5. bölüm

1.1K 29 0
                                    

Aramızda geçen garip bakişmaya babam son verdi.

"Siz tanışıyor musunuz çocuklar?"

"E yani doğal olarak " onlar şaşkın şaşkın bakarken Altay "ikimizde fenerbahçede olduğumuz için normal olarak tanışıyoruz "

  "Ne fenerbahçesi?" O an kafama dank etti."hass- şimdi şöyle çok ani olduğundan mütevellit size söylemeyi unutmuş bulundum"

   Elim enseme giderken ne halt yiyeceğimi düşündüm. Altay ilk geldiğinin aksine siritirken ne siritiyorsun der gibi kaşımı kaldırdım.

  "Anlaticak misin artık kızım "

Heeh anne bir sen eksiktin bari sen ortamı yumuşat . "Ee siz ayakta kaldınız gelsenize içeri "

   Oturduktan sonra bu sefer ben ayakta dikiliyordum.

   "Dökül!" Babamın sert sesinden sonra omuzlarimi düşürüp el mecbur döküldüm.

"Şimdi ben irfan can'ın transferini medyaya saldım ya -hep bir ağızdan evet- işte sonra Ali abi de bana iş teklifinde bulundu. Bende zaten yurt dışından teklifler almıştım. Onlardan birini kabul edecektim ama annem istemiyor diye erteliyordum. Sonra ajanstan da ayrılmak istediğim için kabul ettim."

     "Bize ne zaman söylemeyi düşünüyordun peki" Babamın tripli bakışları ile "bugün yani zaten bugün oldu. " Dedim.

   "Abla sıçtın sıvıyorsun he" diyip sırıtan erime annem terliği ile cevap verdi.

"Ne biçim konuşuyorsun sen ablanla "
Anneme destek çıkıp

"Rüyanda görürsün sen o PlayStation'ı"
diyince gözleri fal tadı gibi açıldı ayaklanarak yanıma geldi.

"Benim canım ablam, birtanem ,en sevdiğim ablam şaka yaptım ben" kafasına bir tane geçirip

    "Senin başka ablan mi var salak"
derken babam "tamam da sen koyu cimbomlusun nasıl kabul ettin"

"Galatasaraya gidemezdim şike yapıyor derlerdi. Herkes biliyor nasıl koyu cimbomlu olduğumu "

   "İyi başına yine iş açmada ne halt yersen ye"

   "Eyvallah peder" diyince annem pis pis bakınca tatli tatlı sırıttım.

   "Türkancığım biz istersen mutfağa geçelim."

Annemin bu samimiyetine anlam veremezken "olur melekcim geçelim biz"

Ne ara bu kadar samimi olmuşlardı anlamadım. Betül ablada kalkarken annem "Siz genceler beraber takılın boş verin bizi " diyince oturmuştu.

  Babamlar kol kola balkona giderken tip tip onlara bakıyordum.

   "Abla, abim ne zaman gelicek?"
Evimin sorusu ile ona döndüm "ne bileyim en son ne zaman gördüğümü bile hatırlamıyorum " diyince Altayın dikkatini çekmiş olacak ki

  "İnsan abisini hiç merak etmez mi?"
diyince bana kalmadan Erim " ablam kimseyi merak etmez cool takılıyor. Kimse umrunda değil ki"

   "Sence kimseyi umursamasaydim okulda çıkardığın kavganın üstünüErom kapayıp üstüne bir de velinin olur muydum gereksiz?"

  Erim "hass- onu sen mi hallettin bende nasıl anneme söylemediler dedim. Sen var ya kralsın krall"

   "Abimle en son dün konuştum bu iş mevzusu için fikir falan aldım. Antrenmandaydi ama neredeydi sormadım oda söylemedi dur bi arayim"

Altay bayındır/köstebek +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin