Ayun naisipang magupdate! :D
Vote naman dyan. Isang click lang. Di yun nakakamatay pero nakakapagpaganda. Solomot sa boboto! :D
==========================================================================================================================================================================
Chapter XXIII
Mommy and Daddy
EKS' POV
"Troy naman, wag mo nga akong tingnan ng ganyan."Si Troy naman kasi, nanonood kami ng tv tapos di ako makaconcentrate sa pinapanood namin na sobrang paborito kong teleserye. Halos tunawin nanya ako sa mga titig nya.
"Bakit ba? Eh sa gusto kitang titigan eh. Manood ka lang dyan, ako naman, ikaw ang papanoodin ko."
"Eeeeeh.. Ano ka ba, nagbablush na tuloy ako >////<"
"Wag. Baka isipin ko nyan may nararamdam ka para sakin."
"Edi isipin mo na ang gusto mong isipin, totoo naman eh." Sabi ko sa kanya. Ewan ko ba, parang may pagtingin na naman talaga ako sa kanya.
"May pagtingin ka sakin?O_O" gulat nyang tanong
"Oo naman." Sagot ko ng nakatungo ako. Osige na nga, aamin na nga ako. >//<
"Talaga?"
"Oo nga sabi.">_<
"Sabihin mo nga."
"Na ano?"
"Na mahal mo ako."
"Troy. M-mahal"
Yumugyug yung couch. Parang may humahagikhik pero si ko makita kung sino. Naging kama na yung couch.Teka, asan si Troy? Bigalng nawala si Troy. Puro itim na yung nakikita ko sa palagid. Nawala si Troy! Huhu.Asan ako? Asan si Troy? Iniwan ako ni Troy. O_O
BINABASA MO ANG
Call Me When You're Bored
Ficción GeneralMay mga bagay talaga na minsan kailangan mong gawin kasi kailangan. Labag man sa loob, wala kang magagawa kundi ipagpatuloy ito. Minsan din, kailang mong isugal pati sarili mo, magbibigay ka ng aliw kapalit ng kinabukasan mo. Pero pano kung mahulog...
