Love On Borrowed Time [COMPLETED]

Chapter 7

*Play the song “Sorry by Cueshe” while reading this chapter. 

Makailang beses ko ng binabasa ang readings na ibinigay ni Ma'am pero wala pa rin akong maintindihan. Nakailang punit na rin ako sa papel dahil puro mali ang mga na isusulat ko at hindi ko mabuo ang essay na kailangan kong gawin.  

Hindi ako makapag-focus. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin mawala ang bigat sa dibdib ko dahil sa hindi pagsipot ni Mike. 

Gustong-gusto ko ng i-open ang Love Match at tingnan kung nagmessage siya, pero nanagako ako sa sarili ko na hindi ako mag o-online hanggat hindi ko natatapos ang mga school works ko. Priorities ko pa rin ang pag-aaral ko at ayaw kong maapektuhan ito dahil lang sa nararamdaman ko. 

Napag-desisyunan ko munang ipahinga ang isip ko kaya pumunta muna ako ng kusina at kumain ng snacks. Binuksan ko rin ang spotify ko at naghanap ng mga light songs that can brighten my mood. 

Mukhang effective naman ang ginawa kong pagkain at pagpapa-tugtog ng mga light songs kung kaya’t ng simulan ko ulit ang gawain ko ay mabilis ko na lang itong natapos. 

Pagkatapos kong mag-freshen up ay nahiga na rin ako sa kama. 10 pm pa lang kaya’t hindi pa ako masyadong inaantok. Wala na rin akong ginagawa kaya naman nag-online na ako sa Love Match. 

Hindi na ako nag-expect ng message mula kay Mike pero nagulat ako ng pag-open ko meron akong 3 messages mula sa kanya. 

“I’m really sorry, Direk. Something really important came up. Hindi rin ako nakapag-online agad para ma-ichat ka.” He sent this message at 8:00 pm. 

“Direk, baka nagalit ka. I’m sorry.” Sent at 8:45. 

“Let me make it up to you.” This message was sent 5 minutes ago. 

Tama nga si Leira. Something important came up, dahil sa messages niyang nabasa ko gumaan kahit papano ang pakiramdam ko. At least I am now sure that he did not stood me up on purpose.

Handa na sana akong mag-tipa ng reply para sa message niya ng bigla nag-appear ang pangalan niya sa screen at tumatawag. 

Hindi na ako nagdalawang isip pa at agad ko naman itong sinagot. Katahimikan ang namayani pagitan naming dalawa ng sagutin ko ang tawag. 

Maya-maya pa’y narinig ko na lang ang pagstrum ng gitara sa kabilang linya, kasunod non ay ang pagkanta niya. 

“In life nothings certain
You'll never know when it'll happen
Some burn out while some fade away
It doesn't matter we're heading that way
If I had the time
I'll spend it with you” 

Here we go again. I feel like my heart is melting just by hearing his angelic voice singing a song for me. What makes it more special is he’s singing the song of my favorite band – Cueshe. 

“Time gets you old and weary
Like a lifeless ordinary
Some burn out while some fade away
I don't want you to go
I want you to stay
If I could turn back the time
I'd spend it with you”

I want you to know (Even though you're gone)
That I'm drowning in tears
I wish you were here (And hear me say)
Believe me, I'm sorry

Feels like everything's undone
Peace of mind still I haven't found
And time will heal those broken mends
I know it will come, but when will it end
If I could turn back the time
I'd spend it with you

I want you to know (Even though you're gone)
That I'm drowning in tears
I wish you were here (And hear me say)
Believe me, I'm sorry”