Longing for Love

XXI- Craving for her Love

Irene's POV

I am waiting for Greggy dito sa veranda.. kukuha lang daw ng snacks.. Hapon narin kasi dito. Sumandal ako para makita ang mga tao na naglalakad sa kalsada... Nakita akong may naglalako ng taho wow? Kahit hapon na may magtitinda parin?

Napangiti ako at naalala si Livy at si Oying. They used to chase the magtataho every morning just to buy taho

Flashback

I heard an aggressive knock on our door.
"Mommyyyyyy, omg pahingi po ng baryaaaaa... Lalayas na yung magtataho" rinig kong sigaw ni Livy. Kahit kailan talaga istorbo ang batang ito..

Nabigla si Greggy, kaya nagising sya
"Hey sino yun?" He asked rubbing his head. Nakulangan pa ata sa tulog.
"Si Livy na naman, Ang aga aga nanghihingi ng pera." Inis kong sabi. Kumukulo talaga ang dugo ko sa batang Yan..

"Daddy,Mommy!!! The kuyang taho is going back na daw!!!" Marahas na katok ni Oying. Oh andyan si Oying? Dali dali akong bumangon at kumuha ng pera sa table. Nataranta ako kaya tinawanan ako ni Greggy.
"Wait lang, baby!!! Kukuha lang ng money si Mommy, pasok ka" sigaw ko at binuksan ang pinto. Dali dali akong kumuha ng pera at binigay sa kanya.

"Thank you Mommy!" She said and jumped to hug me.
"Thank you po, Mom you're the best!" said Livy she was about to hug me when I turned my back on her.
I saw her on my peripheral vision bowing her head and smiled weakly.
"Dad! Good morning!" She greeted her Dad before closing the door shut...

Sinundan ko silang dalawa nakita ko kung paano yung ngiti ni Oying, ang ganda at mabait na bata, yung kapatid? Ewan ko nalang..
"Tatay , our money is not enough po kasi.. Can we buy one po pero different cup?" Livy spoke up. My bad I only gave them 20 pesos.

"No! Uhm one for my sister nalang po" My beautiful Oying interrupted..
"Eh paano po kung utangin nyo na muna saka nyo na bayaran pag may barya na kayo? Okay ba yun?" Sagot naman ng Manong..

"Sounds great!!! Thank you po Tatay" Sabi ni Livy. Sus nagpapakitang tao na naman.
"Tatay lagyan mo po ng extra pearls ah? BWAHAHHAHA masarap po kasi" huling sambit ni Oying

End of flashback

Hindi ko maiwasang mapangiti sa ala-alang iyon That was 5 years ago, a year before Oying passed away
... I was distracted with my thoughts when Greggy tapped my shoulders

"Malulunod na ako sa lalim ng iniisip mo ah" he said and chuckle. Nilingon ko sya at nginitian bago umupo..
"Naalala mo ba ang every morning natin before??" I said and sipped the coffee he made..
"Taho Mornings?.. Ofcourse! Our girls used to disturb us, early in the morning just to buy taho"... He said and smiled...

"Kailan kaya mauulit yun?" I asked out of nowhere busy munching some snacks..
"Tiwala lang, mangayari rin uli yun, sa tamang panahon." He said and let my head rest on his shoulders.

"Pero narinig mo naman kanina kung gaano nya ako kamuhian. Parang ayaw na ayaw nya talaga akong makita." nakaramdam ako ng kirot habang binibitawan ko Ang mga salitang iyon...

"Alam kong nababalutan lang ng galit at poot ang puso ni Livy... Irene you've always known Livy, kung noon nga nakaya ka nyang patawarin, ngayon pa kaya? Na pinapakita mo na Ang love and affection mo sa bata?.. tiwala lang makakaya mo rin iyan.. andito ako para sayo" he said.

Pagkatapos naming mag-usap ay agad na naming niligpit ang aming pinagkainan... Malapit narin kasing dumilin. Napag desisyonan kong magluto muna ng dinner... It's better to be early..

Pumunta na ako sa kitchen habang si Greg ay may ginagawa sa laptop nya.
I decided to cook menudo and bagnet, Livy's favorite... I missed this very much, I've been consuming fast food for the past few weeks...

