istemiyordum. hızlıca bir taksiye atlayıp oturduğumda telefonun çalması ile arayan kişiye baktım ve gülümsedim dünden beri 100 defa aradığı için artık alışmıştım gülerek telefonu açtım.
"Efendim cimcime?"Dediğimde güldü.
"Nerede kaldın abi ya gözüm yollarda kaldı vallahi!" Diye çıkıştığında gülümsedim.
"Geliyorum abicim taksideyim ineceğim birazdan uçaktan indiğimde ararım tekrardan şimdi kapatmam lazım." Dediğimde iç çekme sesi geldi telefondan.
"Tamam ama unutma tamam mı ara mutlaka dikkat et tamam mı seni seviyorum hadi yeter bu kadar duygusallık kapatıyorum." Dedi ve kapattı bu kız gerçekten dengesiz. Söylene söylene taksiden inip uçağa bindim ve gece geç yattığım için oturur oturmaz uydum.
1 saat sonra
Uyandığımda herkes ayaklanmış çıkıyordu ben de valizimi alıp indiğimde ve telefonu açtığımda 6 tane mesaj geldiğini gördüm ve kaşlarımı çatarak gülümsedim. Ve mesajları okumaya başladım.
Cadı: ABİİİ
Cadı: gelirken ekmek alır mısın?
Cadı: alır mısın ne ya? Alacaksın tabii
Cadı: neyse çabuk ol biraz hadi
Cadı: Aa ben sana dairenin numarasını söylemedim değil mi? Evet söylemedim şimdi yanlış kapıyı çalıp insanları rahatsız etme.
Cadı: daire 7 no:18 sokağı zaten biliyosun abicim öptüm
Sinirim bozulduğu için gülerek okudum bu kız beni deli edecek yakında neyse.. taksiye atlayıp adresin olduğu yeri tarif edip arkama yaslandım.
Sonunda Eskişehir'e gelmiştim kardeşimin üniversitesi burada olduğu için arada buraya gelir bir hafta kalıp geri dönerdim İstanbul'a işim gereği ama şimdi tahinim buraya çıktığı için kardeşimin yanına taşınmaya karar verdim o da bunu sorun etmedi aksine çok mutlu oldu telefonda konuşurken tepinip durdu heyecandan gerçekten normal bir kız değil.
Sonunda taksi binanın önünde durunca parayı ödeyip taksiden indim ve binayı baştan aşağı süzdüm tuhaf bir şekilde huzurlu hissetmiştim. Çok fazla oyalanmadan yan taraftaki fırından iki tane ekmek alıp binaya girdim. kardeşimi aradım ama telefonu kapalı olduğu için iç çektim kesin yine şarjı 1 olana kadar şarja takmadı ve telefonu kapandı gülerek merdivenlere yöneldim ve daire 7 No:18'in önüne gelmiştim derin bir nefes alıp zile bastım sonra beklemeye başladım. 5 dk kadar bekledikten sonra tam elime telefonu alıp arayacaktım ki kapı açıldı ve kapıda ki kişi kesinlikle kardeşim değildi..
gördüğüm kadın elinde bir kutu Nutella ve hello kittiyli pijamaları ile karşımda duruyordu. Ağzının kenarları çikolata olmuş saçları dağınık, gözleri makyajdan akmış, kara gözlerle bana bakıyordu.
"Şey ben-" açıklama yapmak için konuştuğum da lafımı kesti.
"Sen de kimsin?" Dediğinde mahcup olmuş bir şekilde yüzüne baktım
