IRENES PoV
Dali kong pinasundan sa driver ko ang sasakyan ni Livy, I am so desperate to know her address. "Bilisan mo!!" inis kong sabi sa driver habang sapo ang ulo ko. kanina pa nagriring ang cellphone ko, nakailang miss calls na si Greggy sa akin, ngunit hindi ko pa rin ito sinasagot.
My phone buzzed, a text message popped up.
Kanina ka pa hinahanap ni Celince
It was Greggy, hindi na kasi akong nakapag-paalam. Nakita kong huminto ang sasakyan ni Livy sa isang mall, kaya dali dali akong bumaba sa sasakyan para sundan siya. Maingat ko siyang sinundan lumihis siya ng daan at biglang nawala sa paningin ko. Masyadong siyang mabilis gumalaw. Tumakbo ako sa dating kinatatayuan nya at inilibot ang mata ko. Ngunit kahit suyurin ko ito ay hindi sya mahagip ng mga mata ko.
"Akala mo malulusutan ko ako ah" isang pamilyar na tinig ang narinig ko sa aking likod saka nya hinila ang braso ko. It was her, with irritation vivid in her eyes.
"Hindi kapa rin talaga malinis mag trabaho" she hissed and chuckled. "bobo" she whispered.
"Gusto ko lang naman malaman kung saan ka nakatira" I said calmly pero yung laman loob ko nanginginig na sa takot dahil sa talim ng mga titig nya.
"And why? para makialam? sino kaba?" singhal nya at lalong tinaliman ang mga titig nya. Hindi ako maka- imik tila mayroong naka harang sa aking dila.
"IF YOU WANT TO HAVE A PEACEFUL LIFE, YOU STOP MEDDLING WITH MY LIFE! OR ELSE HINDI MO MAGUGUSTOHAN ANG GAGAWIN KO!! NAGAWA MO SAKIN NOON, KAYA HINDI MALABONG MAGAGAWA KO RIN NGAYON" she said with full of emphasis ramdam ko ang higpit na paghawak nya sa braso ko. Halos hindi ako makahinga sa tono ng kanyang pananalita, she is not the Livy before, i am not used to her being like this.
Naramdaman kong may kumaladkad sa amin palabas.
"Nakakahiya kayo!" mahina pero madiin nag pagkakasabi ni Greggy.
"Paano mo ako nasundan?" i asked curiosly
"Technology did, stupid" walang pag-aalinlangang sagot ni Livy
"Isa ka pa! sumusobra na yang pang babastos mo ah" he said sternly at tinuro si Livy."Wag na wag mo akong tinuturo, wala akong utang sayo!" sigaw ni Livy at medjo napapansin na kami ng mga tao.
"Hindi na ito kasali sa pagiging partner natin sa trabaho ko, nasa labas na tayo ng kompanya at tapos na ang trabaho ko kaya labas na kayo sa buhay ko! masyado kasing pakialamera nyang asawa mo! buntot ng buntot sa akin!!!" sagot ni Livy.
"Sumosobra kana talaga" singhal ni Greggy at akmang sasampalin nya ito.
"Sige subukan mo! Kaya mo? Hindi kita aatrasan kahit lalaki ka!" sigaw niya.
"Anak tama na, nasasaktan mo na ako" mahina kong sabi habang umiiyak.
"Huh? HAHAHAHAHAHHA patawa ka talaga kahit kailan!... tsaka masaktan ka lang ng masaktan wala akong pake, ikakatuwa ko pa" she said and turned her back and walked away...
~~~
LIVYS POV
"Livs thats mean" she said on the other line. I wasnt looking at her because im busy doing sketch.
"I know, thats what she deserve naman tita hahaha" i said and continued sketching. I heard her sigh. "Dapat lang sa kanila yun, actually kulang pa eh, hayaan mo mas lalo ko pang sasa---" i was cutted off when i heard her voice rise
YOU ARE READING
Longing for Love
FanfictionMaria Olivia Isadora. 17 years old, daughter of Irene and Greggy. Can she bare to survive with the surroundings she have? Let's find out.