30|final

42 8 7
                                    

Hayaller bazen suya düşerdi. Bazen ise gökyüzüne bir balonun içinde yükselir, o balon patladığı zaman hayaller gerçek olurdu.

Ben hep buna inanmıştım.

Şimdi elimde olan balonlar gökyüzüne kaçmak için elimden kurtulmaya çalışıyorlardı. Daha sıkı tutuyordum. Ateş ne zaman gelirse o zaman bırakacaktım.

Belimden geçirilen kollar beni kendine çektiği an kulağıma değen nefesine gülümsedim. "Şimdi rastgele bir balon bırak." Gülümseyip rastgele yeşil renkte olan balonu alıp havaya bıraktım. Diğerleri hala elimdeydi. Aniden patladığında arkaya doğru gitmeye çalışmış arkamda duran vücut buna izin vermemişti.

"İlk hayalimiz neymiş bakalım." Kollarını belimden çekip yere düşen kağıdın yanına gitti. Diz çöküp eline aldığı an gülümsedi. Hangi hayalimdi?

"Hangi hayalimi gerçekleştiriyoruz bugün?" Bilmem dermiş gibi omuz silktiğinde hızlı adımlarla yanına gittim. Elinden kağıdı bir hırçınlıkla aldığım zaman gülümsedi.

Evlilik teklifi. Bu benim hayalim değildi ki? Gözlerimi büyülttüğüm an ona döndüm. "Evlilik?"

"Ne oldu?" Diye sorduğu an önüme döndüm. Tekrar kağıtta yazanı okudum. Ve tekrar. Tekrar. Derken yanağımda hissettiğim sıcak dudaklar gözlerimi yummama neden oldu.

"Hadi bakalım. Evlenelim." Gözlerimi kapatmak istiyordum ama balonlarımı kaçırabilirdim. Buna izin veremezdim. Her birinin içinde bir hayalim yazıyordu.

"Evlenmeyelim." Fısıltıma ufak bir kahkaha atmıştı. Ardından balon tuttuğum elimi tutmuştu. Tutmuştu ama balonlarım uçmuştu! O hışımla arkamı dönmüştüm bende.

"Balonlarım gitti!" Diye cırladığımda ise çoktan dudaklarımda hissettiğim dudakları, 'ben sana yenilerini alırım' der gibiydi.

Aşkın anlamını ne kitaplardan ne de başka bir yerden öğrenmiştim ben. Aşkı öğreten Ateş'ti.

Cayır cayır yakmış.

Kor alevlerin arasında hala beni sevmek için ateşi harlamaya devam etmişti.

"Kül olmak en çok ikimize yakıştı."

|| Final Oluş Tarihi ve Saati: 10 Nisan 2022, 13:02 ||

Anonimin Sesindeki Huzur/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin