8 Rules to Play (RULES DUOLOGY BOOK ONE - COMPLETED)

Chapter 3

LAVI's

I stopped on my tracks ng marinig ko ang pagbagsak ng kung ano sa sahig. Hinanap ko ang pinanggalingan ng komosyon at bahagyang nagulat ng makita kong nagpupulot ng mga props sa sahig si Andrea habang nakatayo sa harap niya si Justine. Naglakad na ko palapit sa kanila para sana tulungan siya sa pagpupulot pero natigilan ako ng marinig kong banggitin ni Justine ang pangalan ko.

Sumandal at bahagyang nagtago na lang ako sa pader at nakinig sa kanila.

"Why do you care?"

"Pano mo siya nakilala?" Ulit ni Justine, pero wala akong narinig na sagot mula kay Andrea.

"Answer me. Pano mo nakilala si Lavi?" nangunot ang noo ko dahil sa persistent na pagtatanong ni Justine tungkol sakin.

What was that supposed to mean?

Narinig ko ang patuyang tawa ni Andrea at ang matatalim na sagutan nila. Lalapit na sana ako ng mag-umpisa na silang magsigawan.

"Justine!" napatingin ako sa pinanggalingan ng sigaw at nakita si Gwen na tumakbo palapit kay Andrea na nakahandusay sa sahig.

She's here as well?

Hindi ko napigilang mapangisi, looks like my stay here would be very interesting.

Bumalik ako sa pinagtataguan ko ng makitang umalis si Andrea dun at iniwan si Gwen at Justine.

"Ibang-iba ka na talaga. Why would you hurt her?" galit na tanong ni Gwen kay Justine ng makalayo na si Andrea.

"Why are you here?"

"That's not important! Justine, ano ba talagang nangyayari sayo?!"

"Mind your own business, Gwen." malamig na saad ni Justine.

"You are my business!" Sandali silang natahimik, paalis na sana ako sa pag-aakalang tapos na silang mag-usap but I was once again stopped when I heard them mentioned me again.

"Was it because of Lavi?" rinig kong tanong ni Gwen pero wala akong narinig na kahit ano mula kay Justine.

"I heard he's here. Is it true?"

"Yes." tipid na sagot ni Justine sa kanya.

"Nagseselos ka?" I was dumbfounded ng marinig ko ang tanong ni Gwen sa pinsan. Wala akong narinig na sagot pero narinig ko ang pagsinghap ni Gwen.

"It's been years, Justine! You left him, remember?" nakaramdam ako ng kurot sa dibdib ko ng maalala kung paano ako mag makaawa sa kanya noon na wag niya kong iwan. Kung paano niya sinabing may iba na at hindi na ako ang mahal niya.

"I know! I know, okay?! Stop rubbing it on me!"

"Then stop acting like a scandalous and jealous girlfriend!" Selos? She doesn't have the right to be jealous dahil siya ang unang nagloko at nang-iwan.

"It's rude to listen to other people's conversation, don't you think?" nawala ang atensyon ko sa pinag-uusapan ng mag-pinsan dahil sa lalaking tumabi sakin.

"Who are you?" tanong niya ng manatili lang akong tahimik.

I laughed at his dumb question.

"I believed I already introduced myself enough during the introduction." maangas kong sagot sakanya habang nakataas ang kilay.

"I'm not asking for your name, bastard. What's with you and Andrea?"

Umalis ako sa pagkakasandal sa pader at pinasok ang mga kamay sa bulsa ng pantalon bago siya hinarap ng nakangisi.

"What's with you too? Why do you ask like a jealous boyfriend?" balik tanong ko sa kanya na nagpakunot lang ng noo niya.

"What are you saying?"

"I'm trying to say that whatever's between me and Andrea is none of your business. You cheating asshole." mariin ko saad sakanya bago siya bahagyang tinulak.

"Gago ka pala-"

"Hindi ako gago, ikaw ang gago. Magloloko ka, bibitawan mo, tapos pag nakita mong may iba na mangingi-alam ka?" putol ko sa sasabihin niya.

I stared at him for a while, my jaw tightened remembering that this asshole was the guy Justine chose over me? And this is the guy who broke Andrea's heart?

Man! He got no balls!

Napangisi ako sa naisip. He opened his mouth as if to say something but I already turned my back on him and left him there standing like an idiot that he is.

ANDREA's

"Would you be my girlfriend?" nakanganga akong nakatitig kay Lavi. I was waiting for him to take back what he just said or say that he was just kidding. I waited for a few more moments but it didn't come.

"Are you serious?" hindi parin makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Of course! I mean, I am seriously asking you to be my girlfriend but not a serious one. Wait --- what?" natigilan siya ng pati siya ay naguluhan na sa sinasabi niya.

I look around our garden, there was no one else here aside from us. Nasa loob kasi si Ara at naghahanda ng meryenda para sa kaibigan niya.

"Look, I know this will sound absurd but can we act like we're together or something?" napapikit ako at nagbilang sa isip ko ng hanggang 10 para kumalma bago ko idinilat ang mga mata upang harapin siyang muli.

"Nababaliw ka na ba? Why would we do that?" tanong ko sa kaniya na may lakip ng iritasyon.

Nababaliw na ata 'to!

Huminga muna siya ng malalim bago ipinaliwanag na gagawin daw namin 'to, to make sure na may feelings pa nga sina Cedric at Justine para samin. After his long explanation, hindi parin ako makapaniwalang nakatingin sa kanya.

"Ikaw na rin ang nagsabing nagseselos si Justine sa tuwing nakikita niya tayong magkasama!"maktol niyang parang bata ng hindi parin ako sumasagot o nagrereact sa sinabi niya.

"I'm trying to move on here, Lavi. Wag kang bad influence." saad ko at sinandal na lang ang likod sa upuan.

"You won't have to move on if you'll be back together! That would be easier than moving on, don't you think?" gatong niya pa na sinagot ko naman ng masamang tingin.

"You're such a bad influence." nakanguso kong saad sa kanya, pero hindi ko maiwasang pag-isipan ang offer niya.

"Don't you think we're just overthinking and assuming things?" worried kong tanong sa kanya matapos ang ilang minutong katahimikan.

He gave me a look as if asking if I was dumb, I just rolled my eyes.

"Are you sure about this?" I am very doubtful with this plan of his.

"Andrea, look." he said at bahagyang yumukod sa may lamesa para mas matingnan ako ng maayos.

"We'll just try this out to make sure that they still want us back. If it work, then we'll have them back, if not then we'll act as if nothing happened. We'll stay as friends." he explained it as if it was just a basic math equation and I can't even answer it.

Damn! I feel so dumb!

"Fine." nangunot ang noo niya sa naging sagot ko.

"Fine? You mean - "I nodded at him.

"Let's try it."