Zelzele (GxG)

17.

Gül: Kahve yudumlarken,çok asil görünüyorsun.

Gül: Kahve içerken her yudumunda kahveyi kokluyorsun.

Gül: Hep böyle yapıyorsun.

Ahenk: Burada mısın?

Gül: Bilmem,bakınsana etrafına.

Gül: Belki göz göze geliriz.

Ahenk: Saçları kıvır kıvır olan kimse yok burada.

Ahenk: Yeşil gözlü kimseyi de göremiyorum.

Gül: O zaman,burada değilimdir belki.

Gül: Saçlarımı sevdin mi?

Ahenk: Seninle ilgili sevdiğim bir şey yok.

Gül: Hiç mi yok?

Ahenk: Yok.

Gül: Kokum da mı?

Gül: Çiçek kokum*

Ahenk: Gerçekten şımarıksın...

Ahenk: Ve hayır,kokuna da özel bir ilgim yok.

Gül: Benim her şeyine özel bir ilgim var,biliyor musun?

Ahenk: Umurumda değil,iltifat etmeye devam edeceksen,konuşmayı keseceğim.

Gül: Emin misin? Etrafa bakarak beni arıyorsun ama,hâlâ?

Ahenk: Gül,burada mısın?

Ahenk: Saklanman hoşuma gitmiyor.

Gül: Saçlarını topuz yapmışsın bugün,çok hoş görünüyor.

Gül: Ahenk.

Gül: Yanına oturan çocuk kim?

Ahenk: Okuldan arkadaşım.

Gül: Yeni bir arkadaş mı?

Ahenk: Seni ilgilendirmiyor Gül,anlamıyor musun beni?

Gül: Saçlarını parmağına doladı...

Gül: En büyük hayalimi birkaç dakikada gerçekleştirdi.

Gül: Ben sana dokunmaya şiirler yazdım Ahenk,bilir misin.

Gül: Seni sevmeye şiirler yazdım.

Gül: Burada sana söylerken bile utana sıkıla söyledim.

Gül: Çünkü seni sevmek hiç öylesine bir şey olmadı benim için.

Gül: Fakat insanlar,ne kolay dokunuyor sana öyle?

Ahenk: Bitti mi?

Gül: Benim sana söyleyeceklerim bitmez.

Gül: Ama susayım.

Gül: Nasıl istiyorsan,Ahenk.

Ahenk: Gördüm,kıvır kıvır saçlarını.

Ahenk: Karşıdaki kafede olduğun hiç aklıma gelmemişti açıkçası.

Ahenk: Neden ellerinle yüzünü kapatıyorsun?

Gül: Ağladığımdan.

Ahenk: Yanıma biri oturdu diye mi?

Gül: Benim yapamadığım şeyleri yapıyor diye.

Gül: Bana değil,ona gülüyorsun diye.

Gül: O kafenin içinde bile olamadım diye.

Ahenk: Bunun suçlusu sensin,bunu biliyorsun.

Gül: Bunun suçlusu sensin,haberin bile yok.

Gül: Geçmişe dön Ahenk,hatırla.

Gül: Sokak ortasında benimle,beni tanımadan nasıl alay ettiğini.

Gül: Günlerce sokağa çıkamadım.

Gül: O içindeki zorba taraf benim travmam hâline geldi,haberin var mı?

Gül: Fakat biliyordum,seni sevgi iyileştirirdi.

Gül: Seni sevdim.

Gül: Seni çok sevdim.

Gül: Kimseye aşık olmadın,küçük hoşlantılar dışında.

Gül: Bedenine başka eller değdi,bazı geceler.

Gül: Kahroldum.

Gül: Senin suçun Ahenk,benim içimdeki tüm özgüveni silip süpürdün sen.

Gül: Ve ben sana bunca şeyin arasında aşık oldum.

Gül: Görür görmez.

Gül: Dolasın biri parmaklarını saçlarına,güzel Ahenk'im.

Gül: Ben senin saç tellerine ayrı ayrı şiirler yazar,şarkılar bestelerim.

Gül: Çiçekten taçlar yaparım.

Gül: Parmağıma dolayamam belki ama,hayallerime dolarım senin saçlarını.

Gül: Telefona değil,karşındaki adama bak şimdi.

Gül: Üzülüyor gibi görünüyor.

Gül: Ve sen benden başka kimseyi üzmezsin.