Longing for Love

XX

Imee's POV

Hindi na ako nakatulog after ng tawag kakaisip sa ano ang posibleng mangyari kay Livy... Bumangon ako at isinandal ang ulo ko sa headboard ng kama...

I sighed and grab the glass of water in the bedside table, diretso ko itong nilagok at naubos...
Gustong gusto kong pumunta sa Cali para dalawin ang pamangkin ko. Should I call Irene and Bonget?. Naguguluhan ako.

I felt someone tapped my hand kaya nagulat ako. It's Tommy pala, napansin nya sigurong gising pa ako kaya bumangon sya at nagtanong..
"Hey what's wrong?" He asked worriedly while busy adjusting his sight.

"I can't get back to sleep" I simply answered and looked at his eyes
"Gusto mo ba ng gatas? I'll make one for you" sabi nya at tatayo na dapat pero pinigilan ko sya...

"I can't keep myself from thinking Livy's situation." I said and rested my head on his shoulders. Inayos nya ang pagkakasandal ko at hinagod nya ang likod ko. "You should stop thinking about it muna... By tomorrow let's request a family meeting para mapag-usapan ang lahat.. but for now I want you to get back to sleep kasi may pasok pa tayo bukas.." he said calmly

"Hindi ako makatulog " I bantered
"Okay gusto mo dun muna tayo sa Veranda magpa-hangin?" He asked which I nodded..

Papunta palang kami sa Veranda pero may naririnig na akong halakhak. Panigurado andun din ang tatlo..
At hindi nga ako nagkamali andun nga.

Nakita kong si Mike ay suot ang takong ko at naka-bandana pa, ang tataas ng energy! Parang hindi madaling araw ah. Tumikhim si Tommy kaya nagulat sila.
"Ay echoserang frog!!. Ay Dad andyan pala kayo hehe" sabi nya kaya nagtataka na talaga ako sa mga anak ko..

"Umamin ka nga Mike, bakla ka ba?" His  Dad said in authority..
They bowed down and said.
"Eto nalang po kasi ang ambag namin, Wala naman pong problema sa financial.. kaya po gumagawa nalang kami ng kalokohan".. he explained medjo na touch ako sa part na yun. Charing! My Sons are really thoughtful and loving

"Tsaka Dad! Anokaba! Walang Raul dito sa bahay 'no. Magkakaroon ba kami ng girlfriend kung beki-babes kami?" Dagdag ni Borgy.

"Tsaka mahal po namin ang mga BebeLuvs namin." dugtong ni Matt.
Inakbayan sila ng Tatay nila at umupo.
Sabay kaming nagpahangin hanggang sa dalawin kami ng antok...

---

Aimee's POV

It's almost dinner time kaya nag-order na ako ng pagkain... Hinihintay ko nalang na dumating kaya nanood muna ako ng news.

"Tita? I'm hungry na" sigaw ni Livy na nasa kwarto.."We'll just wait for the food to arrive!" Sigaw ko rin para marinig nya.. Narinig kong may nag doorbell kaya agad ko ng binuksan. Panigurado ito na yung pagkain namin..

Matapos kong kinuha ang pagkain ay agad ko na itong hinanda... I decided to call my family again para naman Makita nila si Livy, I told them to mute their mics para hindi mahalata ni Livy... Pagkatapos nun ay kinuha ko na sa kwarto si Livy at inalalayan papuntang dining... Kitang kita ko ang malawak na ngiti ni Ate Irene but I can see the pain and guilt behind those eyes.

Habang sila ni Ate Imee at Kuya Bong ay walang mapag-lagyan ng saya. Kahit na hindi na daw nila makausap si Livy basta Makita lang nila okay na okay na daw... Ito rin mga pinsan nya Ang kukulit! Uma-awra pa sa camera...

Hinanda ko na ang pasta na request ni Livy. I was about to feed her when she held the utensils and started eating with herself...

She tried her best getting the food, hindi naman sya nabigo tho may konting tapon pero that's fine, I'm glad she's helping herself... And the family onscreen are clapping their hands, they look so proud!

Isusubo na sana nya pero imbes na sa bibig nya matapat ang pagkain ay natapat nya ito sa pisngi nya... Huminga sya ng napakabigat at sinubukang isubo ulit ang pagkain ngunit ganun parin ang nangyari...

"Ahhhhhh noooooo!!!" she scattered the food and throw it. Nabasag pa ang baso dahil natabig nya... I feel so helpless as I saw her being frustrated...

"Hindi ko na gusto ang situation ko!!! Kasalanan mo ito Irene!".. she said while bawling... I can't help but to cry hearing her crying so loud, everyone is shocked with how Livy acted..

Lumapit ako at walang ibang nagawa kundi yakapin sya... "Tita, I don't like being like this forever... Kung hindi nyo lang ako pinakialaman edi sana payapa na ako kasama si Oying".. she said and cried so hard...

"Shhhh, don't worry I won't let you suffer okay???. I'll make sure by the end of this year you can gain your sight na... Please Livy tahan na, Mahal ko" I uttered sincerely...

I decided to end the call and cleaned up Livy's mess..
After kong maglinis ay kinausap ko sya.
"Ate, you know that I love you. But what you did earlier isn't good ha?.. but I do understand you... Tita will always understand you, even at your worst.. just promise me to not do it again ha?" I said and fed her. Buti at madami Ang inorder ko kaya pinakain ko sya at pinag-pahinga...

Wala syang imik kanina pa, pero hinayaan ko nalang. Maybe she needs peace... Tumawag ulit ako sa family ko.
Mabilis pa sila sa speed sumagot ng tawag.

I saw Ate Irene trying to look good sa camera kahit naman nakita ko syang nagpunas ng luha...

"Aims? Kamusta? Nasaan na si Livy?" Tanong ni Ate Liza
"Okay lang ba sya?" Tanong din ni Ate Imee
"Anyare sa bruha Tita? Eh matakaw naman yun bakit nya nagawa yun kanina?" Tanong rin ni Mike.

"Easy lang, Okay?? Livy is fine. Bad mood lang talaga sya kanina pa... Baka bukas maging okay na siya" I said kaya kumalma sila..

"Ikaw Ate? Are you okay?" Tanong ko.
"Paki- specify po kung sino ang tinutukoy nyo, Tita.. May tatlo ka pong Ate hehe. Just incase you forgot"singit ni Sandro

Kaya natawa kaming lahat pero Ate Irene remained silent..
"Ate Irene. Are you okay?" I asked once again. Hindi nya ata ako narinig kaya unulit ko.
"Yohoo Ate Irene? Are you okay?" I asked once again but a little bit louder this time... Nagulat sya kaya napakurap-kurap yung mata nya

"Ahh sino ba? Ako? Ohh yeah yeah I'm fine.." she said trying to give a genuine smile. Tumango na lamang ako kahit alam kong hindi naman talaga sya OKAY...

TIME WILL HEAL YOUR WOUNDED HEART ATE IRENE, TIWALA LANG!!!
Nagchika-chika pa kami and after that I decided to end the call na dahil inaantok ako..

---

End of chapter... I'm really SORRY to keep you waiting. See you next month!!
Chariz....Love you all!!! Mwaaaaaa..