Yüzünü tekrar camdan dışarıya çevirdi " Bir bedeni sırtlanmış ufacık bir ruhsun sen" döküldü dudaklarından. Dikkatle yüzüne baktım . " Ben demedim bir yerde okumuştum" gözlerini yüzüme çevirdi.
" Hayat'a tutunmaya umudun var , umarım umudunu kaybet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acı neydi? Hayatlarımızda ki kurgusu ne kadar önemli? Ben ömrüm boyunca iliklerime kadar içine battım. Bazen derin bir kuyuya hapsolup saatlerce çıkmaya çalıştım; günler , aylar , yıllar sürdü sanki ama inziva bitmedi.
Her yıl yeni bir acı eklendi yaşlarıma; ve her acı kalbimi daha çok hissizleştirdi. Sadece bir duygu hiçbir zaman kopmadı ruhumdan.
Hissedilmek...
Bir gün hisssedileceğime inandım her gün , her geçen gün kendimi daha çok bağladım bu ümide ne hissedildim, ne de ölebildim...
Ayaklarıma prangalar astılar,her acının başka bir izi kaldı bedenimde . Sayfalarım kirlendi , kurşun kalemle yazmadılar ki sileydim...
Saatlerdir beynimde dönüp duran hisler artık patlayacak noktaya getirmişti. Pencereden çekebildiğim kadar çok nefes'i inatla sanki bir daha nefes alamayacak mış gibi ciğerlerime hapsettim.
Hayat her mutluluğu burnumdan bir şekilde getirmişti. Her zaman düşünürdüm oysa ki ne zaman güldüysem kaç saat sonra ağlayacağım diye.
Yıllar sonra ilk kez aklımdan çıkmıştı, belki her şeyi arkamda bırakıp gittiğimden belki de yeniden doğuşumunözgüveninden ama kaderin kötü yazgısı yine hatırlatmıştı gerçeği yüzüme çarpa çarpa...
Bir kaç saat öncesiydi Veda beni görüntülü aramıştı , mesaja bakmadan önce ona geri arama yaptım. Doğu ,İbo ,Veda ve yabancı hep bir arada oturuyorlardı. Veda iş bulabildin mi? Diye soruyordu. Kaçamak kaçamak cevaplar verdim. Sonunda bana " Bizim bir fikrimiz var , ama kızma kabul edersen mutlu oluruz ?" Zaten tahmin ediyordum ne diyeceğini " Bizimle yaşamak ister misin? İş bulana kadar yani cidden bak ne kadar daha otel odalarında sürüneceksin kızım ya! " O sırada Doğu " kızım evde sana da yer var , odamı bile veririm gel lan " hepimiz güldük . Onlar bana sahip çıkan ilk aileydi.
" Ben de istiyorum kızım eve bir kız eli değer belki ?" Veda o sırada telefonu yere fırlatıp İbo'nun üzerine çullandı. " Oğlum ben erkek miyim lan beğen miyormusun?" Telefonu yerden alan Doğu " Lan şimdiden birbirimize girdik kızım sen nasıl bir şeysin? Şimdiden söylüyorum eğer gelip aramızda karakedi olacaksan gelme " şaka yaptığını anlıyordum.
" Veda hâlâ İbo'nun sırtında dur şunu bir alayım siz konuşun" bu sırada telefonu yabancıya verdi. Birbirimize baktık ikimizde sanki boş bir resme bakıyormuş gibi sesimizi çıkarmadık.
Dakikalar sonra telefonu onlara çevirdi Veda İbo'nun sırtında " Demek beğenmiyorsun he benim yemeklerimi kedi bokunu önünüze koyacağım lan artık pasta diye " Doğu araya girdikçe Veda ona tırnaklarını gösteriyordu. " Sen karışma pislik sana ayriyetten başka boklardayedireceğim , lan sizi ibneler değil miydiniz ileride ki eşinizden benimle aynı performansı bekleyen " sonunda İbo onu sırtından indirip yerde gıdıklamaya başladı Doğu ' da ona katıldığında " Vedoşki kızma ama gülüm cidden elinden suyu bile bin kere düşünerek içiyoz lan" Veda yerlerde "Poyrazım bari sen birşey de" kahkahalara boğulmuş bir şekilde birbirleriyle uğraşıyorlardı.
