မနက်ဖြန် ပြိုင်ပွဲပြိုင်ရမှာတော့မှာ မလို့ လင်းခန့်မောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည် အသက် ၇နှစ်အရွယ်ထဲက သူ့ရဲ့ဖခင်ရဲ့တိုက်တွန်းမှုကြောင့် ဒီအားကစားကိုပဲစိတ်နှစ်လုပ်ခဲ့သည်။ အသက် ၁၀နှစ်နှင့် လက်ရွေးစင်အသင်းထဲရွေးခံရတာကြောင့် ဖခင်၏ စီးပွားရေး အသိုင်းအဝိုင်းထဲတွင်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပွင့်ခဲ့သည်။ အသက်၁၈ပြည့်ပြီးရင် နိုင်ငံတကာပွဲတွေထိရိုက်နိုင်ရန်ပင် လင်းခန့်မောင် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ သို့ပေမယ့် ထိုရည်ရွယ်ချက်သည် လွန်ခဲ့သော ၃နှစ်ေကျာ်ခန့် လင်းခန့်မောင် အသက် ၁၆နှစ် တွင် သူ၏ ဘ၀ အပြောင်းအလဲကြီးကြီးမားမားဖြစ်ခဲ့သည်။
ပြိုင်ပွဲ၀င်မရိုက်သည်မှာ ၃နှစ်ကျော် racket ကိုမကိုင်ခဲ့သည်မှာ ၁နှစ်ကျော်ကျော် ကြာခဲ့သည်။ ယခု အခါ ပြန်လည် ပြိုင်ပွဲယှဉ်ပြိုင်ရမှာကြောင့် သူစိတ်လှုပ်ရှားနေ သည်မှာ အစမ်းမဟုတ်ပင်။ အရင်ကတော့ ပြိုင်ပွဲယှဉ်ပြိုင်ခါနီး ၁ယောက်ထဲ
သူငယ်ချင်းဆို၍ ကြက်တောင်လောက တွင် ဘုန်းပြည့်ေအာင် ဆိုသော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်သာရှိခဲ့သည်။ ကျန်သောသူများက လင်းခန့် အား အဖေ၏အရှိန်အဝါနှင့်တတ်လာသူဟုပြောသူကပြော လင်းခန့်ကို single ရိုက်၍ မနိုင်တော့ မနာလိုသူကပိုများသည်။ ယခု အခါတွင် အရင် လိုမဟုတ်တော့ သူ့အနားတွင် သူ့ချစ်ရသော ချစ်သူ ဆုမြတ်သွယ်နှင့် The Glory Club မှ သူငယ်ချင်းများရှိနေပြီဖြစ်သည်။ည ၁၂နာရီထိ လင်းခန့် အိပ်မပျော်၍ ဧည့်ခန်းထဲတွင် TVထိုင်ကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ် လင်းခန့်၏ အဖေဖြစ်သူ ခရီးမှ အိမ်ပြန်လာသည်။
လင်းခန့် : ဟာ ပါးပါး။ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်လိုပြန်လာတာလည်း။
ဦးနေဘုန်းခန့်မောင်: ဟုတ်တယ်သားခန့်။ သားမနက်ဖြန် ပြိုင်ပွဲ၀င်ပြိုင်မယ်ကြားလို့ ပါးပါးမှီတဲ့ flight နဲ့ပြန်လာတာ ။ ပြီးတော့ ဒါ သားအတွက် ပါးပါးလက်ဆောင် ။ သား ပြိုင်ပွဲ ပြန်ပြိုင်တော့မယ်ဆိုတော့ ပါးပါးကလိုတာ ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့ ။ လင်းခန့် လိုချင်နေတဲ့ ဖိနပ်နဲ့ racket
YOU ARE READING
The environment effects
Short Storyကျနောက ခုမှစရေးတာပါ။ဝါသနာရှင်လို့တောင်ပြောလို့မရပါဘူး။ဤficမှာ ကျနော၏လွန်ခဲ့သော3နှစ်ကျော်ခန့်ကဖြစ်ပျက်ခဲ့သောဖြစ်ရပ်မှန်ကိုအခြေခံ၍ရေးသားထားပါသည်။ တိုက်ဆိုင်မှုရှိခဲ့သော် တိုက်ဆိုင်မှုဟုပင်သဘောထားပေးပါရန်။ အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပါ။