Zelzele (GxG)

37.

Gül: Kapına bir şeyler bıraktım,ama evde yoksun.

Ahenk: Gitmiyor musun yoksa?

Ahenk: Ne bıraktın?

Gül: Gidiyorum bu sabaha karşı.

Gül: Çektiğim çocukluk fotoğrafların,bir mektup ve solmuş bir gül bıraktım sana.

Ahenk: Gitmesen olmaz mı?

Ahenk: Keşke evden çıkmasaydım.

Ahenk: Geleceğini bilemedim.

Gül: Kapına vurup kenara geçtim zaten,seni görmek gibi bir niyetim yoktu,bir şey kaybetmedin.

Gül: Onu bunu boş verelim.. Sen kimin kollarında yazıyorsun bu gece bana?

Ahenk: Ne?

Gül: Evinde yoksun,gecenin bir yarısı dışarıda durmazsın sen.

Gül: Yatıp kalktığın adamların evinde olursun.

Gül: Bu sefer ki kim?

Ahenk: Bazen kaçırdığın şeyler olduğunu düşünüyorum.

Ahenk: Biz sevgili miyiz? Ben neden hesap vermek zorunda hissediyorum,zorlanıyorum?

Gül: Seni seviyorum dedin bana.

Gül: Gitme dedin.

Gül: Bazen kaçırdığın şeyler olduğunu düşünüyorum.

Ahenk: Anlamıyorum,günlerce yalvaracak mıydım köşemde ağlayarak,ki buna rağmen hâlâ gitme diyorum sana,az evvel söyledim.

Ahenk: Tanıyorsun beni,kahrolmayacağımı biliyorsun.

Ahenk: kendi isteğimi söyledim,gideceğim diyen sensin,ağzından başka bir şey çıkmıyor.

Gül: Ahenk,gitmek sadece bedenlerin birbirinden uzaklaşması mı senin gözünde?

Ahenk: Anlamıyorum.

Gül: Boş ver.

Gül: Kapına bıraktığım kurumuş gülü incitme,senden bunu istiyorum sadece.

Gül: Bütün duygularımın temsili olarak düşün,ben gibi düşün.

Gül: Solmuşum,kapına gelmişim,senden başkasının değilim ama ölüyüm.

Gül: Sakın onu incitme,olur mu?

Ahenk: Gül,ne diyorsun gece gece?

Ahenk: Anlamakta güçlük çekiyorum.

Gül: Anlayacaksın,yorma kendini.

Ahenk: Sabaha karşı gideceksen seni görmek istiyorum.

Gül: Konuştuk bunları,bir gereği de yok hem.

Gül: Umarım birileri çalmaz kapının önünden,umarım sana ulaşır bıraktıklarım.

Ahenk: Gül,tamam binlerce defa özür diliyorum.

Ahenk: Gitme nolur.

Ahenk: Ben senin sevginsiz ne yapacağımı bilmiyorum.

Ahenk: Halledebiliriz,gitmene gerek yok.

Ahenk: Baştan başlayabiliriz.

Gül: Buruk gülümsemeler bırakıyorum yalancı mesajlarına.

Gül: Benim yalancı sevgilim...

Gül: Başkasının kollarına sığınmışken bari böyle konuşma benimle.

Gül: Başkası tenine değmiş,izler bırakmışken.

Gül: Başkasının adını fısıldarken..

Gül: Çok canımı yakıyor.

Gül: Öpüşlerin bile yalandı...

Ahenk: Özür dilerim.

Ahenk: Düzeltebilirim.

Gül: Senin düzeltebileceğin tek şey hayatın bu saatten sonra.

Gül: Birilerini sev,sevmekten korkma.

Gül: Kadın olduğum için beni yerle bir ettin,mahvettin.Ama karşına bir erkek çıktığında,eğer seni gerçekten sevdiğini hissedersen gardını indir.

Gül: Üzme,o her kimse.

Gül: Ama bil ki,bu hayatta seni benden daha çok kimse sevmeyecek,seni en çok ben sevdim.

Gül: Kapına göz yaşlarımı da bıraktım,güzel Ahenk'im.

Gül: Kendine iyi bak.

Gül: Dilerim ki başka bir yerde karşılaşırız.

Gül: Seni her nerede olursam olayım sevmeye devam edeceğim.

Gül: Benim sürekliliği bozulmayan tek eylemim budur.

Gül: Öpüyorum yalancı dudaklarından.

Gül: Hoşça kal.

Ahenk: Görüldü. (02.45)