#දුඹුරු_සඳ_160🖤
🌙🤎__𝒜 𝓇 𝑜 𝒽 𝒾 𝒴 𝒶 𝓈 𝒽 𝓌 𝒾 𝓇 𝒶 𝑅 𝒶 𝓉 𝒽 𝓃 𝒶 𝓎 𝒶 𝓀 𝒶
මීටින් එක අවසන් වූ මුත් විණාරාට තවත් එහි රඳෙන්නට වුණේ ආග්න ඇතුළු සියල්ලන්ම ඉතිරි කටයුතු සම්බන්ධයෙන් කාර්යබහුල වද්දී. ඉතා කඩිසරව විටෙක ඇඳුම් සාම්පල් වගයක් රැගෙන, තවත් විටෙක රෝල් කරන ලද බෝඩ් කිහිපයක් රැගෙන එහෙ මෙහෙ යන තරුණිය වෙතට විණාරාගේ නෙතු යොමුවන්නට වූයේ ඉබේම.
තමාට නොදැනුවත්වම තමාවත් එම තරුණියවත් සිත අභ්‍යන්තරයෙන් සසඳන්නට වූයේ එසේ කිරීමට තම සිත උත්සුක වන හේතුවවත් ඇයට නොවැටහෙද්දී. ඇයගේ කිරි පාට සමත්, තමාගේ දුඹුරු පැහැ සමත්, රෝස පැහැයට හුරු ඈ දෙතොලත්, තමාගේ අඳුරු රෝස පැහැයත් දුඹුරු පැහැයත් මිශ්‍ර වූ දෙතොලත්, නවීන විලාසිතාවකට අනුව සකස් කර තිබූ ඇගේ ප්‍රියමනාප කෙටි කොණ්ඩා විලාසිතාවත්, තමන්ගේ නිදහසේ තිබෙනා ස්වභාවික තරමක් දිගු කොණ්ඩයත්, ඇගේ නිර්භය පෞර්ෂත්වයත්, තමාගේ දුර්වල පෞර්ෂත්වයත් සියල්ලම පාහේ එකින් එක පෙළගැහෙමින් සංසංදනය වද්දී විණාරාට දැනුණේ තමා පිළිබඳ හීන මානයක්..
හුදෙක් බොහෝ තරුණියන් සිතෙහි වන සැනසීම නැතිකරගන්නා එක් කරුණක් වන්නේ මෙලෙස තමන් තවත් අයෙකු හා සංසන්දනය කිරීම නොවේද? විණාරා පවා කුඩා කළ පටන්ම තමාව මනසින් පහත් කරගන්නට වූයේ තමාගේ දුඹුරු පැල්ලම් සහිත මුහුණ අනෙකුත් අයවලුන් හා සංසන්දනය කිරීම නිසා. නමුත් තමන්ට අවැසි චරිතය, පෞර්ෂත්වය සංසන්දනය කරගත යුත්තේ තම සිත අභ්‍යන්තරයේම තමා විසින්ම ගොඩනගාගන්නා චරිතය සමඟ සසඳා මිසක පිටස්තර අයවලුන් හා සසඳා නොවේ. එය කරනට උත්සහ කරනා තප්පරයේ පටන්ම යමෙකුට දැනෙන්නේ කිසිදා නොවිඳි සැනසීමක්, නිදහසක්.
නමුදු ඒ සියල්ලම මොහොතකට විණාරාට අමතකව යන්නට වූයේ බර කල්පනාවක හුන් ඈ බඳ වටා අතක් එතෙනු දැනෙද්දී.
“මොනවද කල්පනා කරන්නෙ මං කතාකරපු එක ඇහෙන්නෙත් නැති වෙන්න?”
ඈ අසලටම ඔහු පැමිණෙන තුරුත් ඇයට නොවැටුණ හැටි. විණාරාගේ නෙතු මොහොතකට නතරව යන්නට වූයේ තමා සමීපයේම තිබෙනා, තමාගෙන් පිළිතුරක් බලාපොරොත්තුවෙන් හිඳිනා ඔහු බැල්ම අසල.
