#දුඹුරු_සඳ_157
🌙🤎__𝒜 𝓇 𝑜 𝒽 𝒾 𝒴 𝒶 𝓈 𝒽 𝓌 𝒾 𝓇 𝒶 𝑅 𝒶 𝓉 𝒽 𝓃 𝒶 𝓎 𝒶 𝓀 𝒶
"දෙයියනේ!"
ඉඳින් බටර් පැහැ දුහුල් ජනෙල් තිර රෙදි හුළඟට චලනය වද්දී උස් ජනේල වීදුරු අස්සෙන් දිස්වුණ දර්ශනය අදහාගත නොහැකි තරම්. එක තත්පරයක් ගෙවෙන්නත් කලියෙන් මොහොතකට පෙර ආග්න නොදුටු නිසාවෙන් හිතෙහි ඇතිවූ බිය පහව ගියේ ඉබේම.
"දෙයියනේ...මේ...තැන..."
විශ්මයෙන්ම මුව වසාලූ දෑත ඒ මතම රැඳෙන්නට ඉඩදී ඈ මුමුණන්නට වූයේ පිටත දර්ශන මතම නෙතු නවතාන.
ඊළඟ මොහොතේ ඇයව සයනයෙන් තබා ආග්න පාවහන් ගලවා දමා තිබූ ඒ නග්න දෙපාවලින් ඈ පියවර තබන්නට වූයේ බැල්කනියට විවර වන දොර දෙසට.
තවත් මොහොතකින් කළු පැහැයට හුරු ලීවලින් තනා අවර්ණ වීදුරු යොදා තිබූ බැල්කනි දොර පියන් හෙමිහිට දෙපසට විවර වූයේ ඈ සිහින් ඇඟිලිතුඩු මතින්.
විවර වූ තප්පරයේම ගත සීතලකින් වෙලාගනිමින් හමාගිය සුළං රැල්ලෙහි වූයේම අන්කවරක් හෝ නොව වෙල්වට් පැහැ ස්වභාවික රෝස මල් සුවඳ. ඉබේටම විණාරාගේ දෑස් පියවී යද්දී ඈ හෙමිහිටම හුස්මක් ඉහළට ඇදගත්තේ රෝස සුගන්ධයෙන් ළයම පුරවාගනිමින්.
තවත් මොහොතකින් හෙමිහිටම දෑස් විවර කළ විණාරා තම පියවරක් දෙකක් ඉදිරියට තබා හැරී බැලුවේ කුටියේ බිත්ති දෙස. ළා දුඹුරු පැහැයට හුළු ගල් විශේෂයකින් නිමවා තිබූ බිත්ති 80%ක්ම වැසෙන්නට යවා තිබුනේ වැල් රෝස විශේෂයක්. එංගලන්තයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයකට අනුව සකසා තිබූ හෝටලයෙහි බිත්ති සියල්ලම සකසා තිබුණේ ඒ ළා දුඹුරු පැහැ ගල් විශේෂයකින් වූ අතර ජනෙල් සහ වීදුරු සකසා තිබුණේ කළු පැහැ රාමු සහ පාරිදෘෂ්‍ය අවර්ණ වීදුරු යොදාගෙන.
"ඔව්...මෙතන තමයි! ඒ මෙතන තමයි...දෙයියනේ මෙතන ලස්සන..."
ඉඳින් ඇයට සිහිවූයේ අමතක මතක විනිවිද ගොස් හිතෙහි ඉතිරිව ඇති අතීතයේ සුන්දරම මතකය. අනතුරෙන් පසුව ඇයට ප්‍රථමයෙන් සිහිවූ ස්ථානය මෙය.
ඉඳින් පෙර දිනෙක ඔහුගේ අතින් අල්වාන වශී වීගෙන මෙන් තද රත් පැහැ රෝසමල් වලින් පිරී ගිය බැල්කනියට ඇවිද ගිය අයුරු සිහිවූයේ ඇයට . ඔහුගේ අත තමා අල්වාන හිඳිනා බවත් අමතකව දෑස් මත තැවරුණ මනරම් දර්ශනයට සමවැදීගෙන ඈ එදින පියවර තැබුවේම.
