Çoğu şeyin önemi yok artık. Konuşmanın, susmanın, güzel görünmenin, uykunun, günlerin, ayların.. Kaybolmuşuz ve korkum bizi eliyle koymuş gibi başkasının bulması. Korkum yağmalanmak. Korkum; seni başkasının sevmesi değil, senin başkasını sevebilme ihtimalin. Gitmek istiyorum her neredeysem. Ya da sana gelmeyi istiyorum. Hayatımın penceresinden kimsenin içeri bakmasını istemiyorum. Ve canımı sıkan çok şey var. İçimde büyüyüp, bana yer bırakmayan harfler, yollar var.. Sevdim seni ben. Sana şimdi "gitme" diyebilecek kadar içimdeyken, daha fazla yalnız bırakma bizi.. Geriye kalan tarafıma bile uzanamıyorum artık, anlıyor musun? Ve; çok özlüyorum yine...
