Zelzele (GxG)

18.

Ahenk: Ne zaman?

Gül: Ne?

Ahenk: Ne zaman alay ettim seninle,günlerce evden çıkmamana sebep olacak kadar?

Gül: Küçük sayılırdık.

Gül: 15 yaşındaydık,saçların o zamanlar up uzundu.

Gül: Tam üç senedir sana aşıktım,hiç arkadaşım yoktu.

Gül: Aynı mahallede büyüdük seninle.

Gül: Üç sene uzaktan fotoğraflarını çekerek seni sevdim.

Gül: Emre vardı,hatırlıyor musun?

Gül: Saçları uzundu,bağlardı.

Ahenk: Evet,hatırladım.

Ahenk: En iyi arkadaşlarımdan biriydi.

Gül: Beni bir gün sinemaya gitmeye çağırdı,sizinle.

Gül: Diğer arkadaşların da istedi gelmemi,sorun etmediler.

Gül: Eve gidip saatlerce hazırlandım.

Gül: Akşama dek yatakta giyinik,süslenmiş bir şekilde sinema saatini bekledim

Gül: İçim kıpır kıpır... Çünkü belki gözlerin değer gözlerime.

Gül: Hatta bana hâl hatır sorarsın diye.

Gül: Emre'den mesaj geldi,kapıya çıktım.

Gül: Seni almaya gelmiştik evine,yürüyerek.

Gül: Zaten çok uzak sayılmazdı.

Gül: Beni gördün,süzdün.

Gül: Öyle büyük bir heyecandı ki,bayılacaktım.

Gül: Sonra Emre'ye döndün.

Gül: Bu da mı geliyor,dedin benim için.

Gül: Üstümle başımla alay ettin,küçümsedin.

Gül: Babamın biriktirdiği parayla aldığı kıyafetlerimdi onlar.

Gül: Tek güzel kıyafetimdi.

Gül: Senin için giymiştim.

Gül: Sonra saçlarıma güldün.

Gül: Şimdi kıvır kıvır diyorsun ama,o zamanlar şekil veremiyorum diye iğrenç görünüyor dedin.

Gül: Ağlaya ağlaya eve yürüdüm,sonra günlerce çıkamadım.

Gül: Seni devlet sahiplendiğinde,çok güzel bir aile evlat edinmişti.

Gül: Çok mutluydun.

Gül: O mutluluğun birazını bile görmedim senden,göremedim.

Gül: Yıllarca.

Ahenk: Çevrimiçi.

Ahenk: Yazıyor...

Ahenk: Evime gel.

Ahenk: Çektiğin fotoğraflarla beraber.

Sevgilimi çok seviyorum,onun için bu yayım.