Kinuha ko na ang mga gagamitin when I noticed something carved on the knife. Binasa ko ito... "Livy's kitchen".. agad akong napangiti ng maalala syang nagluluto dito sa kusina. Sa lahat ng parte ng bahay ina-angkin talaga ni Livy ang kusina, she super love to cook! mana kay Ate Imee.

Naalala ko dati, she used to prepare my breakfast on a tray with my favorite breakfast which is french toast,egg, bacon and a cup of chocolate drink...
Sinumulan ko na ang paghihiwa ng rekados. Naiimagine ko ang sarili ko na masayang nagluluto kasama si Livy.
Kumakanta habang nagluluto. Ang nagchichikahan habang nagluluto..

Kailan ko kaya mararanasan yun? Or Mararanasan ko pa ba yun?... Everything that I do it always reminds me of Livy...
I miss that young lady so bad...

"Hoy maawa ka naman sa hinihiwa mo masyadong durog na" I heard Ate Imee scoffed... Kaya nagulat ako, masyado na pala akong nag-iisip hindi ko na naalala na may ginagawa pala ako..

Tinawag nya ang mga katulong at ipinaubaya ang pagluluto sa kanila. Hinila ako ni Ate Imee papunta sa pool area. At pinaupo she stared at me and even made an eye contact.
"Namimiss mo 'no?" She asked at siniko ako ng mahina. I almost choked up from her question..

Felt like walang gustong lumabas na salita sa bibig ko kundi ang salitang "oo"..

"Come here" she said and opened her hands for a hug. Wala akong pakandungan lumapit para yumakap sa kanya. At dun ko na binuhos ang mga luhang matagal ko ng pinipigilan..

"Sige ilabas mo lang 'yan, andito lang ang Ate ha" she said and rubbed my back.. "Wag kang mag-alala hinding-hindi ka mag-iisa sa mga pagsubok, andito ako palagi para sayo" she added.

"A-ate, ang s-sakit sakit. Hindi ko na kaya" yan ang mga salitang kumawala sa bibig ko..
"Hindi ko man lang magawang mayakap o mahagkan ang anak ko. Nagdudusa sya sa sitwasyon nya dahil sa akin. Hindi ko na kayang makita na nahihirapan sya. Ang sakit sakit na" I said panting.

"Ang sama sama kong tao, Hindi ko na mapapatawad ang sarili ko." at nagpatuloy ako sa pag-ngawa

"Irene I understand you, in order for you to learn your lesson you need to go through this... Alam kong Hindi mo na kailangan ng advice kaya ito Ang sasabihin ko... Magpapadaig ka ba sa lungkot mo at hahayaan mong tuluyang kamuhian ka ng anak mo?." She said

I broke the hug and faced her.
"H-hindi" pasimple kong sagot.
"Then you should make a move, don't let your pain and fear eat you, stand up and do what you think is right... Lagi mong tandaan sa oras ng kailangan si Mamang Imee ay maaasahan...." She paused and show her biceps.

"Ohh dibaa!!! Talaga naman!!! Kaloka ka Irene, stand up na, fix yourself nagugutom na ako" pag-iiba nya ng topic. Loka loka rin itong Ate ko eh.

Kayang mag shift ng ibang feelings and emotions,kaloka!!! I wiped my tears and stood up when I felt dizzy and feels like the world is spinning. My sight went black for a minute.. napahawak ako sa sentido ko at minasahe ko. Napansin siguro ni ako ni Ate Imee kaya lumapit sya at hinawakan ang balikat ko

"Hoy are you okay?.. Nahihilo ka?" She asked. Wala akong maisagot dahil pakiramdam ko pag binuka ko ang aking bibig ay susuka ako..

"Greggy!!! Bilisan mo! Si Irene" sigaw nyang muli at lumapit sa akin...
"Hoy okay ka lang?" lumapit sya sa akin at niyakap ako. Dun na ako natumba. Nahihilo talaga ako. Hindi ko na alam Anong nangyayari...

---

End of the chapter

Thank you Ate Mori for the wonderful book cover mwaaa 🤩