ထိုညက လင်းခန့်မောင် အိပ်၍မရခဲ့ပါ အိပ်ဆေးကူသော်လည်းမရခဲ့ပါ။ ဘယ်ဘက် လက်မှာလည်းနံရံထိုးထားတာကြောင့်စုတ်ပြတ်သတ်နေသည်။
မနက်မိုးလင်းတော့ ဆုအတွက်၀ယ်ထားတဲ့ မုန့်နှင့်အအေးကိုယူကာ ဆုအိမ်သို့ ကားမောင်းထွကိခဲ့သည်။ ညကစိတ်လွတ်ပြီးထိုးမိသည့်လက်မှာ ဘယ်ဘက်လက်ဖြစ်နေတာ ကံကောင်းသည်။ပြိုင်ပွဲစရန်က 8ရက်သာလိုတော့သည်။ဆုအိမ်သို့ရောက်သော်
KHANT: morning ပါပါးပါးနဲ့မားမား။
Hsu'par par and mar mar: Morning သား။ ဆုတော့မနိုးသေးဘူး ။သားပဲသွားနှိုးလိုက်ဦး။ ညကသားပြန်သွားထဲကအိပ်တာ။KHANT:ဟုတ်ကဲ့။ ဒါက ဆုနဲ့ပါးပါးတို့မားမားတို့အတွက်ပါ။ ပါးပါးတို့မားမားတို့ကြိုက်တဲ့ဒိန်ချဉ်ပါ၀ယ်လာခဲ့တယ်။
Hsu's par par: ကျေးဇူးပါသားရာ။
အခန်းထဲတွင် စောင်လေးခြုံကာ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေသော ချစ်ရသူကိုမြင်တော့ ခန့် စိတ်ညစ်တာတွေအကုန် ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိတော့ပင်
အိပ်နေတာကြာပြီဖြစ်၍ ခေါင်းကိုက်မည်စိုး၍ ဆုအား နှဖူးလေးက ခပ်ဖွဖွ နမ်းကာ အသာအယာနှိုးလိုက်သည်ခန့် :ဆု ထတော့လေ။၈နာရီတောင်ခွဲနေပြီ။ခေါင်းကိုက်နေမယ်
ဆု :ဟင် မောင် ။ဘယ်တုန်းကရောက်တာလည်း။
ဆုညထဲကအိပ်ပျော်နေတာ ဟီး😁ခန့် :အင်း ထတော့။မျက်နှာသစ်ရအောင်။ထနိုင်ရဲ့လား။ မောင် ချီရမလား။
ဆု ခန့်ရဲ့လက်ကိုကိုင်ကာ " ရပါတယ်မောင်ရဲ့"ဟုပြောကာ ဆွဲမိလိုက်သောလက်က ဘယ်ဘက်လက်
လင်းခန့် : အား ...
ဆု: ဟင် မောင် လက်က ဘာဖြစ်တာလည်း။ ဆုကိုပြော ...။ေမာင်လင်ခန့်: မောင် ..။မောင်မနေ့က သူနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်
မောင်ကို လိုက်နှောက်ယှက်နေတုန်း
ညက မောင်စိတ်လွတ်သွားတယ်။ဆု :မောင်ရယ်။ မောင် အဆင်သင့်ဖြစ်တဲ့ချိန် ဆုကို အဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြလို့ရတယ်နော်။ ဆု မောင့်ရဲ့ဖြစ်တည်မှုအားလုံးကိုလက်ခံနိုင်တယ်မောင်။
ဆု မောင့်ကို ဘယ်လိုစချစ်ခဲ့လည်းဆိုတာပြောပြမယ်ဒီနေ့ ။မောင်သိချင်ရင်ပေါ့
YOU ARE READING
The environment effects
Short Storyကျနောက ခုမှစရေးတာပါ။ဝါသနာရှင်လို့တောင်ပြောလို့မရပါဘူး။ဤficမှာ ကျနော၏လွန်ခဲ့သော3နှစ်ကျော်ခန့်ကဖြစ်ပျက်ခဲ့သောဖြစ်ရပ်မှန်ကိုအခြေခံ၍ရေးသားထားပါသည်။ တိုက်ဆိုင်မှုရှိခဲ့သော် တိုက်ဆိုင်မှုဟုပင်သဘောထားပေးပါရန်။ အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပါ။